Wprowadzone przez władze okresu stanu wojennego zakazy prawnokarne, które godziły w uznawane powszechnie prawa i wolności obywatelskie, nie były przez społeczeństwo polskie akceptowane, a zabronione przez nie zachowania, polegające na przeciwstawianiu się metodami pokojowymi następstwom wprowadzenia stanu wojennego, były zgodne z żywotnymi interesami społeczeństwa, w związku z czym zachowania te nie

1. Przy ocenie zgodności z prawem decyzji wydanej w trybie art. 157 par. 2 Kpa w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wydanej pod rządami rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym /Dz.U. nr 36 poz. 341 ze zm./ - niezbędne jest badanie zgodności wydania tej decyzji z przepisami cytowanego rozporządzenia. 2. Określenie użytków rolnych zawarte

Warunku określonego w art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/ nie stosuje się do bezrobotnych, którzy po okresie pobierania zasiłku lub zasiłku szkoleniowego podjęli pracę, lecz z przyczyn dotyczących zakładu pracy nie przepracowali 180 dni, jeżeli w terminie 7 dni od rozwiązania umowy o pracę zarejestrowali się we właściwym Rejonowym

Zakaz wynikający z art. 6 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./ ma zastosowanie bez względu na rodzaj spraw załatwianych przez podległego pracownika. Przepis ten nie pozwala również na powstanie możliwości, nawet okresowej, bezpośredniej podległości służbowej pomiędzy małżonkami i innymi osobami wymienionymi w tym przepisie. Istnieje zatem stan bezpośredniej

W rozumieniu ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 75, poz. 446 ze zm.) absolwentem jest ten, kto zwrócił się do rejonowego biura pracy o pomoc w uzyskaniu pracy lub o wsparcie finansowe na okres bezskutecznego poszukiwania pracy, w terminie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkoły. Po tym terminie, zachowując nadal status bezrobotnego, traci jednak przymiot bezrobotnego absolwenta

Brak jest podstawy do tego, aby przepisy nacjonanalizacyjne, które wprowadziły rewolucyjne ograniczenia prawa własności, wyjaśniać jeszcze głębiej w kierunku ograniczenia prawa, i to w drodze wykładni rozszerzającej, wbrew brzmieniu przepisu.

Nie można posługiwać się nazwą "stały stosunek zlecenia" dla obejścia przepisów ściśle określających, kto może zajmować się zawodowo zastępstwem stron przed Sądem. Stały stosunek zlecenia musi dotyczyć zarządu całym majątkiem lub interesami strony, z którego to zarządu może dopiero wypływać określona sprawa wymagająca reprezentowania strony przed sądem /art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

Nie można posługiwać się nazwą "stały stosunek zlecenia" dla obejścia przepisów ściśle określających, kto może zajmować się zawodowo zastępstwem stron przed sądem. Stały stosunek zlecenia musi dotyczyć zarządu całym majątkiem lub interesami strony, z którego to zarządu może dopiero wypłynąć określona konkretna sprawa wymagająca reprezentowania strony przed sądem /art. 87 par. 1 Kpc w zw. z art. 211

Określając na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym /Dz.U. nr 10 poz. 53/ wielkość działki przekazywanej właścicielowi budynków, znajdujących się na tej działce, organy administracji rządowej winny kierować się uznaniem, uwzględniającym zgodnie z art. 7 Kpa interes

1. W przypadku niedostatecznego zdefiniowania pojęć na gruncie prawa podatkowego, należy sięgać - celem ustalenia ich istoty - do nauk szczegółowych, głównie ekonomii. 2. Skoro określonym wydatkom brak jest przymiotu innowacyjności - to tego typu nakłady inwestycyjne nie mogą być odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, jak przewidywał art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca 1987

Sprawy przyznania na własność działek gruntu ich dożywotnim użytkownikom w trybie art. 118 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24/ nie zakończone ostateczną decyzją w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ podlegają przekazaniu

Nie stanowi przeszkody do wydania zezwolenia na zamianę lokalu mieszkalnego brak zgody właściciela domu, jeżeli lokal będący przedmiotem zamiany pozostaje w dyspozycji organu samorządu terytorialnego.

Przepis art. 57 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442/ stanowi tylko uprawnienie /a nie zobowiązanie/ po stronie pracodawcy, nie daje natomiast podstawy do roszczeń po stronie pracownika o powołanie go na stanowisko inspektora kontroli skarbowej.

Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/, to jest z dniem 1 grudnia 1991 r. /art. 70 ustawy/ w okresie do 1 stycznia 1993 r. organem właściwym do wydawania decyzji w przedmiocie uprawnienia do zasiłku dla bezrobotnych jest kierownik rejonowego biura pracy, który organizacyjnie nie jest podporządkowany kierownikowi urzędu rejonowego

Przydział lokalu lub jego części w trybie art. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - prawo lokalowe nie jest możliwy, jeśli w dacie rozstrzygnięcia wniosku o przydziale, lokal taki wyłączony jest spod działania przepisów o szczególnym trybie najmu.

Wszelkie elementy składające się na gospodarowanie własnym dochodem w tym również umarzanie zaległości podatkowych z tytułu podatków i opłat lokalnych /art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ - wchodzą w zakres zadań własnych gmin.

Trudności w wykonywaniu dozoru i kontroli celnych a nawet uniemożliwienie wykonywania tych czynności z uwagi na lokalizację składu /art. 35 Prawa celnego/ należy rozumieć jako okoliczności związane wyłącznie z miejscem usytuowania składu /np. skład urządzono w miejscu trudno dostępnym, ze złym dojazdem/, nie zaś okoliczności leżące po stronie służb celnych a dotyczące np. niedostatecznego ich rozmiaru

Nie jest obligatoryjna rozprawa administracyjna w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji o wywłaszczeniu tylko dlatego, że postępowanie to dotyczy wywłaszczenia.

1. Skuteczne zrzeczenie się mandatu przez radnego następuje wówczas, gdy radny w sposób wyraźny i wolny od wad uzewnętrzni swojej radzie wolę zrzeczenia się mandatu; woli takiej nie można domniemywać. 2. Konsekwencją skutecznego złożenia oświadczenia woli o zrzeczeniu się mandatu jest obowiązek podjęcia przez radę gminy uchwały stwierdzającej wygaśnięcie mandatu radnego /art. 9 ust. 3 ustawy z dnia

1. Akt zrzeczenia się mandatu ma charakter jednostronnego oświadczenia woli. 2. Skuteczne zrzeczenie się mandatu przez radnego może mieć miejsce wówczas, jeżeli radny w sposób wyraźny i wolny od wad uzewnętrzni swojej radzie wolę zrzeczenia się mandatu. Woli tej nie można domniemywać. 3. Kreowanie przez organy samorządu terytorialnego barier formalnych przy realizacji prawa radnego do zrzeczenia się

Przywileje fiskalne i celne /szczególnie preferencje dla inwestorów zagranicznych/ nie mogą być stosowane w sposób mechaniczny, bez szeroko rozumianej zasady ekwiwalentności korzyści. Tylko zastosowanie tej zasady może uzasadniać stosowanie określonych preferencji będących odstępstwem od fundamentalnej zasady równości wobec prawa wszystkich podmiotów gospodarczych.

W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 7 poz. 445 ze zm./ brak jest instytucji przyrzeczenia - promesy, iż w razie spełnienia określonych warunków sprowadzony w przyszłości z zagranicy towar zostanie zwolniony od cła; organ celny wydaje stosowną decyzję wówczas, gdy towar sprowadzony z zagranicy zostanie zgłoszony do odprawy celnej.