1. Rady gmin stanowiące przepisy gminne zgodnie z art. 40 ust. 2 ustawy o samorządzie terytorialnym winny treść swoich regulacji dostosowywać ściśle do zakresu przyznanego im upoważnienia i przysługujących im kompetencji, wynikających z ich zadań, a w razie wątpliwości co do zakresu tego upoważnienia wyjaśnić te wątpliwości przez zastosowanie wykładni zawężającej. 2. Przepis art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy

1. Dla usunięcia rozbieżności w określeniu właścicieli działki w operacie ewidencji gruntów i w księdze wieczystej, należy wykorzystać właściwy tryb postępowania. Wobec tego, iż za wpisem w księdze wieczystej przemawia stosownie do przepisu art. 3 ustawy z dnia 6 lutego 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece /Dz.U. nr 19 poz. 147 ze zm./, domniemanie, że prawo jawne z księgi wieczystej jest wpisane

1. Skoro skarżąca spółka nie była podmiotem dokonującym obrotu towarowego z zagranicą, to tym samym należy uznać, że nie była uprawniona do domagania się zwolnień od cła /art. 30 ust. 1 Prawa celnego/. 2. Pogląd, że różnica czasowa występująca pomiędzy rejestracją spółki a datą odprawy celnej nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia skargi, nie jest możliwy do przyjęcia.

1. Uchwała rady gminy, która swoją kompetencję prawotwórczą uzyskaną na podstawie konkretnego upoważnienia ustawowego przekazuje innej jednostce organizacyjnej, jest sprzeczna z prawem w rozumieniu art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, a takiej sprzeczności nie sposób traktować jako nieistotnego naruszenia prawa. 2. Uchwała rady gminy

Ograniczenie działalności leśnej, w związku z wykorzystaniem terenów poligonu przez Wojsko Polskie, nie oznacza całkowitego ich wyłączenia z działalności leśnej, a tym samym nie uchyla zwolnienia od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

W sytuacji gdy znany jest właściciel nieruchomości obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży w pierwszej kolejności na nim, a nie na posiadaczu nieruchomości, choćby posiadanie było samoistne.

Organ administracji ma podstawę do uznania w oparciu o art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16/ oraz par. 6 ust. 2 w związku z par. 30 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1989 r. w sprawie udzielania odroczeń zasadniczej służby wojskowej oraz uznawania poborowych i żołnierzy za jedynych żywicieli

Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, ciąży nie tylko na właścicielach, ale i samoistnych posiadaczach. Do wymiaru podatku od nieruchomości nie jest zatem niezbędne zakończenie postępowania sądowego przesądzającego sprawy własnościowe. Ustalenie zobowiązania podatkowego w stosunku do osoby, która faktycznie rzeczą włada jak właściciel jest zgodne z art. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych

Istota prawna dywidendy pobieranej na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych, jest odmienna od prywatno-prawnej instytucji dywidendy przewidzianej w Kodeksie handlowym /rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./ i jest formą opodatkowania czynników produkcji przedsiębiorstw państwowych

1. Na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/ dopuszczalny jest zwrot nieruchomości wywłaszczonej na podstawie art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1961 nr 18 poz. 94/. 2. Nie podlega jednak zwrotowi nieruchomość wywłaszczona na podstawie

1. Zarówno utrata prawa wybieralności /art. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin - Dz.U. nr 16 poz. 96, jak i prawomocne skazanie za przestępstwo popełnione z chęci zysku lub z innych niskich pobudek mogą stać się podstawą stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 3 i 4 tej ustawy tylko wówczas, gdy zdarzyło się to w czasie sprawowania mandatu

1. Ustalenie limitu punktów sprzedaży napojów alkoholowych na podstawie art. 12 ust. 1 - ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ nie jest decyzją administracyjną. 2. W razie wygaśnięcia zezwolenia z powodu likwidacji punktu sprzedaży /par. 14 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług

1. Postępowanie egzekucyjne w administracji kończy się przez wykonanie egzekucji - realizację tytułu wykonawczego lub orzeczenia sądowego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności; organ egzekucyjny nie wydaje w tym względzie żadnego rozstrzygnięcia. 2. Umorzenie postępowania na podstawie art. 59 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia I7 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36

1. Przepisy Kodeksu cywilnego, a w szczególności przepisu art. 235 tego kodeksu nie stwarzają podstawy do ustalenia, by grunt zabudowany stanowiący własność gminy mógł być na ogólnych zasadach Kodeksu cywilnego oddany określonej osobie w użytkowanie wieczyste w całości, to jest bez jednoczesnej sprzedaży położonego na nim budynku. 2. Szczegółowe i wyczerpujące uregulowanie w ustawie z 29 kwietnia 1985

Naruszeniem prawa jest wprowadzenie dodatkowej opłaty za korzystanie z obiektów i urządzeń wodno-kanalizacyjnych, w wysokości 100 procent stawki obowiązującej, od podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą w sferze usług i produkcji o charakterze materialnym. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz

1. W sytuacji, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, chodzi o dochód osiągnięty przez współmałżonka osoby bezrobotnej w konkretnym miesiącu, a nie osiągnięty przezeń w danym roku kalendarzowym przeciętny dochód miesięczny. 2. Art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

1. Przepis art. 64 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, uzależniający wszczęcie postępowania egzekucyjnego w sprawach opróżniania lokali od dostarczenia zobowiązanemu lokalu zamiennego lub pomieszczenia zastępczego, nie stwarza podstawy do wydania przez właściwy organ administracji decyzji o przydziale takiego lokalu /pomieszczenia/ w miejscowości

Zakwalifikowanie poborowego do służby w oddziałach prewencji policji i wpisanie go przez organy Policji na listę kandydatów do tej służby bez uprzedniego skierowania organu administracji wojskowej nie stanowi przeszkody do powołania go do odbycia czynnej służby wojskowej /art. 44 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 oraz

Wśród szczegółowych zasad, wynikających z koncepcji demokratycznych państwa prawnego wymienić należy zasadę zaufania obywatela do prawa i zasadę zaufania obywatela do państwa /por. orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego sygnatura K 5/91/ Z pierwszej z tych zasad wynika m.in. niedopuszczalność nieuzasadnionego zaskakiwania obywatela nowymi rozwiązaniami prawnymi, bez stworzenia im niezbędnej możliwości

Osoba, która nie jest podatnikiem podatku obrotowego, nie może w trybie art. 175 Kpa domagać się uznania nieistnienia obowiązku podatkowego w podatku obrotowym i zwrotu pobranej kwoty.

Stosowanie właściwej stawki taryfy celnej wobec samochodów typu "kombi" nie jest uzależnione od sposobu zamierzonego ich użytkowania, lecz od liczby miejsc siedzących w samochodzie.

1. Obrady statutowych organów związków zawodowych nie mieszczą się "w zakresie zleconych im zadań w sferze administracji publicznej" lub "innej podobnej działalności publicznej". W konsekwencji udzielanie informacji dotyczących takich obrad nie może być egzekwowane od organów związku w trybie określonym art. 4 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./.

Wprowadzone przez władze okresu stanu wojennego zakazy prawnokarne, które godziły w uznawane powszechnie prawa i wolności obywatelskie, nie były przez społeczeństwo polskie akceptowane, a zabronione przez nie zachowania, polegające na przeciwstawianiu się metodami pokojowymi następstwom wprowadzenia stanu wojennego, były zgodne z żywotnymi interesami społeczeństwa, w związku z czym zachowania te nie