1. Wniesienie odwołania od decyzji Urzędu Antymonopolowego do Sadu Antymonopolowego (art. 479 k.p.c.) wszczyna postępowanie I-instancyjne na zasadach postępowania kontradyktoryjnego. 2. Sad Antymonopolowy jest władny usunąć wady decyzji Urzędu Antymonopolowego. 3. Artykuł 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz.U. Nr 14, poz. 88 z późn. zm.)

1. Sprawa o odroczenie służby wojskowej jest inną sprawą niż sprawa o cofnięcie odroczenia służby wojskowej. 2. Przepisem szczególnym w rozumieniu art. 163 Kpa jest tylko przepis prawny rangi ustawowej oraz przepisy aktów prawnych wydanych na podstawie ustaw i w celu ich wykonania.

Stosownie do przepisów art. 2 ust. 1 pkt 9 i 10 oraz art. 10 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, zwrot zakładowi pracy ze środków Funduszu Pracy kosztów zatrudnienia bezrobotnych przy pracach interwencyjnych /sezonowych/ oraz tworzenie dodatkowych miejsc pracy dla bezrobotnych następuje tylko wówczas, gdy działania te zostały podjęte i zorganizowane

Przepis art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ stanowi, że od należności celnych nie uiszczonych w terminie pobiera się odsetki. Podstawa zwrotu odsetek zawarta w omawianym Prawie celnym obowiązuje od 1 stycznia 1990 r. Z cytowanego przepisu wynika, że w sytuacji w nim określonej odsetki są naliczane z upływem terminu, w którym należności celne powinny

Przewodniczący rady gminy mimo, że nie jest organem gminy jest obowiązany z istoty pełnionej funkcji do udzielania prasie informacji o działalności rady stosownie do przepisów art. 4 ust. 1 i art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./ i par. 2 ust. 1 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 lipca 1984 r. w sprawie trybu udostępniania prasie informacji

Nie można powoływać się, na dokonywaną przez Główny Urząd Statystyczny klasyfikację gospodarki narodowej, do omijania wyraźnych i jednoznacznych postanowień ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /t.j. Dz.U. 1989 nr 27 poz. 148 ze zm./. Wskazane

Uchwała organu gminy ograniczająca swobodę działalności gospodarczej ze względu na formę własności przez generalne wyłączenie jednostek gospodarki uspołecznionej z kręgu podmiotów mogących ubiegać się o kontynuowanie bądź nawiązanie stosunku najmu lokali użytkowych stanowiących własność gminy jest sprzeczna z art. 6 Konstytucji.

Rażące naruszenie prawa ze strony organu administracji nie może stwarzać po stronie obywatela uprzywilejowanej sytuacji, nie mającej oparcia w ustawie /art. 7 Kpa/.

Utrata ważności decyzji lokalizacyjnej powoduje wygaśnięcie celu, na który dokonano wywłaszczenia.

1. Przepis art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wymaga przede wszystkim, aby materia mająca być przedmiotem regulacji przez radę gminy - nie była uregulowana w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących. 2. Jeśli ustawodawca w danej materii zrezygnował z bardziej szczegółowej, a przy tym bardziej rygorystycznej

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, która uchyliła ustawę z dnia 14 grudnia 1982 r. o zatrudnieniu absolwentów /Dz.U. nr 40 poz. 270/ obowiązkiem pracownika prowadzącego sprawę osób poszukujących pracy było poinformowanie /zgodnie z art. 9 Kpa/ o zmianie stanu prawnego i - w razie potrzeby - założenia nowej karty rejestracyjnej

1. Decyzja kasatoryjna nie wyczerpuje toku postępowania administracyjnego /art. 138 par. 2 Kpa/, a więc nie staje się decyzją ostateczną dającą podstawę do wznowienia postępowania w sprawie /art. 145 par. 1 Kpa/. 2. Wznowienie postępowania wobec decyzji nieostatecznej stanowi rażące naruszenie prawa i z mocy art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa skutkuje stwierdzenie nieważności decyzji wydanej w wyniku tak wznowionego

1. Obowiązek służby wojskowej jest obowiązkiem obywatelskim i obciąża każdego zdolnego do tej służby na zasadach równości. Dolegliwość z tym związana nie narusza akceptowanych społecznie swobód obywatelskich, które nie mogą zakładać uchylania się od powszechnych obowiązków. 2. Skoro rejonowa komisja poborowa w trybie art. 37 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony

Powierzenie radzie gminy zarządu nad mieniem gminy nie daje jej prawa do zmiany uregulowań ustawowych dotyczących tego mienia.

1. Zaniechanie podjęcia - pomimo żądania strony - działań w celu wyjaśnienia powodów nieprzedstawienia odwołania przez organ pierwszej instancji wyłącza możliwość powoływania się przez organ odwoławczy na nieotrzymanie odwołania. 2. Przyczynienie się przez organ pierwszej instancji w znacznym stopniu do uchybienia terminu do przesłania odwołania nie może stanowić dla organu odwoławczego przesłanki

Odmowa zwolnienia od podatku obrotowego samochodu osobowego stanowiącego mienie osoby przesiedlającej się, który służył jej do użytku osobistego, jest zgodna z art. 1 ust. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /Dz.U. nr 53 poz. 338; zm. Dz.U. 1989 nr 74 poz. 443/ oraz par. 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 1989 r. w sprawie opodatkowania podatkiem obrotowym

1. Rada sołecka nie jest organem jednostki pomocniczej gminy wyposażonym w uprawnienia do samodzielnego działania /art. 36 ust. 1 zd. drugie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1990 nr 16 poz. 95 ze zm./ - w szczególności nie podejmuje uchwał o skorzystaniu ze środków prawnych przysługujących sołectwu jako ewentualnej stronie w postępowaniu administracyjnym, nie dysponuje

Najniższym ekwiwalentem z tytułu praktyki zawodu, refundowanym ze środków Funduszu Pracy /art. 37 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu - Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, jest ekwiwalent ustalony według zasad przewidzianych w par. 2 ust. 2 zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20 września 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad przyznawania oraz trybu wypłacania ekwiwalentu

1. W rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 34 poz. 201/ datą wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie "anulowania" /cofnięcia/ - na podstawie zarządzenia nr 5 Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 lutego 1991 r. w sprawie postępowania z poborowymi uznanymi za jedynych żywicieli rodzin - udzielonego uprzednio decyzją

Wykorzystanie limitu adwokatów przewidzianego w planie rozmieszczenia nie może stanowić przesłanki uzasadniającej odmowę wystąpienia przez właściwą Okręgową Radę Adwokacką z wnioskiem do Ministra Sprawiedliwości o wyrażenie zgody na wykonywanie przez adwokata zawodu indywidualnie lub wspólnie z innym adwokatem, zwłaszcza, jeżeli z ustawy wynikał obowiązek wpisania na listę adwokatów określonej osoby

Postępowanie w sprawie zezwolenia na przeznaczenie gruntów leśnych na cele nieleśne /art. 7 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ nie dotyczy osób władających gruntami, ale organów planistycznych.

Zatwierdzenie podziału nieruchomości na podstawie wniosku zarządcy, użytkownika wieczystego lub inwestora jest dopuszczalne jedynie w odniesieniu do gruntów państwowych /par. 13 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu ustalania granic gruntów przeznaczonych pod skoncentrowane budownictwo jednorodzinne, rozgraniczania i podziału nieruchomości

Umorzenie zaległości podatkowych, o których mowa w art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1990 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ uzasadnione będzie względami gospodarczymi lub społecznymi jedynie w takich wypadkach, które spowodowane zostały działaniem czynników, na które podatnik nie może mieć wpływu i które są niezależne od sposobu jego postępowania.