Uchwała rady miejskiej, rozstrzygająca sprawę w odniesieniu do imiennie oznaczonej osoby, wskazująca ściśle oznaczony przedmiot i warunki nabycia prawa użytkowania wieczystego, stanowi w istocie decyzję administracyjną wydaną w sprawie indywidualnej z naruszeniem właściwości wynikającej z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, orzeczenia wydane w sprawach rozpatrywanych przez komisje poborowe powinny być podpisane przez wszystkich członków komisji rozpoznających sprawę; orzeczenia podpisane przez inne osoby lub przez niektórych tylko członków komisji są dotknięte wadą nieważności z powodu rażącego naruszenia prawa /art. 156 par. 1 pkt 2 w związku z art. 107 par. 1 Kpa/.

Ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności bądź cofnięcie koncesji /art. 22 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ musi być poprzedzone precyzyjnym i jednoznacznym ustaleniem stopnia i zakresu naruszenia warunków wykonywania działalności gospodarczej, a uzasadnienie wydanej decyzji powinno wykazywać powody wyboru takiego, a nie innego środka

1. Każde istotne naruszenie prawa powoduje nieważność uchwały organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy samorządowej/, które nie pokrywa się z nieważnością w rozumieniu art. 156 par. 1 Kpa, albowiem nie muszą występować określone w tym przepisie przesłanki nieważności. 2. Uchwała organu gminy ustanawiająca w formie przepisów powszechnie obowiązujących na obszarze gminy wysokość opłat za korzystanie z cmentarzy

1. O tym, jakie składniki mienia ogólnonarodowego stają się mieniem gmin, przesądza prawomocna decyzja wojewody, stwierdzająca nabycie tego mienia bądź to z mocy prawa /deklaratoryjna/, bądź to na skutek przekazania /konstytutywna/. 2. Kwestionowanie przejścia mienia na własność gminy jest możliwe zarówno w toku procedury inwentaryzacyjnej, jak i po wydaniu decyzji przez wojewodę.

1. Jeżeli osoba upoważniona z mocy ustawy do reprezentowania gminy /art. 31 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wystąpi w terminie do sądu administracyjnego ze skargą na rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody /art. 98 ust. 1 tej ustawy/, nie mając do tego umocowania w postaci uchwały właściwego organu gminy /art. 98 ust. 3 ustawy/, sąd wzywa tę osobę

1. Okresowe sprawdzanie narzędzi pomiarowych stosowanych do celów określonych w art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. "b" i "c" ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o miarach i narzędziach pomiarowych /Dz.U. nr 23 poz. 148 ze zm./ nie jest działalnością gospodarczą o charakterze powszechnym, objętą ustawą z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./. 2. Okresowe sprawdzanie narzędzi

Przepisy art. 198 ust. 1 i art. 199 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /TJ. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ nie wyłączają zasady działania z urzędu z art. 7 Kpa to jest obowiązku organu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy przez organ rozpatrujący sprawę, a także obowiązku dokładnego uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji, o którym mowa w art.

Wniesione w postępowaniu egzekucyjnym pismo zobowiązanego, zawierające argument zmierzające do wykazania, iż egzekucja jest niedopuszczalna lub wykazujące naruszenie istotnych zasad postępowania egzekucyjnego, czyli opowiadające treści art. 32 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. nr 24 poz. 151 ze zm./ podlega rozpatrzeniu przez organ egzekucyjny, który

1. Przekonania religijne i wyznawane zasady moralne, uzasadniające według art. 198 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ wniosek poborowego o skierowanie do służby zastępczej są kategoriami obywatelskiego prawa do wolności sumienia i wyznania, określonego w art. 82 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i ocena uprawnień poborowego

W procesie o wyłączenie wspólnika (art. 280 § 1 kodeksu handlowego) strony (wspólnicy) nie mogą być zastępowane przez adwokata lub radcę prawnego wykonujących zawód w spółdzielniach względnie w spółkach świadczących pomoc prawną podmiotom gospodarczym.

Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz.U. nr 3, poz. 19 ze zm.) nie zawiera własnej definicji pojęcia „wiek emerytalny”, lecz odsyła w tej mierze do przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (art. 86). Przejście nauczyciela na emeryturę na zasadach określonych w § 4 w związku z § 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur

Z należności przysługujących pracownikowi w walucie wymienialnej (w dolarach USA) należy odliczyć kwoty wcześniej wypłacone w złotówkach na poczet tego samego świadczenia, dokonując ich przeliczenia na walutę wymienialną (dolary USA) po kursie wolnorynkowym w chwili dokonania tych wypłat.

Najem lokali użytkowych regulowany jest prawem cywilnym, zatem ustalanie stawek czynszu za takie lokale, w tym również stanowiące mienie gminy, w drodze stanowienia przepisów gminnych /art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym/ nie jest dopuszczalne.

1. Istnieją zawody, z którymi wiąże się szczególny stopień społecznego zaufania i dla pełnienia których niezbędne jest przestrzeganie szczególnych reguł godnego zachowania się, zachowanie to może odnosić się również do sfery życia prywatnego i rodzinnego. 2. Jeśli wewnętrzne przepisy służbowe nakazują przełożonemu zmniejszenie w opinii uwag dotyczących także życia prywatnego i rodzinnego podwładnego

Wyrok uchylający się spod kontroli z tego względu, iż motywy wyroku uniemożliwiły dokonanie merytorycznej oceny, musi być uchylony, a sprawa przekazana sądowi a quo do ponownego rozpoznania, chociaż autor rewizji tego się nie domaga. Odmienna praktyka byłaby sprzeczna z istotą rewizji i treścią art. 385 k.p.k., który upoważnia sąd odwoławczy do uwzględnienia tego rodzaju błędów prawnomaterialnych oraz

Przy ustalaniu wysokości opłat /zarówno podstawowych, jak i podwójnych/ z tytułu odłogowania gruntów stosownie do art. 42 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ należy stosować ceny ziarna żyta obowiązujące w roku, za który wymierza się opłatę z tytułu odłogowania, choćby decyzja ustalająca tę opłatę była wydana w roku następnym /

Nie można uznać, aby wymóg wydania decyzji przez cały skład organu kolegialnego był spełniony, gdy wszyscy członkowie organu podpisują protokół rozprawy zawierający także treść rozstrzygnięcia, natomiast tylko przewodniczący składu podpisuje decyzję wraz z uzasadnieniem. Skoro decyzję z uzasadnieniem podpisał jedynie przewodniczący, oznacza to, że została ona wydana z naruszeniem przepisów o właściwości

1. Instytucja wstrzymania wykonania decyzji określona w art. 173 Kpa ma zastosowanie do decyzji nakładających określone obowiązki, których wykonanie przed ostatecznym rozstrzygnięciem sprawy w postępowaniu odwoławczym mogłoby narazić osobę /której obowiązki te dotyczą/ na niepowetowane szkody. 2. Zapłata przez dłużnika należnych odsetek za zwłokę w czasie toczącego się postępowania międzyinstancyjnego

Nowelizacja Kodeksu postępowania administracyjnego ustawą z dnia 24 maja 1990 r. /Dz.U. nr 34 poz. 201/ dopuszczając możliwość zaskarżenia do sądu administracyjnego także postanowień wymienionych w art. 196 par. 3 Kpa nie oznacza, że nastąpiło ograniczenie lub zastąpienie istniejących w procedurze administracyjnej instytucji procesowych. W szczególności nie oznacza to, że przez stwierdzenie niedopuszczalności

1. Uchwała rady gminy ustalająca miesięczną stawkę bazową czynszu najmu za lokale użytkowe jest podjęta bez upoważnienia ustawowego w sprawie nie podlegającej reglamentacyjnej działalności organów administracji publicznej. 2. Przepis art. 199 par. 1 Kpa, przewidujący wniesienie do sądu administracyjnego skargi na decyzję w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji, nie ma zastosowania

Na listę radców prawnych może być wpisana osoba, która spełniając warunki do uzyskania prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego ustanowione w art. 23, 24 i 25 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./, wykonuje jeden z zawodów wymienionych w art. 26 tej ustawy.

Decyzję administracyjną wydaną przez organ kolegialny podpisują wszyscy członkowie tego organu.