Do pozwolenia na budowę, o której mówi rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 czerwca 1988 r. w sprawie zasad i trybu postępowania przy wydawaniu pozwoleń na dokonywanie przez osoby fizyczne nadbudowy lub rozbudowy obiektów budowlanych stanowiących własność Państwa albo przebudowy pomieszczeń mieszkalnych w takich obiektach /Dz.U. nr 27 poz. 193/ nie ma zastosowania

1. Polecenie służbowe organu odwoławczego jest w zasadzie wiążące dla organu I instancji, gdyż organ ten uprawniony jest jedynie do przedstawienia swoich zastrzeżeń organowi II instancji na zasadach określonych w art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ i ewentualnego zawiadomienia organu nadrzędnego nad organem odwoławczym. 2

Wykonawca robót budowlanych nie jest posiadaczem terenu (placu) budowy przekazanego mu przez inwestora, w związku z czym nie przysługuje mu ochrona posesoryjna przewidziana w art. 344 § 1 k.c.

Przez zmianę użytkowania obiektu budowlanego w rozumieniu art. 44 i 45 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, wymagającą zgody właściwego organu administracji, należy rozumieć nie tylko przeznaczenie obiektu do innego rodzaju użytkowania, lecz także zintensyfikowanie dotychczasowego sposobu użytkowania obiektu, jeżeli spowoduje to skutki określone

1. Przepis art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, stanowi wyjątek od zasady ogólnej, wyrażonej w przepisie ust. 1 tego artykułu; jest więc - w odniesieniu do art. 15 ust. 2 - przepisem szczególnym i nie może być interpretowany w sposób rozszerzający; tym bardziej niedopuszczalne jest stosowanie analogii. Z brzmienia art. 15 ust. 2 wynika w sposób

Spółdzielnia mieszkaniowa nie prowadzi działalności gospodarczej w celach zarobkowych, w związku z tym sprawa z jej udziałem nie może być uznana za sprawę gospodarczą w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw gospodarczych (Dz.U. nr 33, poz. 175), chociażby po drugiej stronie występował podmiot gospodarczy prowadzący taką działalność.

Płyty chodnikowe położone dla urządzenia miejsc postojowych dla samochodów stanowią obiekt budowlany w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./.

Prowadzenie robót budowlanych w obrębie zabytku lub w bezpośrednim otoczeniu zabytku, gdy może to się przyczynić do jego zeszpecenia, wymaga uzyskania zezwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Takiej samej ochronie podlega obiekt nie wpisany do rejestru zabytków, jeżeli istnieją podstawy do takiego wpisu.

Członkowie rodziny osoby, która w chwili śmierci nie była pracownikiem ani też nie pobierała renty inwalidzkiej na podstawie ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jedn. tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.), nie tracą prawa do jednorazowego odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 1 tej ustawy.

Skoro istotą stosunku prawnego ubezpieczenia społecznego jest powstanie tego stosunku z mocy samego prawa niezależnie od woli stron, a systemy ubezpieczenia społecznego opierają się na zasadzie przymusu ubezpieczenia społecznego określonej grupy zawodowej czy warstwy społecznej, to dobrowolne opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne, któremu wnioskodawca z mocy prawa nie podlegał, nie rodzi dla

Przepis art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym /Dz.U. nr 10 poz. 53/ nie nakłada na organ administracji państwowej obowiązku przeniesienia na rzecz właścicieli budynków znajdujących się na działce, która wchodzi w skład gospodarstwa rolnego przekazanego Państwu, własności

Brak jest podstaw do przyjęcia, iż art. 12 ust. 1 ustawy z 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (j.t. Dz.U. z 1983 r. nr 30, poz. 144 z późn. zm.) pozbawia prawa do jednorazowego odszkodowania pieniężnego członków rodziny osoby, która w chwili śmierci spełniała warunki do pobierania renty inwalidzkiej z powodu inwalidztwa wywołanego wypadkiem przy pracy

Pod pojęciem pozbawienia prawa jazdy, o którym mowa w art. 82 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/ należy rozumieć określony stan prawny, przewidziany w przepisach Kodeksu karnego, Kodeksu wykroczeń i przepisach wyżej wymienionej ustawy uzasadniający pozbawienie danej osoby uprawnienia do kierowania pojazdami, a nie jedynie czas fizycznego

Bezprawne jest rozpowszechnianie przez dziennikarza w środkach masowego przekazu bez zgody osoby zainteresowanej informacji i danych dotyczących sfery jej życia prywatnego wyłącznie z powołaniem się na prawo do przedstawiania i krytyki wszelkich zjawisk realizowane w warunkach swobodnego doboru tematu i opracowania materiału prasowego.

Jeżeli na rozprawie zachwiana zostanie wersja oskarżenia, gdyż w świetle zebranych dowodów nie da się, bez obawy popełnienia pomyłki, wykluczyć innej wersji zdarzenia, aniżeli przyjęta w akcie oskarżenia, nie jest dopuszczalne przypisanie oskarżonemu zarzucanego czynu, albowiem w takiej sytuacji chroni go art. 3 § 3 k.p.k.

Okres zatrudnienia w zakładzie podlegającym wyliczeniu (połączeniu) należy przy obliczaniu dodatku za staż pracy zaliczyć do stażu estradowego pracy bez względu na to, czy przy połączeniu doszło do rozwiązania i nawiązania nowego stosunku pracy. Istotne jest bowiem, aby doszło do zatrudnienia „w tym samym składzie pracy”, a nie w ramach „tego samego stosunku pracy.”

Przepisy art. 82-88 kodeksu cywilnego, dotyczące wad oświadczenia woli, nie mają zastosowania do decyzji administracyjnych.

Wydzielenie z większej działki jej części zabudowanej jako odrębnej działki i przeniesienie własności tylko części zabudowanej na rzecz dotychczasowego właściciela budynków, a przeznaczenie pozostałej części - jako odrębnej działki - na inne cele nie narusza prawa i jest zgodne z celem, jakiemu służyło unormowanie zawarte w art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym

1. Sprzeczne z prawem są postanowienia uchwały rady gminy, w myśl których podstawę rozstrzygnięć w sprawach o ustalenie lokalizacji inwestycji miałyby stanowić nie ustalenia obowiązującego miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego, lecz rozwiązania przyjęte w materiałach do opracowywanego miejscowego planu szczegółowego. 2. Samodzielność samorządu terytorialnego w rozwiązywaniu lokalnych

1. Samodzielność gminy może być realizowana tylko w granicach dozwolonych prawem. Organy gminy obowiązane są w swojej działalności przestrzegać przepisy powszechnie obowiązujące. 2. Wyłączna właściwość rady gminy w dziedzinie uchwalania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego nie obejmuje uprawnienia do uchwalenia zakazu, choćby czasowego wydawania decyzji administracyjnych o pozwoleniu

Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1989 r. w sprawie uznania składników majątkowych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz zasad aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 72 poz. 422/ oraz obwieszczenia Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego i Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 1989 r. w sprawie współczynników przeliczeniowych

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego utrwalony już został pogląd, iż wozy określone w niemieckich dokumentach "Fahrzeugbrief" - jako "PKW-kombi" są samochodami osobowymi. W tej sytuacji można byłoby zakwalifikować pojazd do poz. 87.04 taryfy celnej ze stawką 15 procent tylko wówczas, gdyby z niemieckiego dokumentu wynikało, że już po wyprodukowaniu samochodu wprowadzono w nim takie zmiany