Osobie uprawnionej do zajmowania pomieszczenia zastępczego można przydzielić na podstawie art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ mieszkanie o takiej samej kwalifikacji prawnej, odpowiadające wprawdzie określonym w art. 6 ust. 1 tej ustawy warunkom lokalu zamiennego, ale w stosunku do dotychczas zajmowanego pomieszczenia zastępczego. W takim

Jednorazowy przywóz z zagranicy przedmiotu nabytego przez podmiot gospodarczy dla potrzeb działalności gospodarczej wykonywanej na terenie kraju nie mieści się w treści pojęcia "prowadzenie działalności w zakresie handlu zagranicznego" w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./.

W sprawach, w których jedną z podstaw odmowy wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych jest wyczerpanie limitu punktów sprzedaży ustalonego dla danego terenu, do spełnienia warunku zakomunikowania stronie faktów znanych organowi z urzędu /art. 77 par. 4 Kpa/ konieczne jest zamieszczenia w aktach sprawy - przed wydaniem decyzji ostatecznej - danych dotyczących liczby takich punktów sprzedaży

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ właściciel lub zarządca budynku jest obowiązany tylko wskazać, czy osobie zgłaszającej pobyt stały lub czasowy trwający ponad dwa miesiące przysługuje uprawnienie do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie. Nie oznacza to, że jeżeli właściciel lub zarządca budynku

1. Wzajemna relacja przepisów ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. prawo prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24) i przepisów kodeksu cywilnego regulujących ochronę dóbr osobistych oparta jest na kumulatywnym zbiegu przepisów. Możliwe jest zatem kumulatywne lub alternatywne stosowanie środków ochrony przewidzianych w przepisach obu tych ustaw, przy czym wybór należy do osoby zainteresowanej. 2. Naruszenie dóbr osobistych

Decyzja nakazująca usunięcie nieprawidłowości popełnionych przy realizacji pozwolenia budowlanego powinna być skierowana do aktualnego inwestora, zarówno gdy w toku budowy nastąpiła zmiana inwestora jak również wtedy gdy dotychczasowy inwestor kontynuuje budowę z naruszeniem ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./.

Wejście w życie planu zagospodarowania przestrzennego terenu obejmującego działkę już zabudowaną i przeznaczenie tej działki na cele odmienne od wymienionych w art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ nie ogranicza własności osobistej właściciela i jego prawa do uzupełnienia zabudowy stosownie do swoich potrzeb.

Na pytanie: "czy w decyzji odmawiającej uwzględnienia wniosku osoby pozostawionej w lokalu przez najemcę o przydzielenie jej tego lokalu oraz zapowiadającej przekwaterowanie do lokalu zamiennego /art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ lub pomieszczenia zastępczego /art. 47 ust. 2 cyt. ustawy/ dopuszczalne jest odesłanie samego przydziału

Nieruchomością nabytą od Państwa na cele mieszkalne /art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ jest zarówno działka budowlana oddana w wieczyste użytkowanie /art. 23 powyższej ustawy/, jak lokal w domu wielomieszkaniowym, sprzedany wraz z udziałem we współużytkowaniu wieczystym gruntu /art. 24 ust. 1 tej ustawy/.

1. Decyzja organu administracji o przekazaniu w zarząd, użytkowanie lub użytkowanie wieczyste gruntów państwowych w trybie art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ może być wydana bez zgody, a nawet wbrew wyraźnej woli dotychczasowego posiadacza. 2. Postępowanie toczące się w trybie art. 41 i art. 42 oraz art. 87

Dopuszczalne jest wzruszenie przez Naczelny Sąd Administracyjny decyzji administracyjnej z powodu wadliwości stwierdzeń zawartych w uzasadnieniu, mimo że jej sentencja jest zgodna z prawem.

Właściwości niebezpiecznego narzędzia – w rozumieniu art. 210 § 2 k.k. – należy oceniać nie na podstawie jego wielkości, a w oparciu o możliwość spowodowania tym narzędziem (ze względu na jego przeznaczenie bądź też przystosowanie) poważnego uszkodzenia ciała.

Odpłatne przeniesienie własności praw, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 45 poz. 226/ odnosi się także do użytkowania wieczystego - w związku z tym - przy wymiarze opłaty skarbowej od sprzedaży zabudowanej działki objętej użytkowaniem wieczystym wartość tego prawa winna obok wartości budynków i urządzeń stanowić podstawę wymiaru

Jeżeli pisemna rewizja prokuratora wniesiona została na niekorzyść oskarżonego tylko co do kary zasadniczej, to przedstawiciel urzędu prokuratorskiego na rozprawie rewizyjnej nie może skutecznie wnosić o rozstrzygnięcie na niekorzyść również co do winy (art. 383 § 1 k.p.k.).

Przy rozstrzyganiu wniosku o udzielanie koncesji na oczyszczanie spirytusu i wyrób wódek należy uwzględniać nie tylko przepisy ustawy o działalności gospodarczej, lecz także przepisy ustaw regulujących problematykę przeciwdziałania alkoholizmowi oraz problematykę przeciwdziałania praktykom monopolistycznym.

1. Zasadą jest, że wszystkie podmioty prowadzące określoną działalność gospodarczą posiadają równe prawa do podejmowania i prowadzenia tej działalności. 2. Art. 79 ust. 1 ustawy z 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz. U. nr 6 poz. 35/ nie upoważnił wymienionych tam ministrów do określenia podmiotów uprawnionych do prowadzenia szkolenia kierowców.

W sytuacji, gdy po upływie okresu zasiłkowego pracownik jest nadal niezdolny do pracy z powodu choroby, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy, uspołeczniony zakład pracy jest obowiązany przedłużyć wypłatę zasiłku chorobowego na okres tego leczenia nie dłużej jednak niż na okres dalszych trzech miesięcy.

Jeśli żądanie strony /art. 61 par. 1 Kpa/ nie dotyczy sprawy podlegającej rozstrzygnięciu co do istoty przez organ administracji, postępowanie administracyjne wszczęte takim żądaniem, jako bezprzedmiotowe, powinno ulec umorzeniu na podstawie art. 105 par. 1 Kpa, bez względu na przyczyny, z powodu których strona wystąpiła z odnośnym wnioskiem.

Urząd Patentowy w trybie postępowania spornego wydaje decyzje o unieważnieniu świadectwa racjonalizatorskiego jedynie wówczas, gdy przedmiotem projektu racjonalizatorskiego jest rozwiązanie, które jest równocześnie przedmiotem chronionego wynalazku lub wzoru użytkowego (art. 90 w związku z art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy o wynalazczości, Dz.U. 1984 r. nr 33, poz. 177). Brak jest zatem podstaw do orzekania

Urząd Patentowy w trybie postępowania spornego wydaje decyzję o unieważnieniu świadectwa racjonalizatorskiego jedynie wówczas, gdy przedmiotem projektu racjonalizatorskiego jest rozwiązanie, które jest jednocześnie przedmiotem chronionego wynalazku lub wzoru użytkowego (art. 90 w związku z art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości Dz.U. z 1984 r. Nr 33, poz. 177).

1. Zarejestrowanie faktu zameldowania na podstawie potwierdzenia uprawnień do przebywania w lokalu przez jednego ze współwłaścicieli tego lokalu, przy znanym organowi meldunkowemu sprzeciwie drugiego współwłaściciela, jest niedopuszczalne przed rozstrzygnięciem zagadnienia wstępnego, czy sprzeciw tej jest prawnie skuteczny. 2. Zagadnienie to jest zagadnieniem wstępnym w rozumieniu art. 97 par. 1 pkt