1. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego powszechnie przyjęte jest, że wybór metody szacowania mieści się w zakresie działania organu podatkowego. 2. Skoro organ podatkowy wybierze określoną metodę, to kontroli sądowej podlegać będzie nie wybór metody jako takiej, lecz to, czy zastosowane w tej metodzie dane znajdują odzwierciedlenie w materiale dowodowym i czy wniosek końcowy, w postaci

1. Nadbudowa kondygnacji nad budynkiem stanowiącym współwłasność jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu i wymaga zgody współwłaściciela albo zastępującego tę zgodę orzeczenia sądu. Brak zgody jest równoznaczny z brakiem prawa do dysponowania nieruchomością /art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. 2. Fakt, że współwłaściciel

Skoro od 1 stycznia 1988 r. ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ nie przewiduje wydawania decyzji administracyjnych w sprawach mieszkań zakładowych, przeto decyzje w tych sprawach wydane po dniu 31 grudnia 1987 r. wydane zostały bez podstawy prawnej, co uzasadnia stwierdzenie ich nieważności przez Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 207 par

Kryterium uznania skargi w całości za słuszną jest bezwzględnym warunkiem wydania decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa.

1. W sytuacji, gdy osoba ubiegająca się o wpis na listę adwokatów spełnia warunki określone w przepisie art. 66 pkt 4 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/, nałożenie na nią obowiązku złożenia egzaminu pozostaje w rażącej sprzeczności z tym przepisem. 2. Przez rękojmię do prawidłowego wykonywania zawodu adwokata, o której mowa w art. 65 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy

Drzewa samosiejki rosnące na terenach, na których obowiązujące plany zagospodarowania przestrzennego nie przewidują zadrzewień, nie są drzewami posadzonymi tymczasowo w rozumieniu par. 9 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1986 r. w sprawie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian /Dz.U. nr 7 poz. 40/.

Artykuł 5 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 21 poz. 124/ wyłącza możliwość zadysponowania przez organ administracji lokalem, którego przepis ten dotyczy, na rzecz innej osoby niż wymieniona w tym artykule, na podstawie jakiegokolwiek przepisu ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./.

Dla ustalenia wysokości opłaty rocznej za zarząd decydujące znaczenie ma fakt, dla jakiego obiektu konkretna nieruchomość została przeznaczona decyzją administracyjną i czy w obiekcie tym prowadzona jest działalność gospodarcza lub dochodowa, bez znaczenia jest natomiast okoliczność, czy w innych obiektach, na innych nieruchomościach oddanych w zarząd temu samemu przedsiębiorstwu prowadzona jest działalność

Uwzględnienie powództwa cywilnego z art. 448 k.c. jest możliwe tylko wtedy, gdy wysokość orzeczonej nawiązki lub górna granica tej nawiązki nie wyczerpuje pojęcia „odpowiedniej sumy pieniężnej” tego roszczenia.

Przepis par. 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 29 grudnia 1983 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów /Dz.U. 1984 nr 1 poz. 2/ wydany został z przekroczeniem delegacji z art. 62 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/ i nie może stanowić podstawy do wydania decyzji odmawiającej dokonania rejestracji pojazdu,

1. Przy sprzedaży lokalu o powierzchni określonej dla lokali stanowiących odrębne nieruchomości /par. 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1987 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów prawa lokalowego - Dz.U. nr 36 poz. 203 ze zm./ kwestia liczby osób zamieszkujących w tym lokalu nie ma znaczenia; ma ona natomiast znaczenie przy sprzedaży lokalu przekraczającego tę powierzchnię

Wyjaśnienia nieletniego odebrane bez zachowania wymogów przewidzianych w art. 39 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. nr 35, poz. 228) nie mogą stanowić dowodu w postępowaniu karnym, ponieważ ten przewiduje, by przesłuchanie nieletniego odbywało się w obecności rodziców lub opiekuna albo obrońcy, a jeżeli zapewnienie ich obecności było w danym wypadku niemożliwe

Zgodnie z art. 12 i 13 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. 1988 nr 4 poz. 37/ przy ustalaniu dochodu, jako podstawy opodatkowania w tym podatku koszty uzyskania przychodów, poza przewidzianym w tym przepisie wyjątkiem, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Nie rozważenie, przez Ministra Sprawiedliwości, treści obowiązującego planu rozmieszczenia aplikantów adwokackich i przyjęcie, jako przesłanki dla uwzględnienia wniosku zainteresowanego w sprawie wpisu na listę aplikantów, wyłącznie zapotrzebowania na pomoc prawną ludności, stanowi naruszenie przepisów art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa.

Przekształceniem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 3 poz. 10 ze zm./ jest zarówno jego podział, wyłączenie części majątku /środków trwałych i obrotowych/, jak i włączenie do przedsiębiorstwa majątku /środków/, który do niego uprzednio nie należał.

W świetle art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/, brak jest podstaw prawnych do wydania decyzji administracyjnej w sprawie zatwierdzenia programów działania przedsiębiorstw koncesjonowanych.

Wnioski dowodowe mogą być uwzględniane w postępowaniu administracyjnym tylko w takiej sytuacji, gdy w tym postępowaniu można dokonać jeszcze ustaleń wyjaśniających co do okoliczności mających znaczenie w sprawie.

W razie zakwestionowania przed sądem powszechnym prawidłowości wpisania w księdze wieczystej Skarbu Państwa jako właściciela nieruchomości rolnej rozstrzygnięcie tej kwestii przez sąd powszechny jest koniecznym warunkiem możliwości sprzedaży danej nieruchomości w trybie przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw

1. Wydanie decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe na podstawie wyników przeprowadzonej kontroli, ale przed upływem terminu do zgłoszenia wyjaśnień lub zastrzeżeń do protokołu kontroli /art. 167 par. 6 Kpa/, utrudnia lub wręcz uniemożliwia obronę interesów strony w postępowaniu przed organem I instancji. 2. Uchybienie takie nie ma jednak istotnego wpływu na wynik sprawy, jeżeli przeprowadzone zostało

Zawarte we wniosku o wznowienie postępowania administracyjnego żądanie wszczęcia postępowania w innej sprawie administracyjnej nie może być rozpatrzone w postępowaniu dotyczącym zasadności wznowienia postępowania administracyjnego i wzruszenia decyzji ostatecznej.

Ulgi, o których mowa w art 7 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 42 poz. 188 ze zm./ dotyczą wydatków poniesionych w roku podatkowym, w którym powstał obowiązek podatkowy w tym podatku.

1. Postępowanie zwykłe instancyjne w sprawie indywidualnych zezwoleń dewizowych toczy się wyłącznie przed organami Narodowego Banku Polskiego. 2. Zasady udzielania indywidualnych zezwoleń dewizowych /art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1989 r. - Prawo dewizowe - Dz.U. nr 6 poz. 33/ powinny być wydane w formie właściwej dla aktów normatywnych Prezesa Narodowego Banku Polskiego, to jest w formie zarządzenia

1. Podstawowym kryterium przy rozstrzyganiu wniosków o przydział działki budowlanej powinna być sytuacja mieszkaniowa i rodzinna. Dopiero przy jednakowych warunkach mieszkaniowych i rodzinnych osób ubiegających się można kierować się innymi kryteriami, np. zatrudnieniem w miejscu zamieszkania. 2. Rozstrzygnięcie sprawy przydziału działki budowlanej na korzyść osoby posiadającej dobre warunki mieszkaniowe