1. Osoba umieszczona na rocznej, ostatecznej liście przydziału mieszkań oczekuje na powstanie faktycznej możliwości wydania decyzji o przydziale stosownego lokalu lub pomieszczenia zastępczego i nie może w trybie skargi na "milczenie władzy" wnoszonej do sądu administracyjnego skutecznie żądać zobowiązania organu lokalowego do podjęcia takiej decyzji przed upływem roku, na który opiewa owa lista. Natomiast
Pojęcie roku podatkowego zawarte w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 3 poz. 12/ jest równoznaczne z rokiem podatkowym w rozumieniu ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, tzn., że pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
Artykuł 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym /Dz.U. nr 10 poz. 53/ jako przepis szczególny ma zastosowanie przed ogólnym przepisem art. 231 Kodeksu cywilnego i wyłącza dochodzenie takich roszczeń w postępowaniu cywilnym.
Żaden przepis ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ulgach podatkowych z tytułu inwestycji /Dz.U. nr 45 poz. 230/ oraz przepisy wykonawcze nie uzależniają przyznania ulgi od tego, by zamierzona inwestycja polegająca na budowie, rozbudowie lub remontach obiektów budowlanych była bezpośrednio związana z prowadzoną działalnością.
Sprzeczność umowy z ustawą /art. 58 Kc/, gdyby nawet była oczywista, nie uzasadnia jeszcze sama przez się kompetencji organu antymonopolowego do stwierdzenia nieważności takiej umowy.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ zobowiązanie podatkowe powstaje z chwilą doręczenia decyzji ustalającej wysokość tego zobowiązania. Jeżeli z przepisów prawa wynika obowiązek wykonania zobowiązania podatkowego bez uprzedniego doręczenia decyzji, zobowiązanie podatkowe powstaje z chwilą zaistnienia okoliczności, z którymi
Nie można kwestionować samej zasady tajemnicy lekarskiej, ale nie można się na nią powoływać w celu uniemożliwienia podjęcia właściwej decyzji administracyjnej i kontroli sądowej.
Organ administracji państwowej nie może wymagać od podmiotu prawnego stosowania norm prawnych, z którymi podmiot ten nie miał możliwości zapoznania się przy zachowaniu należytej staranności.
Gdy organ administracji I instancji nałoży w decyzji o wstrzymaniu robót budowlanych na inwestora obowiązki oraz ustali wymagania przewidziane w art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, postępowanie administracyjne w zakresie objętym tą decyzją nie staje się bezprzedmiotowe jedynie z powodu zakończenia przez inwestora samowolnie prowadzonych
Przepisy prawa o adwokaturze nie dają Ministrowi Sprawiedliwości podstaw do czasowego ograniczenia wykonywania przez adwokata zawodu w formie indywidualnej.
Wydanie na podstawie art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ decyzji zezwalającej na założenie i przeprowadzenie na nieruchomości linii energetycznej oraz innych urządzeń i przewodów wymienionych w tym przepisie, bez uprzedniego ustalenia miejsca przebiegu tej linii w decyzji o ustaleni lokalizacji inwestycji powoduje
Czynność przekazania nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi do sprzedaży nie jest decyzją administracyjną.
Minister Sprawiedliwości nie jest związany planem rozmieszczenia adwokatów w sprawach dotyczących wykonywania przez adwokata zawodu indywidualnie.
Ani sąd administracyjny, ani organ administracji nie są związane oceną prawną /art. 209 Kpa/, jeżeli zaszła zmiana okoliczności faktycznych, przy których sąd poprzednio wyraził tę ocenę prawną.
Uchwała okręgowej rady adwokackiej w przedmiocie wyrażenia zgody na przeniesienie przez adwokata siedziby do okręgu innej izby ma charakter decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 w zw. z par. 2 pkt 2 Kpa.
Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /t.j. Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/ sprzedawane mogą być wyłącznie nieruchomości objęte wykazem właściwego organu administracji państwowej i podanym do publicznej wiadomości. Brak łącznego spełnienia
Plan rozmieszczenia to w istocie zespół uregulowań organizacyjnych odnoszących się do wewnętrznej struktury funkcjonowania ilościowego zespołów adwokackich, adwokatów i aplikantów adwokackich w okręgu określonej rady adwokackiej. W tym tylko zakresie - ilościowym - uregulowania są wiążące. Nie mogą natomiast wynikać z planu w sposób bezpośredni jakiekolwiek uprawnienia bądź ich utrata względnie ograniczenie
Podnajem części lokalu jako "stancji" w związku z nauką pobieraną w szkole wyższej lub średniej nie rodzi skutków jakie z sytuacją "zamieszkiwania" w tym lokalu wiąże art. 46 ust. 2 zdanie drugie in fine ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /t.j. Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165/. Miejsce zamieszkiwania takiej osoby w rozumieniu powyższego przepisu jest bowiem nadal mieszkanie jej rodziców lub
Podział nieruchomości na podstawie art. 12 ustawy z dnia 22 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74 ze zm./ następuje na wniosek właściciela, użytkownika wieczystego albo samoistnego posiadacza nieruchomości.
Nie stanowi naruszenia przepisów ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ wyrażenie zgody przez Ministra Sprawiedliwości na wykonywanie przez adwokata zawodu indywidualnie na czas oznaczony.
Działalność polegająca na pośrednictwie w wymianie filmów nagranych na kasetach video jest wynajmem kopii filmowych w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii /Dz.U. nr 22 poz. 127/ i wymaga zezwolenia Przewodniczącego Kinematografii.