Upływ więcej niż 2 lat od opuszczenia lokalu, w którym dana osoba mieszkała poprzednio jako bliska najemcy tego lokalu, właściciela nieruchomości lub członka spółdzielni mieszkaniowej, wyłącza możliwość przekwaterowania tej osoby w trybie art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165/ z lokalu zajmowanego na poprzednie miejsce zamieszkania, nie ma zaś

Dobrowolne opuszczenie lokalu mieszkalnego przez osoby, które miały pochodne uprawnienie do lokalu, oznacza utratę uprawnień do przebywania w tym lokalu /art. 15 ust. 2, zdanie pierwsze ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./.

Przepisy ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/ nie przewidują pierwszeństwa dla aplikantów adwokackich w przyjęciu do zespołu adwokackiego przed adwokatem, któremu wyznaczono siedzibę w danej miejscowości.

Naczelna Rada Adwokacka, uchylając odmowną uchwałę okręgowej rady adwokackiej, może podjąć uchwałę o wystąpieniu do Ministra Sprawiedliwości z wnioskiem o wyrażenie zgody na wykonywanie przez adwokata zawodu indywidualnie lub wspólnie z innym adwokatem, a taka uchwała Naczelnej Rady Adwokackiej stanowi wystarczającą podstawę wszczęcia przez Ministra Sprawiedliwości postępowania określonego w art. 4

Odmowa udzielenia przez stronę, na żądanie organu koncesyjnego informacji czy danych, niezbędnych dla ustalenia braku ustawowych przeszkód do wydania koncesji /art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324/ może w konsekwencji prowadzić do oddalenia wniosku o udzielenie koncesji.

1. Brak ustosunkowania się do wskazanego przez stronę porozumienia ramowego mającego bezpośredni związek ze sprawą przeciwdziałania praktykom monopolistycznym uzasadnia zarzut niewyjaśnienia wszystkich okoliczności istotnych dla jej rozstrzygnięcia w świetle art. 4 ust. 2 i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 28 stycznia 1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej /Dz.U. nr

Do poprzedniego właściciela nieruchomości lub jego następcy prawnego, wymienionych w art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/, odnosi się zasada, że władztwo faktyczne nad rzeczą wykonuje się nie tylko przez efektywne z niej korzystanie, ale także przez samą tylko możliwość takiego korzystania, choćby władający rzeczą

1. Wprawdzie wypowiedzenie stosunku pracy jest jednostronną czynnością prawną, jednakże cofnięcie wypowiedzenia jest skuteczne tylko pod warunkiem zgody drugiego podmiotu stosunku pracy. 2. Przyznanie pracownikowi korzystniejszych warunków płacy w okresie wypowiedzenia przez niego stosunku pracy nie oznacza samo przez się powstania nowego stosunku pracy, znoszącego skutki prawne złożonego wypowiedzenia

Decyzja zezwalająca na niezwłoczne zajęcie nieruchomości /art. 71 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz. U. 1989 nr 14 poz. 74/ musi być poprzedzona postępowaniem o jej wywłaszczenie tak zaawansowanym, aby co najmniej nie ulegało wątpliwości, iż wszczynający postępowanie o wywłaszczenie ma nie tylko formalny, lecz i materialny przymiot strony, to

Użytkownik wieczysty zabudowanej domem jednorodzinnym działki o powierzchni mniejszej od przeciętnej może otrzymać w użytkowanie wieczyste część przyległego gruntu, położonego na terenie przeznaczonym pod budownictwo jednorodzinne tylko wówczas, gdy grunt ten nie może być użyty zgodnie z przeznaczeniem.

Pierwszeństwo z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ odnosi się do nabycia każdej działki, którą nie należy traktować jako działkę zamienną i wszelkie inne względy występujące po stronie innych kandydatów mają znaczenie drugorzędne.

1. Repatriantowi, który otrzymał już grunt rolny z zabudowaniami /i tym bardziej jego następcom/ nie przysługują dalsze prawa do zaliczenia wartości mienia pozostawionego za granicą /także prawa do wyrównania różnicy wartości/ na poczet opłat lub pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości /par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie zaliczenia wartości mienia nieruchomego pozostawionego

Wymagalność roszczenia sprzedawcy o zapłatę ceny powstaje z chwilą, gdy sprzedawca spełni swoje świadczenie wzajemne, czyli wydał nabywcy przedmiot sprzedaży.

W zakresie określonym art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/ Minister Sprawiedliwości wykonuje nie tylko nadzór prawny lecz także merytoryczny. Oznacza to w szczególności, że Minister może dokonywać również ustaleń faktycznych jeżeli uzna, że materiał dowodowy zebrany w sprawie nie jest dostateczny dla wydania orzeczenia.

1. Udzielenie poszkodowanemu, przez kopalnię zobowiązaną do naprawienia szkody górniczej, upoważnienia do naprawienia szkody we własnym zakresie /art. 68 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze - Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/ nie pozbawia tej szkody charakteru szkody górniczej. 2. Upoważnienie powyższe nie zwalnia kopalni z ciążącego na niej obowiązku naprawienia szkody górniczej, nawet w razie zawinionej

Wzruszenie decyzji administracyjnej w trybie stwierdzenia nieważności sprowadzać się powinno jedynie do tych części decyzji, które z uwagi na ich niezgodność z prawem z przyczyn wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa, nie mogą funkcjonować w obrocie prawnym.

1. Pośrednictwo w wymianie kaset video jest w istocie transakcją sprzedaży lub kupna kaset. 2. Sprzedaż kopii filmu, także zarejestrowanego na kasecie video, jest jego "rozpowszechnianiem" w rozumieniu art. 3 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii /Dz.U. nr 22 poz. 127 ze zm./ i objęta jest prawem wyłączności, wyrażonym w jej art. 53 ust. 3.

Punkt 3 art. 388 k.p.k., skutkujący uwzględnienie kategorycznego nakazu ustawy uchylenia zaskarżonego orzeczenia (zdanie pierwsze art. 388 k.p.k.), tylko wtedy jest uzasadniony, gdy dotyczy orzeczenia kary lub środka zabezpieczającego nie znanych w ogóle systemowi polskiego prawa karnego, tj. kary lub środka zabezpieczającego nie wymienionych w katalogu kar zasadniczych i dodatkowych lub w ustawach

Partykularny interes załogi nie może prowadzić do rezygnacji z działań wymuszających ochronę środowiska i realizowanych w interesie całego społeczeństwa.

Sprawca kradzieży mienia odpowiada nie za szkodę, której rozmiar określa różnica powstała między wartością zagarniętego przez niego mienia a wartością mienia, które podstawił na miejsce zagarniętego mienia, lecz za wartość mienia, które wyjął spod władztwa innej osoby, bez względu na wartość mienia podstawionego.

Pierwszeństwo nabycia od Państwa działki przeznaczonej do oddania w użytkowanie wieczyste pod budowę domów lub budynków /art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74 ze zm../ ma charakter niepodzielny i przysługuje łącznie wszystkim współwłaścicielom nieruchomości zbytej lub wywłaszczonej; nie ma jednak przeszkód, aby