Nie każde pozbawienie człowieka uprawnień jest ujmowaniem jego godności, uzasadniającym zastosowanie cywilnoprawnych środków ochrony dóbr osobistych. Zależy to od tego, czy w powszechnym odczucia stanowi ono naruszenie godności człowieka, czy też opinia publiczna nie wiąże z nim takich konsekwencji. Istotne znaczenie ma rodzaj i charakter uprawnień, których człowiek został pozbawiony, sposób działania

1. Wadliwe ustalenie stanu faktycznego co do przekroczenia limitu adwokatów, ustalonego dla danej Izby Adwokackiej w planie rozmieszczenia,jest równoznaczne z naruszeniem art. 77 par. 1 Kpa, mającym wpływ na treść decyzji w przedmiocie wpisu na listę adwokatów osób nie objętych wpisem obligatoryjnym. 2. Możliwość wykonywania zawodu adwokata indywidualnie jest również uzależniona od danych wynikających

Zgodnie z przepisem par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w wieczyste użytkowanie gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr 47 poz. 239; zm. Dz.U. 1986 nr 3 poz. 17/ organ administracji państwowej nie działa według uznania

Jeżeli wydana na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ decyzja ostateczna o nakazaniu uiszczenia opłaty za występowanie odłogów w danym roku została uchylona przez Naczelny Sąd Administracyjny, to odpadła przesłanka do wymierzenia na podstawie art. 42 ust. 5 tej ustawy podwójnej opłaty za istnienie odłogów w roku następnym

W trybie art. 6 dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym /Dz.U. nr 18 poz. 107/ mogły być regulowane sprawy tylko tych osób, które objęły w posiadanie nieruchomość rolną przed wejściem w życie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych

Złożenie przysięgi i posiadanie pseudonimu to niewątpliwie formalne znamiona udziału w zorganizowanej działalności konspiracyjnej, lecz nie stanowią warunku koniecznego dla uznania określonej osoby za uczestnika ruchu oporu /art. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów - Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./.

1. Określone w przepisach ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ zobowiązania osób wyłączających grunty rolne z produkcji nie są powiązane z nabyciem własności czy prawa wieczystego użytkowania - z wyjątkiem potrąceń przewidzianych w art. 18 ust. 1 i 2 - lecz z zaniechaniem rolniczego ich użytkowania przez właściciela lub posiadacza /art. 4

W świetle art. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./ za uczestników walk o utrwalenie władzy ludowej nie można uznać żołnierzy, którzy brali udział jedynie w działaniach o charakterze ochronno-propagandowym, a także żołnierzy - saperów, choćby przy rozminowywaniu kraju zostali ranni.

Nie można mówić o rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, gdy istnieją możliwości różnej interpretacji przepisów prawnych.

1. Nakaz przymusowej rozbiórki z przyczyn określonych w art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm../ powinien być stosowany tylko wówczas, gdy brak jest możliwości usunięcia określonych w tym przepisie zagrożeń lub pogorszeń na zasadzie art. 40 tej ustawy. 2. W wypadku samowoli budowlanej art. 37 ust. 1 pkt. 2 prawa budowlanego znajdzie

Żaden przepis prawa nie gwarantuje kandydatowi na radcę prawnego prawa do powtarzania egzaminu radcowskiego aż do pozytywnego wyniku. Wykładnia par. 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 września 1983 r. w sprawie aplikacji radcowskiej /Dz.U. nr 56 poz. 251/ prowadzi do wniosku, że kandydatowi, który uzyskał negatywną ocenę z egzaminu w pierwszym terminie, można wyznaczyć tylko jeden

Po rozwiązaniu stosunku najmu przez Bolesława G. i wyjeździe za granicę jego żony, pozostała w lokalu córka, która nie stawała się z tym momentem najemcą. Skoro nie jest najemcą przedmiotowego lokalu to należało uznać, że zajmuje go bez tytułu prawnego i organy lokalowe prawidłowo uznały zwiększone o 30 procent naliczenie stawki wynagrodzenia za zajmowany lokal w oparciu o par. 10 ust. 1 rozporządzenia

1. Akwizytor zatrudniony na podstawie umowy o pracę w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - osobiście wykonujący pracę - jest pracownikiem w rozumieniu art. 2 kodeksu pracy. 2. Oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie może odmówić objęcia ubezpieczeniem społecznym osoby zgłoszonej przez zakład pracy jako pracownika po upływie 14 dni od dnia dokonania zgłoszenia.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ reorganizacja Urzędu tylko wtedy uzasadnia rozwiązanie - na tej podstawie - stosunku pracy z urzędnikiem gdy połączona jest ze zmniejszeniem stanu zatrudnienia. Jeśli nie zmniejsza się stanu zatrudnienia a tylko mechanicznie łączy lub dzieli wydziały to brak jest podstaw prawnych

Przy opodatkowaniu dochodów ze źródeł nie ujawnionych, zeznanie podatkowe winno - przy uwzględnieniu art. 168 Kpa - zawierać także oświadczenie danej osoby co do wysokości poniesionych przez nią wydatków na określone cele i zgromadzonych zasobów finansowych.

Wygaśnięcie umowy o pracę w macierzystym zakładzie pracy na podstawie § 3 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (j.t. Dz.U. z 1986 r. nr 19, poz. 101 ze zm.) następuje nie tylko w razie porzucenia przez pracownika pracy

Zeznania podatkowego, o którym mowa w art. 38 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ w związku z art. 168 Kpa, jako szczególnej formy oświadczenia podatnika w celu ustalenia zobowiązania podatkowego, nie można zastąpić inną formą oświadczenia podatnika, w tym na przykład przesłuchaniem go jako strony w postępowaniu podatkowym.

Pierwsza opłata roczna za użytkowanie wieczyste, płatna w dniu zawarcia umowy (art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. – tekst jednolity Dz.U. z 1989 r. nr 14, poz. 74 i § 10 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie zasad i trybu ustalania opłat z tytułu użytkowania wieczystego, zarządu i użytkowania gruntów – tekst jednolity Dz.U. z 1989 r. nr 14, poz. 78)

Wydanie decyzji z pogwałceniem zasady dwuinstancyjności, obowiązującej w postępowaniu administracyjnym /art. 15 Kpa/, godzi w podstawowe prawa i gwarancje procesowe obywatela i musi być ocenione jako rażące naruszenie prawa.

Jedną z funkcji realizowanych w domach kultury jest funkcja oświatowo-wychowawcza w rozumieniu art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./.

Umowa o pracę zawarta przez uspołeczniony zakład pracy, na podstawie której pracownik zobowiązuje się do świadczenia pracy za wynagrodzeniem na rzecz tego zakładu, polegającej na wyczynowym uprawianiu sportu w określonym przez strony klubie sportowym, nie jest sprzeczna z przepisami prawa pracy, zaś obowiązki pracownika wynikające z takiej umowy o pracę obejmują staranne wykonywanie zadań sportowych

Do roszczeń o naprawienie szkód górniczych oraz o zwrot kosztów zabezpieczenia środowiska przed takimi szkodami nie ma zastosowania przepis art. 117 par. 3 Kc, zezwalający na nieuwzględnienie upływu terminu przedawnienia roszczeń cywilnoprawnych.

Szkoda będąca następstwem działań podjętych w celu naprawienia szkody górniczej nie jest szkodą górniczą w rozumieniu art. 53 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/, a zatem roszczenia z tego tytułu mogą być dochodzone wyłącznie na zasadach Kodeksu cywilnego przed sądem powszechnym.

Przepis art. 154 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. nr 41 poz. 185 ze zm./ traktujący o uprawnieniach samorządu mieszkańców do opiniowania spraw dotyczących rozwoju i funkcjonowania sieci handlowej i usługowej, itp. nie może być interpretowany jako wymóg realizowania tych uprawnień w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze