Wniosek osoby fizycznej o rozwiązanie przez organ administracji umowy z użytkownikiem wieczystym działki budowlanej i o ustanowienie użytkowania wieczystego na rzecz wnioskodawcy, będącego osobą faktycznie władającą tą działką, ma charakter roszczenia cywilnoprawnego /art. 231 par. 1 Kc/ i jego rozpoznanie należy do właściwości sądów powszechnych. Nie można więc z wniosku tej osoby wszcząć postępowania

1. Cele urlopu wypoczynkowego i urlopu zdrowotnego są w rzeczywistości zbieżne: regeneracja sił pracownika. 2. Nie można z dwóch urlopów korzystać równocześnie w tym samym okresie czasu. Oczywiście zaś "zdublowanie" uprawnień pracownika do płatnych urlopów w tym samym okresie czasu nie może prowadzić do "zdublowania" uprawnień pracownika do wynagrodzenia za ten sam okres czasu, w którym pracownik przybywając

1. W sprawie, w której stroną w sporze, dotyczącym wymiaru opłat za rozmowy telefoniczne - rozstrzyganym przez właściwy organ państwowej jednostki organizacyjnej "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" /art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o łączności - Dz.U. nr 54 poz. 275/ - jest abonent telefoniczny, a więc osoba nie mająca dostępu do urządzeń rejestrujących liczbę rozmów i mogąca przeciwstawić

1. Stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji administracyjnej jest wyjątkiem od ogólnej zasady stabilności decyzji wynikającej z art. 16 Kpa, które może mieć miejsce jedynie w przypadkach gdy decyzja dotknięta jest w sposób niewątpliwy przynajmniej jedną z wad wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa. 2. Jeżeli stwierdzenie nieważności decyzji wiąże się z poniesieniem szkody przez stronę, stronie służy

Do rozstrzygania sporów co do wysokości roszczeń związanych z rozliczeniem z tytułu rozwiązania umowy użytkowania wieczystego przed upływem okresu, na który prawo to zostało ustanowione, właściwe są sądy powszechne /art. 1 art. 2 par. 1 Kpc/, a nie organy administracji.

Dział spadku jest odrębnym od nabycia spadku zdarzeniem prawnym i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków, lecz opłacie skarbowej /par. 46 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 maja 1983 r. w sprawie opłaty skarbowej - Dz.U. nr 34 poz. 161 ze zm./.

Jeżeli regulamin organizacyjny urzędu organu administracji państwowej dopuszcza możliwość podpisywania decyzji przez pracowników wydziałów w razie nieobecności kierowników tych wydziałów, to praktyka taka nie narusza przepisów o właściwości organu i brak jest przesłanki do stwierdzenia nieważności tak podpisanych decyzji.

1. Wydanie odrębnej decyzji o odszkodowaniu za wywłaszczoną nieruchomość musi być poprzedzone przeprowadzeniem rozprawy w tym przedmiocie, niezależnie od rozprawy przeprowadzonej przed wydaniem decyzji o wywłaszczeniu. 2. Działalnością usługową w rozumieniu art. 63 ust.2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ jest nie tylko świadczenie

1. Strona postępowania administracyjnego, której skarga nie została przekazana do Naczelnego Sądu Administracyjnego, lecz załatwiona w trybie art. 200 par. 2 zdanie drugie Kpa, ma prawo domniemywać, że żądania skargi zostały uznane w całości za słuszne. 2. Moc wiążąca decyzji organu administracji państwowej, wydanej w trybie art. 200 par. 2 zdanie drugie Kpa, ale uzasadnionej innymi względami niż przewidziane

Opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntu państwowego, chociaż jest wymierzana decyzją administracyjną /art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 22 poz. 99/, jest świadczeniem okresowym w rozumieniu art. 118 zdanie drugie Kc i ulega przedawnieniu po upływie trzech lat od dnia, w którym stała się wymagalna /art. 120 par

Przepis art. 708 Kodeksu cywilnego normuje sytuację, w której strony zawarły umowę dotyczącą używania nieruchomości i pobierania z niej pożytków, lecz zastrzegły, że strona biorąca "nie jest obowiązana do uiszczania czynszu". Tego rodzaju umowa nie ma charakteru umowy dzierżawy, bo nie odpowiada warunkom określonym w art. 693 par. 1 Kc, niemniej ustawodawca nakazał stosować do tych umów przepisy o

Nie daje rękojmi należytego wykonywania funkcji pełnomocnika w przedsiębiorstwie Polonijno-Zagranicznym, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie drobnej wytwórczości osoba, w odniesieniu do której umorzono prawomocnym orzeczeniem na zasadzie amnestii postępowanie w sprawie o przestępstwo z art. 217 Kk - w związku z art. 42 Kk i istnieją podstawy do przyjęcia, że dopuściła się ona zarzucanego

O tym, czy pismo wniesione przez stronę jest odwołaniem, decyduje nie nagłówek, lecz treść pisma.

Brak księgi podatkowej lub jej nierzetelne prowadzenie wprawdzie powoduje, że organ podatkowy ustala w drodze szacunków podstawę opodatkowania /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, ale tylko wtedy, gdy nie dysponuje innymi dowodami niezbędnymi do jej ustalenia.

1. Brak w kodeksie postępowania administracyjnego przepisu wyraźnie dopuszczającego stwierdzenie nieważności decyzji tylko w części dotkniętej wadą określoną w art. 156 par. 1 Kpa nie oznacza wyłączenia takiej możliwości. 2. Stwierdzenie nieważności decyzji tylko w części dotkniętej kwalifikowaną wadliwością jest nie tylko dopuszczalne, lecz - jako zgodne z zasadami ogólnymi kodeksu postępowania administracyjnego

Przepis art. 156 par. 1 pkt 7 Kpa może być podstawą stwierdzenia nieważności decyzji jedynie wtedy, gdy przepis prawa materialnego wyraźnie stanowi, że określona w nim wadliwość decyzji powoduje jej nieważność.

Przysługujące organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej /Dz.U. 12 poz. 49/ prawo zgłoszenia sprzeciwu przeciwko działaniom wymienionym w tym przepisie, podejmowanym w sprawach indywidualnych, powinno być realizowane w formie decyzji administracyjnej.

Wydanie bez zasięgnięcia opinii czynnika społecznego decyzji w przedmiocie przekazania nieruchomości osobie prawnej, która może racjonalnie zagospodarować tę nieruchomość, przy czym taka działalność nie jest sprzeczna z działalnością statutową nie może stanowić rażącego naruszenia prawa.

Niejasności lub wątpliwości dotyczące oceny stanu faktycznego nie mogą być rozstrzygane na niekorzyść podatnika. Tylko wtedy można podatnikowi zarzucić niedopełnienie ciążącego na nim obowiązku, gdy treść tego obowiązku jest w pełni zrozumiała, a ponadto podatnik ma realne możliwości wywiązania się z obowiązku, wynikającego z przepisu prawa.

1. Organ administracji ma obowiązek wykazać w uzasadnieniu decyzji ustalającej opłatę roczną z tytułu zarządu nieruchomością /lub w załączniku do tej decyzji/, za pomocą jakich obliczeń doszedł do ustalenia wysokości tej opłaty i jakie przepisy prawa uprawniały go do takiej - a nie innej - metody obliczenia. 2. Fakt, że w par. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie

1. Ta sama nieruchomość nie może jednocześnie być przedmiotem własności osoby fizycznej i przedmiotem użytkowania wieczystego. 2. Zniesienie współwłasności nieruchomości osoby fizycznej ze Skarbem Państwa jest regulowane przepisami art. 210-212 Kc i nie może być przedmiotem orzekania organów administracji państwowej.