Zarówno art. 24 ust. 1 pkt 2, jak i art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ wyłączają możliwość wydania przez terenowy organ administracji państwowej - z powołaniem się na art. 34 ust. 3 tej ustawy - decyzji o przydziale zwolnionej części lokalu na rzecz najemcy, jeżeli właściciel domu /lokalu/ domaga się umożliwienia mu zamieszkania w opróżnionej

1. Państwo reprezentuje wszystkich obywateli, mających różne światopoglądy i poglądy, które mogą być artykułowane publicznie, zarówno przez każdego z osobna, jak i przez przedstawicieli wszystkich legalnie działających struktur, o ile mieszczą się one w granicach porządku konstytucyjnego socjalistycznego państwa. 2. Dopuszczalna jest również ze strony obywateli krytyka niesłuszna lub nietrafna, szczególnie

Kradzież jest dokonana w chwili zaboru, tj. objęcia przedmiotu wykonawczego we władztwo sprawcy, i w związku z tym stopień utrwalenia władztwa nad tym mieniem, dalsze losy mienia oraz dalsze zamiary sprawcy względem mienia są obojętne z punktu widzenia oceny prawnej.

Wprawdzie uprawnienia do wykonywania działalności usługowej przez emerytów i rencistów związane jest z warunkiem prowadzenia jej wyłącznie w mieszkaniu uprawnionego, jednakże podjęcie takiej działalności nie stwarza podstawy domagania się przydziału mieszkania obejmującego dodatkowe pomieszczenia lub powierzchnię ponadnormatywną na ten cel.

Zezwolenie na wycięcie drzew oraz wymierzenie opłaty za usuwanie drzew nie stanowią materii, którą organ mógłby - nawet na wniosek strony - rozstrzygnąć ustnie z adnotacją w aktach sprawy, rezygnując z wydania decyzji na piśmie.

Zezwolenie na niezwłoczne zajęcie nieruchomości, o którym mowa w art. 71 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/, może być udzielone tylko wówczas, gdy organ orzekający ustali, że istnieją wyjątkowe okoliczności uzasadniające naruszenie prawa własności, a przede wszystkim gdy zachodzi obawa popadnięcia w zwłokę, przez co należy rozumieć

Stwierdzając nieważność decyzji wydanej na podstawie art. 200 par. 2 Kpa sąd ma obowiązek jednocześnie rozpoznać wcześniej wniesioną skargę na decyzję ostateczną wydaną w "normalnym" toku instancji.

Praktyka przeprowadzania przez organy administracji uzupełniających dowodów dopiero po wydaniu decyzji i jej zaskarżeniu przez stronę narusza prawa strony do czynnego udziału w prowadzonym postępowaniu administracyjnym, w wyniku którego ma dojść do wydania decyzji /art. 10 par. 1, art. 79 i art. 81 Kpa/.

1. Decyzja, zmieniająca za zgodą strony dotychczasową decyzję ostateczną, nie jest decyzją wydaną w sprawie rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną, w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa, jeżeli jest niewątpliwe, że strona, która z dotychczasowej decyzji nabyła prawo - zgadza się na uchylenie bądź zmianę tej decyzji. 2. Jeżeli między małżonkami istnieje wspólność majątkowa oznacza to konieczność uzyskania

W świetle zasad zawartych w art. 8 Kpa, a zwłaszcza art. 9 Kpa nie jest dopuszczalne stwierdzenie, iż darując oznaczoną działkę gruntu synowi rolnik obniżył wartość swego gospodarstwa na skutek czego utracił prawo do emerytury /art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin - Dz.U. nr 40 poz. 268/ jeśli działał on w oparciu

Ocena prawna wyrażona w orzeczeniu sądu administracyjnego /art. 209 Kpa/ wiąże w sprawie zarówno sąd, jak i organ administracji, dopóki nie nastąpią zmiany stanu prawnego, w świetle których ta ocena prawna straci aktualność.

Dla spełnienia warunków określonych w par. 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego, trybu powoływania oraz organizacji podatkowych komisji odwoławczych /Dz.U. nr 30 poz. 212 ze zm./ nie jest niezbędne, aby w skład zespołu orzekającego wchodził co najmniej jeden przedstawiciel branży, w której działa podatnik. Nieodzowne natomiast

1. Zgodę na działalność gospodarczą organizacji społecznej - zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 22 października 1985 r. w sprawie działalności gospodarczej organizacji społecznych /Dz.U. nr 51 poz. 265/ - udzielać można tylko w uzasadnionych wypadkach, opierając się przede wszystkim o reguły wynikające z cyt. rozporządzenia oraz na zasadach funkcjonowania reformowanej gospodarki; udzielając

Osoba fizyczna, która usunęła drzewo bez wymaganego zezwolenia organu administracji państwowej, jest zwolniona od opłat, o jakich mowa w par. 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1986 r. w sprawie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian /Dz.U. nr 7 poz. 40/, jeżeli usunięcie drzewa nastąpiło w okolicznościach wypełniających dyspozycję par. 9 pkt 3-5 i

Wartość nieruchomości zamiennej. o której mowa w art. 65 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/, powinna być ustalana w oparciu o te same zasady szacunkowe, co wartość nieruchomości wywłaszczonej.