Stosownie do postanowienia przepisu par. 49 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 maja 1983 r. w sprawie opłaty skarbowej, podstawą obliczenia opłaty skarbowej przy zamianie samochodów - jeżeli przedmiotem zamiany jest samochód nabyty jako nowy od jednostki gospodarki uspołecznionej - jest wartość rynkowa tego samochodu, a jeśli oba samochody objęte zamianą zostały nabyte od jednostek

1. Samowolne rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego przez pracownika z równoczesnym ujawnieniem zamiaru zerwania więzi prawnej łączącej go z zakładem pracy jest porzuceniem pracy /art. 64 par. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - Dz.U. nr 24 poz. 141 ze zm./ i powoduje wygaśnięcie umowy o pracę. 2. Urzędnik państwowy, który rozpoczął urlop wypoczynkowy mimo cofnięcia uprzednio wyrażonej zgody

Przewidziane w art. 57 ust. 3 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. Nr 24, poz. 122 ze zm.) prawo wniesienia sprawy do sądu o uchylenie decyzji podjętej wobec przedsiębiorstwa przez organ sprawujący nad nim nadzór dotyczy decyzji władczo wkraczającej w sprawy przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 52 ust. 2 tej ustawy. Wniesienie takiej sprawy do sądu jest natomiast

1. Ze sformułowania przepisu art. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122/ wyraźnie wynika, że chodzi w niej nie o udział w utrwalaniu władzy ludowej bo taki udział miał każdy z obywateli żyjących nienagannie w okresie tworzenia się i umacniania państwowości polskiej po wyzwoleniu, ale o udział w walkach o utrwalanie władzy ludowej, a więc o udział

Służba w Istriebitielnych Batalionach odbywana po zakończeniu wojny nie może stanowić podstawy do przyznania uprawnień do świadczeń przysługujących kombatantom, bowiem "udział w walkach o utrwalanie władzy ludowej", o którym mowa w art. 1 w zw. z art. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122/, odnosi się wyłącznie do osobistego udziału w walkach

Decyzje wydane na podstawie ustawy z dnia 22 listopada 1973 r. o zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności Państwa /Dz.U. nr 48 poz. 283 ze zm./ ani cena nabycia gruntów leśnych, nie mają wpływu na sposób wymierzenia jednorazowej należności i opłat rocznych z tytułu przeznaczenia tych gruntów na inne cele w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych

Jeżeli zachodzą określone ustawą przesłanki odpowiedzialności osób trzecich za powstałe zaległości podatkowe, to organ podatkowy zobowiązany jest do orzeczenia odpowiedzialności w formie odrębnej decyzji, a odstąpić od wydania takiej decyzji może tylko z uwagi na zasady współżycia społecznego lub inne ważne względy społeczne.

W decyzji o cofnięciu najemcy przydziału mieszkania funkcyjnego (§ 20 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 1974 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów prawa lokalowego Dz. U. Nr 26, poz. 152 ze zm.) nie jest niezbędne rozstrzygnięcie o uprawnieniu najemcy do lokalu zamiennego; brak bowiem takiego rozstrzygnięcia nie pozbawia prawa wykazania istnienia tego uprawnienia w toku postępowania

Okoliczność, że nastąpiło zatarcie skazania i znaczny upływ czasu od dopuszczenia się przestępstwa nie ma znaczenia przy ocenie sylwetki moralnej osoby ubiegającej się o przyznanie szczególnych uprawnień, jakimi są uprawnienia do świadczeń kombatanckich, tym bardziej, że działalność i zachowanie tej osoby, stanowiące podstawę do ubiegania się o przyznanie jej takich uprawnień i będące przedmiotem oceny

Ustawa z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122/ do kombatantów zalicza tylko tych, którzy ponieśli szczególne zasługi dla narodu i państwa biorąc między innymi udział w walkach o niepodległość Ojczyzny, zatem sama gotowość brania takiego udziału w walkach nie może być uznana za walkę z okupantem.

1. Przepisy art. 7 i art. 13 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych określające tryb, w jaki następuje zmiana przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze oraz ich wyłączenie z produkcji rolnej, mają charakter przepisów szczególnych w stosunku do unormowań zawartych w ustawie o planowaniu przestrzennym. 2. Przepisy art. 7 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów

Przed wyjaśnieniem okoliczności związanych ze sposobem i zakresem współdziałania małżonków w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, pozostawanie mężczyzny na utrzymaniu żony nie może stanowić podstawy do przyjęcia, iż utrzymuje się on ze źródeł sprzecznych z zasadami współżycia społecznego w rozumieniu art. 7 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu wobec osób uchylających się od pracy /Dz.U

Jak wynika z treści par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie szczegółowych zasad usytuowania punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz trybu wydawania zezwoleń na sprzedaż tych napojów /Dz.U. nr 25 poz. 119 ze zm./ możliwość zastosowania odstępstwa od zasady usytuowania punktu podawania i sprzedaży napojów alkoholowych w odległości co najmniej

Obowiązkiem organu rozstrzygającego spór co do wysokości czynszu i opłat związanych z wyposażeniem i eksploatacją lokalu jest ustalenie wysokości tego czynszu i opłat. Rozstrzygnięcia w tym przedmiocie nie stanowi ustalenie jedynie przepisów, na podstawie których czynsz powinien być płacony.

W świetle art. 11 ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U, Nr 40, poz. 267) przerwa w pracy spowodowana opieką nad dzieckiem do lat 4 musi nastąpić w okresie trwania stosunku pracy. Sam fakt urodzenia dziecka nie uzasadnia jeszcze potraktowania przewidzianej w tej dyspozycji przerwy w pracy za okres równorzędny z okresem zatrudnienia

1. Uchwała rady narodowej stopnia podstawowego ustalająca na podstawie art. 4 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ stawki świadczeń na te fundusze jest przepisem prawa miejscowego w rozumieniu art. 66 ust. 1 i art. 67 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego i wchodzi w życie

Wyłączenie z produkcji gruntów przeznaczonych na cele nierolnicze następuje w drodze decyzji organu stopnia podstawowego, określającej warunki tego wyłączenia. Osoba wyłączająca takie grunty z produkcji rolnej obowiązana jest uiścić jednorazową należność i stosowne opłaty roczne /art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79/. Okoliczność

wyroku w ramach wskazania podstawy faktycznej rozstrzygnięcia w myśl art. 328 § 2 k.p.c.

W wypadku prowadzenia przez podatnika ksiąg podatkowych, jeżeli spełniają one wymogi określone w art. 169 par. 1 Kpa możliwość nieuznania tych ksiąg za dowód w postępowaniu podatkowym ograniczona jest jedynie do przyczyn ściśle określonych art. 169 par. 2 Kpa, ale dopiero wówczas, gdy podatnik nie wyjaśni zarzucanych okoliczności. Nie można mówić o sprzeczności poszczególnych składników działalności

Na podstawie art. 22 pkt 4 ustawy z dnia 26 marca o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ w par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 20 poz. 149/ wymieniono główne elementy decyzji określające warunki wyłączenia gruntów rolnych z produkcji, w tym i powierzchnię gruntów

1. Jeżeli organ chce się powołać na szczegółowe fakty historyczne np. organizacje różnych jednostek wojskowych w 1939 r., a także ich dyslokację, to musi je udokumentować, albo powołując /cytując/ odpowiednią literaturę wojskowo-historyczną albo korzystając z biegłego. 2. Nie odpowiada przymiotowi dowodu notatka nie wiadomo przez kogo podpisana i na jakiej wiedzy oparta.

Pogląd, że podstawę obliczenia opłaty skarbowej od zniesienia współwłasności i działu spadku stanowi kwota spłaty na rzecz poszczególnych spadkobierców, w świetle par. 48 ust. 3 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 1975 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 45 poz. 241/ należy uznać za nietrafny.

Przepis art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym został znowelizowany ustawą z dnia 28 lipca 1983 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym w ten sposób, że wyrazy "są gromadzone" zastąpiono wyrazami "zostały nabyte". W związku z tym powołany przepis art. 7 ust. 3 uzyskał odmienną treść od pierwotnie obowiązującej. Według obowiązującego prawa nie wchodzi w grę gromadzenie