1. Nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi nie mogą być nabywane w celach tezauryzacyjnych ani w celu zabezpieczenia się na przyszłość, lecz jedynie w celu zorganizowania i realizowania produkcji rolnej osobiście przez nabywcę nieruchomości. 2. Skoro zrealizowanie celu, w jakim została wydana decyzja o wyznaczeniu kandydata na nabywcę gruntów Państwowego Funduszu Ziemi, stało się niemożliwe ze względu

1. Skoro zarówno skarżący jak i ich kontrkandydaci mają jednakowe uprawnienia do nabycia odnośnych gruntów wynikające z par. 7 ust. 2 pkt 4 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /Dz.U. nr 23 poz. 205 ze zm./, /wywiązywanie się z zawartych umów kontraktacji produktów rolnych/, to

Postępowanie administracyjne dotyczące wydzierżawionej nieruchomości jest równocześnie postępowaniem, które dotyczy interesu prawnego dzierżawcy.

1. Pojęcie masy własnej pojazdu nie zostało w rozporządzeniu Ministra Handlu Zagranicznego z dnia 18 marca 1983 r. w sprawie ceł i pozwoleń na towary przywożone i na towary wywożone w niehandlowym obrocie towarowym /Dz.U. nr 18 poz. 82/ zdefiniowane. Wskazano jedynie /par. 3 ust. 2/, że masę własną ustala się w oparciu o dokumenty pojazdu. Masa własna w rozumieniu rozporządzenia, to wielkość wpisana

Niedopuszczalne jest wydanie przez organ odwoławczy orzeczenia o nieważności części decyzji organu I instancji. Przepis ten pozwala jedynie na stwierdzenie nieważności w całości. Organ rozpatrując odwołanie nie może jednocześnie stosować przepisów o nadzorze i orzekać w trybie art. 156 Kpa.

W sprawie w której występują sprzeczne interesy stron a przepisy prawa mające w niej zastosowanie nie rozstrzygają bezpośrednio o pierwszeństwie jednego z tych interesów, wybór w tym zakresie należy do organów administracyjnych, orzekających w sprawie w ramach ich swobodnego uznania, to jest uznania opartego na dokładnym wyjaśnieniu stanu faktycznego i jego wszechstronnej analizie, oceniającej słuszność

Jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną ujawnione istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne, istniejące w czasie wydawania decyzji i jej kontroli przez Naczelny Sąd Administracyjny, a nie znane zarówno organowi, który wydał decyzję, jak i sądowi, to zgodnie z zasadami ekonomii procesowej należy wznowić postępowanie administracyjne z mocy art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa, bez potrzeby wznowienia

"Samochodem nabytym jako nowy od jednostki gospodarki uspołecznionej" jest samochód sprzedawany lub zamieniony w okresie pierwszego lub drugiego roku od daty nabycia w jednostce gospodarki uspołecznionej. Wszystkie inne sprzedawane lub zamienione samochody nie odpowiadające temu kryterium obejmuje kategoria "pozostałych samochodów" /par. 45 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 maja

Stosownie do postanowienia przepisu par. 49 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 maja 1983 r. w sprawie opłaty skarbowej, podstawą obliczenia opłaty skarbowej przy zamianie samochodów - jeżeli przedmiotem zamiany jest samochód nabyty jako nowy od jednostki gospodarki uspołecznionej - jest wartość rynkowa tego samochodu, a jeśli oba samochody objęte zamianą zostały nabyte od jednostek

1. Samowolne rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego przez pracownika z równoczesnym ujawnieniem zamiaru zerwania więzi prawnej łączącej go z zakładem pracy jest porzuceniem pracy /art. 64 par. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - Dz.U. nr 24 poz. 141 ze zm./ i powoduje wygaśnięcie umowy o pracę. 2. Urzędnik państwowy, który rozpoczął urlop wypoczynkowy mimo cofnięcia uprzednio wyrażonej zgody

Jeżeli zachodzą określone ustawą przesłanki odpowiedzialności osób trzecich za powstałe zaległości podatkowe, to organ podatkowy zobowiązany jest do orzeczenia odpowiedzialności w formie odrębnej decyzji, a odstąpić od wydania takiej decyzji może tylko z uwagi na zasady współżycia społecznego lub inne ważne względy społeczne.

1. Przepisy art. 7 i art. 13 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych określające tryb, w jaki następuje zmiana przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze oraz ich wyłączenie z produkcji rolnej, mają charakter przepisów szczególnych w stosunku do unormowań zawartych w ustawie o planowaniu przestrzennym. 2. Przepisy art. 7 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów

Obowiązkiem organu rozstrzygającego spór co do wysokości czynszu i opłat związanych z wyposażeniem i eksploatacją lokalu jest ustalenie wysokości tego czynszu i opłat. Rozstrzygnięcia w tym przedmiocie nie stanowi ustalenie jedynie przepisów, na podstawie których czynsz powinien być płacony.

1. Uchwała rady narodowej stopnia podstawowego ustalająca na podstawie art. 4 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ stawki świadczeń na te fundusze jest przepisem prawa miejscowego w rozumieniu art. 66 ust. 1 i art. 67 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego i wchodzi w życie

Wyłączenie z produkcji gruntów przeznaczonych na cele nierolnicze następuje w drodze decyzji organu stopnia podstawowego, określającej warunki tego wyłączenia. Osoba wyłączająca takie grunty z produkcji rolnej obowiązana jest uiścić jednorazową należność i stosowne opłaty roczne /art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79/. Okoliczność

W wypadku prowadzenia przez podatnika ksiąg podatkowych, jeżeli spełniają one wymogi określone w art. 169 par. 1 Kpa możliwość nieuznania tych ksiąg za dowód w postępowaniu podatkowym ograniczona jest jedynie do przyczyn ściśle określonych art. 169 par. 2 Kpa, ale dopiero wówczas, gdy podatnik nie wyjaśni zarzucanych okoliczności. Nie można mówić o sprzeczności poszczególnych składników działalności

Na podstawie art. 22 pkt 4 ustawy z dnia 26 marca o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ w par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 20 poz. 149/ wymieniono główne elementy decyzji określające warunki wyłączenia gruntów rolnych z produkcji, w tym i powierzchnię gruntów

Pogląd, że podstawę obliczenia opłaty skarbowej od zniesienia współwłasności i działu spadku stanowi kwota spłaty na rzecz poszczególnych spadkobierców, w świetle par. 48 ust. 3 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 1975 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 45 poz. 241/ należy uznać za nietrafny.

Przepis art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym został znowelizowany ustawą z dnia 28 lipca 1983 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym w ten sposób, że wyrazy "są gromadzone" zastąpiono wyrazami "zostały nabyte". W związku z tym powołany przepis art. 7 ust. 3 uzyskał odmienną treść od pierwotnie obowiązującej. Według obowiązującego prawa nie wchodzi w grę gromadzenie

Utrzymanie w mocy decyzji organu I instancji oznacza w szczególności utrzymanie w mocy jej podstawowego, koniecznego elementu, jakim jest rozstrzygnięcie. W rozstrzygnięciu /osnowie/ decyzji zostaje bowiem wyrażona wola organu administracji załatwiającego sprawę w tej formie. O ile może być wydana decyzja bez uzasadnienia /np. decyzja uwzględniająca żądanie strony/, to nie można wydać decyzji bez rozstrzygnięcia

1. W myśl art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99/ w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 28 lipca 1983 r. o zmianie ustawy o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 44 poz. 204/ Główny Urząd Kontroli Prasy i Widowisk lub Główny Urząd Ceł może wyrazić zgodę innym instytucjom niż biblioteki określone w art. 16 ust. 3 tej ustawy oraz osobom, na

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego oddalający skargę oznacza jedynie, że w ocenie Sądu zaskarżona decyzja nie narusza prawa w stopniu zobowiązującym Sąd do jej uchylenia bądź stwierdzenia nieważności, nie wyłącza natomiast możliwości skorzystania przez organ administracji, który wydał decyzję, bądź przez organ wyższego stopnia, zmiany tej decyzji w trybie art. 154 lub art. 155 Kpa, jeżeli zachodzą

Organ odwoławczy winien ustosunkować się do wszystkich podniesionych w odwołaniu zarzutów zgodnie z wymogami określonymi w art. 107 par. 3 Kpa przez wskazanie faktów, które uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł, oraz przyczyn, dla których odmówił innym dowodom wiarygodności i mocy dowodowej a także przyczyn, dla których wnioskowanych dowodów nie przeprowadził i dlaczego nie uznał zasadności

Podstawę do orzeczenia o utracie przez podatnika prawa do korzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej na podstawie par. 31 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 lutego 1982 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od niektórych grup podatników oraz w sprawie opłaty skarbowej może stanowić wyłącznie ustalenie, że podatnik korzystał z usług osób nie zatrudnionych