1. W myśl przepisów art. 2 ust. 1 i art. 7 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/ nie stanowi "ważnego względu" fakt używania przez dziecko - zwyczajowo - imienia "Marco", zamiast Marek, które to imię zostało nadane dziecku i wpisane w akcie urodzenia. 2. Komisja Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN opiniując wniosek o zmianę imienia "Marek na

Zarządzenie Naczelnika Gminy w sprawie ustalania i podziału terenów pod budownictwo jednorodzinne, jak również zarządzenia w sprawie szczegółowego planu zagospodarowania przestrzennego nie są w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego decyzjami administracyjnymi i jako takie nie mogą podlegać kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skoro jednak stanowią one podstawę do rozstrzygnięcia

1. Wyniki kontroli podatkowej są tylko jednym z dowodów w sprawie wymiaru podatku także wówczas, gdy kontrola została przeprowadzona przez pracownika organu wyższego stopnia w konfrontacji z całokształtem zebranego materiału dowodowego. 2. Ograniczenie się urzędu skarbowego do roli wykonawcy wcześniejszych ustaleń izby skarbowej w przedmiocie wymiaru podatku i uznanie tych ustaleń a priori za prawidłowe

Zaliczenie garażu do obiektów o charakterze uciążliwym dla otoczenia /par. 156 ust. 4 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki - Dz.U. nr 17 poz. 62/ powoduje, że - przy braku określenia kategorii uciążliwości /par. 10 ust. 5/ - lokalizacja garażu względem budynków przeznaczonych

Decyzja o przejęciu na rzecz Skarbu Państwa nie zabudowanej w oznaczonym okresie działki letniskowej w trybie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o terenach budowlanych na obszarach wsi /Dz.U. 1969 nr 27 poz. 216/ z powodu naruszenia terminu rozpoczęcia budowy, jest sprzeczna z art. 7 i 8 Kpa., jeżeli organ administracji państwowej wydał akt prawny, uniemożliwiający w danym okresie

Przy obliczaniu odszkodowania przysługującego pracownikowi w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z naruszeniem przepisów prawa pracy (§ 7 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 18 grudnia 1974 r. w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy Dz.U. Nr 51, poz. 334 ze zm.

1. Gdy stroną postępowania administracyjnego jest osoba ubezwłasnowolniona częściowo jej kurator powinien być wezwany do udziału w postępowaniu administracyjnym w każdym przypadku, gdy osobiste działanie strony wskazuje, że nie zdaje ona sobie w pełni sprawy z celu i skutków tego postępowania. 2. Nie istnieje natomiast prawny wymóg aby kurator osoby częściowo ubezwłasnowolnionej brał udział w każdym

1. Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpatrzenia skargi na decyzję terenowego organu administracji państwowej o przydziale lokalu zamiennego na wniosek organu administracji wojskowej sporządzony w trybie ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych /Dz.U. nr 19 poz. 121/, jako skargi należącej do zakresu przedmiotowego z art. 196 par. 2 pkt 7 Kpa. 2. Terenowy organ administracji

Ocena prawna wyrażona w orzeczeniu sądu administracyjnego - stosownie do art. 209 Kpa - wiąże w sprawie ten sąd oraz organ administracji państwowej. Z tych względów, w przypadku gdy Naczelny Sąd Administracyjny w trybie art. 216 par. 4 Kpa zobowiązał organ administracji państwowej do załatwienia w formie prawem przewidzianej i w terminie sprawy wszczętej wnioskiem o wpisanie imienia "Sonia" do aktu

Jeżeli nie zachodzą przesłanki do nakazania rozbiórki obiektu budowlanego /art. 37 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ organ administracji państwowej powinien usankcjonować popełnienie naruszenia prawa polegające na wybudowaniu obiektu bez pozwolenia na budowę, przyjmując zawiadomienie skarżącego o oddaniu obiektu do użytku, bądź nałożyć

Zalecane przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej do stosowania w 1968 r. wytyczne tymczasowe w sprawie rozpoznawania zawodowego uszkodzenia słuchu, wbrew sugestiom zawartym w stwierdzeniach organów służby zdrowia wydających opis w sprawie, traktujące je jako obowiązujące kryteria do orzekania o chorobie zawodowej ubytku słuchu nie są aktem prawnym gdyż nie mają odpowiedniego umocowania w normie

Prawo lokalowe nie przewiduje możliwości zatwierdzenia przez organ administracji państwowej umowy o opiekę nad najemcą, zawartej między zainteresowanymi stronami przed wejściem w życie ustawy z dnia 3 grudnia 1982 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 37 poz. 244/.

Pracownik, któremu zakład pracy powierzył mienie z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się, odpowiada za tę część niedoboru w mieniu, która jest wynikiem jego umyślnego działania lub zaniechania. Nie ponosi natomiast odpowiedzialności za niedobór w powierzonym mu mieniu, który powstał bez jego winy wskutek uchybień lub zaniedbań zakładu pracy w zakresie nadzoru i organizacji pracy.

Zezwolenie naczelnika gminy na korzystanie z gruntów Państwowego Funduszu Ziemi, udzielone osobie ubiegającej się o ich nabycie lub zawarcie z nią umowy dzierżawy na te grunty w trakcie toczącego się postępowania o ustalenie kandydata na ich nabywcę nie stwarza uprawnienia do nabycia tych gruntów na podstawie par. 7 ust. 2 pkt 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września

Długotrwałe zawinione nieuiszczanie spółdzielni pracy przez kierownika jej zakładu usługowego, prowadzonego na zasadach zryczałtowanego rozrachunku, ryczałtu miesięcznego związanego z kosztami prowadzenia zakładu, ustalonego w spółdzielczej umowie o pracę, stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 1 k.p. uzasadniające wykluczenie członka ze spółdzielni

Złożenie przez dotychczasowego najemcę lokalu mieszkalnego zobowiązania do opróżnienia go wraz ze wszystkimi osobami reprezentującymi jego prawa nie wyłącza uprawnień osób objętych takim zobowiązaniem, a wymienionych w art. 39 zdanie pierwsze ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, do otrzymania przydziału tego lokalu. Jednakże zobowiązanie takie wskazuje, że sam najemca

1. Organ administracji państwowej nie jest uprawniony do wydawania decyzji administracyjnej w sprawie adaptacji strychu na mieszkanie w sytuacji, gdy budynek nie stanowi wyłącznie własności Państwa lecz współwłasność Państwa i osoby fizycznej. Fakt zarządzania budynkiem przez Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej nie ma wpływu na zmianę stanu prawnego nieruchomości. 2. Wydanie decyzji

Niepodzielność działki, brak porozumienia pomiędzy współwłaścicielami co do sposobu wykorzystania gruntu, czy też niewystępowanie o zniesienie współwłasności, nie może być uznane za okoliczność niezależną od właściciela usprawiedliwiającą odłogowanie gruntu. Twierdzenie, że niemożliwe jest wyzbycie się /sprzedaż/ udziału we współwłasności fizycznie niepodzielnej nieruchomości, uznać trzeba za bezzasadne

Każda decyzja nakładająca na obywatela obowiązek musi zawierać między innymi, nie tylko powołanie podstawy prawnej, ale także rozstrzygnięcie /"osnowę"/ oraz uzasadnienie faktyczne i prawne /art. 107 par. 1 i 3 Kpa/. Chodzi zatem o dokładne wytłumaczenie się, dlaczego organ administracji państwowej dany przepis zastosował a inny uznał za niewłaściwy /błędny/.

Obowiązkiem każdego organu administracji jest jak najstaranniejsze wyjaśnienie podstawy faktycznej i prawnej decyzji, co wypływa także z zasad ogólnych wyrażonych w art. 9 Kpa /zasada udzielania pomocy prawnej/ oraz art. 11 Kpa /zasada przekonywania, czyli wyjaśniania stronie "zasadności przesłanek" rozstrzygnięcia/. Chodzi zatem także o wytłumaczenie się, dlaczego organ administracyjny dany przepis

Przepis art. 46 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ zobowiązuje terenowy organ administracji państwowej do wydania w razie potrzeby m.in. decyzji nakazującej wykonanie remontu niezbędnego do doprowadzenia budynku do właściwego stanu technicznego. Przepis ten, ani żaden inny przepis prawa budowlanego nie upoważnia natomiast organu administracji państwowej

1. "Współkierowanie" zakładem rzemieślniczym przez syna podatnika wyczerpuje znamiona "stałego współdziałania" z podatnikiem w wykonywaniu przez niego działalności zarobkowej, jako przesłanki odpowiedzialności za zaległości podatkowe /art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111/. 2. Otrzymywanie wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia w zakładzie

Jeżeli postępowanie dowodowo - wyjaśniające i dokonana na tej podstawie ocena stanu faktycznego sprawy są przeprowadzone poprawnie, to samo wyprowadzenie z takiej oceny wniosku, czy i w jakim stopniu rozłożyć na raty płatność należnych podatków, wobec braku dających się zobiektywizować kryteriów normatywnych, jest już zagadnieniem natury słusznościowej, które uchyla się spod kontroli Naczelnego Sądu

1. Art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ zapewnia ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich, gdy dotyczą one dojazdu do drogi publicznej, korzystania z wody, kanalizacji, energii, środków łączności, itp., nie zapewnia natomiast ochrony przed wodami opadowymi z naturalnie ukształtowanego terenu. 2. Ukształtowanie działki na poziomie 1