Zgodnie z art. 138 Kpa organ odwoławczy uchylając decyzję organu I instancji jest zobowiązany do określenia swego stanowiska w sprawie, co powinno nastąpić poprzez orzeczenie co do istoty sprawy, umorzenie postępowania lub przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Decyzja organu odwoławczego ograniczająca się tylko do uchylenia decyzji organu administracji I instancji jest

Szczególny przepis, jakim jest art. 174 Kpa ma na celu umożliwienie naprawienia błędu prawnego, którego naprawienie nie byłoby już w zasadzie możliwe w postępowaniu odwoławczym z uwagi na zakaz wynikający z art. 139 Kpa, chyba że, chodziłoby o rażące naruszenie prawa lub interesu społecznego.

Nie przeprowadzenie w sposób należyty postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie rozważenie charakteru pobytu osoby zainteresowanej w miejscowości, z której dojeżdża ona do pracy i nie przeprowadzenie w sposób szczegółowy i wszechstronny postępowania dowodowego stanowi naruszenie art. 7 i art. 8 Kpa, a także art. 77 par. 1 Kpa. Organy administracji są bowiem zobowiązane do podejmowania wszelkich

1. Podatkowa komisja odwoławcza nie jest organem właściwym do rozpatrzenia odwołania, którego przedmiotem jest wyłączenie podatnika z jednej ze zryczałtowanych form opodatkowania /np. z karty podatkowej/. Organem właściwym w tym przedmiocie jest izba skarbowa. 2. Jeżeli decyzja organu odwoławczego w przedmiocie wyłączenia podatnika z opłacania podatku w formie karty podatkowej jest dotknięta wadą nieważności

1. Niedopuszczalne jest czasowe odstępstwo od wymogów dotyczących warunków jakim powinny odpowiadać budynki /rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki - Dz.U. nr 17 poz. 62/. Nie można zaakceptować rozwiązania polegającego na dopuszczalności pozostawienia otworów w ścianie

Wykonanie przepisów dotyczących przeniesienia części własności nieruchomości rolnej, jako objętych Kodeksem cywilnym nie należy do terenowych organów administracji państwowej, przeto w odniesieniu do nieruchomości rolnych położonych na obszarze wsi jest uzasadnione by organy te uważały skierowany do nich wniosek o wydanie zezwolenia na podział gospodarstwa rolnego i wydzielenia z niego działki budowlanej

1. W świetle art. 107 Kpa występuje jednoznaczne rozróżnienie pomiędzy "powołaniem podstawy prawnej", rozumianym jako wskazanie przepisu prawnego uprawniającego do rozstrzygnięcia przedmiotu sprawy przez wydanie decyzji administracyjnej /art. 107 par. 1 Kpa/, a "wyjaśnieniem podstawy prawnej" /art. 107 par. 3 Kpa/, pojmowanym jako wytłumaczenie zasadności zastosowania danego przepisu i jego ewentualnej

1. Przy wydawaniu orzeczeń w przedmiocie spełnienia przez kandydata warunków do uzyskania uprawnień kombatanckich /art. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów - Dz.U. nr 16 poz. 122/ stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, dotyczące decyzji administracyjnych. 2. Do wydawania zaświadczeń, o jakich mowa w rozporządzeniu Ministra Pracy, Płac i Spraw

1. Naczelny Sąd Administracyjny w swojej praktyce nie kwestionuje możliwości zaskarżenia do sądu decyzji wydanych w instancji przez naczelny organ administracji państwowej, pomimo nieskorzystania przez stronę z remonstracji przewidzianej w art. 127 par. 3 Kpa, gdyż nie traktuje możliwości skorzystania z tego uprawnienia procesowego jako równoznacznego z "wyczerpaniem toku instancji w postępowaniu administracyjnym

Decyzje organów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczące objęcia ubezpieczeniem społecznym pracowników i wymiaru z tego tytułu składek, podlegają kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 196 par. 2 pkt 11 Kpa/.

Z art. 149 par. 2 i art. 151 par. 1 Kpa wynika, że decyzja zapadła w wyniku wznowienia postępowania musi rozstrzygać istotę sprawy, nie może natomiast orzekać o przekazaniu sprawy organowi niższej instancji do ponownego rozpatrzenia.

1. Art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa reguluje kwestie możliwości zawieszenia toczącego się postępowania. 2. Niedopuszczalne jest zawieszenie postępowania, które już zostało zakończone ostateczną decyzją.

1. Artykuł 5 Kc wytycza granice, w jakich osoba uprawniona może czynić użytek z przysługującego jej prawa; ze względu jednak na swą przynależność do systemu prawa cywilnego klauzula zgodności z zasadami współżycia społecznego nie może być stosowana w ocenie uprawnień lub obowiązków powstających w obszarze normowanym przepisami prawa administracyjnego bądź finansowego, w których nie występuje jej odpowiednik

W świetle art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ - stanowiącego, że decyzję o przydziale lokalu użytkowego może otrzymać m.in. osoba fizyczna, której działalność wymaga korzystania z lokalu użytkowego w danej miejscowości - brak wyjaśnienia czy działalność ta jest potrzebna mieszkańcom na danym terenie wskazuje na naruszenie zarówno przepisów art. 7

Zgodnie z art. 171 Kpa organ podatkowy I instancji ma obowiązek ustosunkować się do zarzutów zawartych w odwołaniu podatnika. Wyrażony w tym trybie pogląd stanowi część składową materiału dowodowego i podlega ocenie organu II instancji na równi z wszystkimi innymi dowodami ujawnionymi w postępowaniu.

1. W art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. nr 53 poz. 339 ze zm./ ustawodawca ustanowił zasadę, że wszelkie wydatki, z wyjątkiem wymienionych w art. 12 ustawy, poniesione w celu uzyskania przychodu, należy uznać za koszty uzyskania przychodu. W związku z tym należy przyjąć, że wydatki konieczne, związane z uruchomieniem źródła przychodu, należy potrącić od przychodów

1. Umowa dzierżawy jest instytucją prawa cywilnego, a nie administracyjnego i prawidłowe jej zawarcie, jak i rozwiązanie może być oceniane wyłącznie w świetle przepisów Kodeksu cywilnego. 2. Z analizy przepisu art. 14 ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawo łowieckie /t.j. Dz.U. 1973 nr 33 poz. 197/ wynika, że nie reguluje on w sposób odrębny kwestii dzierżawy

Przepisy prawa administracyjnego ograniczające swobody obywateli mogą być stosowane tylko w granicach niezbędnych do osiągnięcia celu ustawy. Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego nakładają na organy administracji państwowej obowiązek m.in. podejmowania wszelkich starań do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, zebrania i rozpatrzenia w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego

Wypasanie bydła za rekompensatą w postaci świadczenia pracy nie wypełnia znamion umowy dzierżawy.

Przez wstrzymanie robót w tym znaczeniu rozumieć należy przerwanie czynności polegających na budowie, montażu, remoncie, rozbiórce obiektu budowlanego lub jego części, a także czynności mających na celu stworzenie określonej rzeczy materialnej lub wykonanie określonego dzieła. "Roboty" w tym pojęciu to czynności zmierzające do stworzenia rzeczy nowej lub przekształcenia /zmodernizowania/, naprawienia

Ustalenie zaniżonych należności i opłat rocznych z tytułu wyłączenia gruntu na cele nieleśne stanowi rażące naruszenie prawa, w związku z tym uzasadnione byłoby, przy uwzględnieniu treści art. 139 Kpa wydanie przez organ odwoławczy decyzji nawet na niekorzyść strony.

Nie wyjaśnienie sprawy w zakresie zarzutów podniesionych przez skarżącą przed wydaniem orzeczenia I instancji i powtórzonych w postępowaniu odwoławczym stanowi naruszenie art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa i uniemożliwia ustalenie czy występujące w budynku uszkodzenia mają związek z eksploatacją górniczą prowadzoną przez kopalnię, a tym samym czy są szkodą górniczą w rozumieniu art. 53 dekretu z dnia 6 maja

W sprawie, w której chodzi o ustalenie istnienia, bądź nie istnienia związku przyczynowego między eksploatacją górniczą a stwierdzonymi uszkodzeniami nagrobka, a więc czy te uszkodzenia stanowią szkodę górniczą, do której usunięcia byłaby zobowiązana kopalnia zgodnie z art. 53 ust. 1, art. 54 i art. 68 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /t.j. Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/, ograniczenie się w

Uprawnionym organem do dokonania zameldowania osoby posiadającej obywatelstwo polskie i przebywającej stale na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej - jest stosownie do art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ - urząd miejski, urząd dzielnicowy, urząd gminy lub urząd miasta i gminy i jedynie urząd prowadzący ewidencję ludności