Przepis art. 39 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 20, poz. 105), według którego świadczenie z tytułu uszczerbku na zdrowiu albo śmierci wskutek wypadku przy pracy stanowi zaspokojenie wszystkich szkód doznanych przez poszkodowanego pracownika Polskich Kolei Państwowych, odnosi się tylko do tej jednostki organizacyjnej PKP, która

Przekonanie przesłuchanego w charakterze świadka notariusza co do stanu poczytalności spadkodawczyni w chwili sporządzania testamentu nie jest dla sądu wiążące. Wartość tego dowodu polega na tym, że składający zeznania jest osobą godną zaufania jako osoba postronna i urzędowa, ale zeznania tego świadka podlegają ogólnym zasadom co do ich oceny.

Dopuszczona przez art. 39 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ możliwość odroczenia przez organ administracji państwowej wykonania przymusowej rozbiórki i wydania zezwolenia na czasowe wykorzystywanie obiektu budowlanego dotyczy tylko sytuacji, gdy nakaz rozbiórki został wydany na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 1 lub w przypadku, o którym mowa w art. 38

Ustanowione w art. 145 ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o spółdzielniach i ich związkach (Dz. U. 1961 r. Nr 12, poz. 61 z późn. zm.) prawo pierwszeństwa przyjęcia do spółdzielni i uzyskania spółdzielczego prawa do lokalu nie zostało ograniczone żadnym terminem, którego upływ skutkowałby utratę możliwości realizacji tego uprawnienia. Z tego względu postanowienia prawa wewnątrzspółdzielczego o wygaśnięciu

Stroną w postępowaniu administracyjnym nie może być organ, który na mocy przepisów prawa jest w danej sprawie powołany do wydawania decyzji administracyjnych. Skarga Nadleśnictwa na decyzję Naczelnik Gminy w przedmiocie ustalenia wysokości odszkodowania z tytułu szkód wyrządzonych w uprawach i plonach rolnych przez łosie, dziki, jelenie i daniele podlega odrzuceniu, gdyż w myśl par. 4 rozporządzenia

Wprawdzie Minister Rolnictwa regulował zarządzeniami wewnętrznymi zasady dysponowania gruntami Państwowego Funduszu Ziemi w drodze dzierżawy, jednakże dyspozycja naczelnika gminy, z kim zawrzeć umowę dzierżawy nie jest decyzją w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego i nie podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. Prawidłowość natomiast postępowania organów administracji w tym

1. Organ państwowy działając w granicach uznania administracyjnego, zanim podejmie rozstrzygnięcie i zdecyduje w jakim zakresie uczyni użytek ze swych uprawnień, ma obowiązek: wyjaśnić wnikliwie i wszechstronnie stan faktyczny sprawy, wysłuchując strony w trakcie postępowania, a przed wydaniem decyzji /artykuły 7, 10 par. 1 oraz 77 Kpa/; rozpatrzyć stan faktyczny w świetle wszystkich przepisów prawa

Jeżeli rozstrzygnięcie decyzji administracyjnej jest niezrozumiałe i prowadzi do wniosku, że organ administracji rozstrzygnął w formie decyzji administracyjnej sprawę dzierżawy gruntów Państwowego Funduszu Ziemi, a sprawę wyznaczenia kandydata na nabywcę tych gruntów rozstrzygnął warunkowo, uzależniając ją od założenia ksiąg wieczystych Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 207 par. 3 Kpa

1. Przeznaczenie określonych składników nieruchomego majątku państwowego /nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi, domy jednorodzinne, lokale w domach wielomieszkaniowych/ do ich sprzedaży osobom fizycznym należy wprawdzie do właściwości organów administracji, nie dotyczy jednak skonkretyzowanych praw i obowiązków indywidualnych oznaczonych podmiotów, lecz jest w istocie rzeczy swoistym aktem zarządu

1. Wydanie przez organ administracji państwowej decyzji o umorzeniu postępowania na podstawie art. 105 par. 1 Kpa zapewnia stronie gwarancje procesowe przewidziane w postępowaniu administracyjnym, a zwłaszcza możliwość odwołania się do organu II instancji oraz zaskarżenia decyzji ostatecznej tego organu do sądu administracyjnego. 2. Przeznaczenie w formie wykazu określonych składników nieruchomego

1. Niedopuszczalne jest w decyzji określonej w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ orzeczenie o wywłaszczeniu nieruchomości bez określenia wysokości odszkodowania i terminu jego zapłaty. 2. Od zasady jednoczesności orzekania o wywłaszczeniu i odszkodowaniu, wyrażonej w art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy wywłaszczeniowej

Prawa i obowiązki administracyjne mają charakter osobisty, nie mogą więc być nabywane na rzecz innej osoby.

1. W razie ustalenia, że rodzaj choroby stwierdzonej u pracownika mieści się w wykazie chorób wymienionych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1974 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 45 poz. 271/, a pracownik świadczył pracę w warunkach narażających na powstanie tej choroby, organy inspekcji sanitarnej obowiązane są uznać takie schorzenie za chorobę zawodową, chyba

Przewidziany w art. 141 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym /Dz.U. 1963 nr 11 poz. 60 ze zm./ trzyletni okres przedawnienia wydania decyzji w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego dotyczy decyzji organu I instancji.

Z przepisu art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (tekst jedn.: Dz. U. 2 1969 r., Nr 22, poz. 159, z późn. zm.), w połączeniu z unormowaniem zawartym w art. 15 a ust. 1 in fine tejże ustawy, wynika, że obywatel może nabyć od państwa, na warunkach w tych przepisach (łącznie z przepisami wykonawczymi) przewidzianych, a znacznie odbiegających na korzyść

Podstawowe znaczenie przy stosowaniu art. 39 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84 ze zm./ ma stwierdzenie istniejącej potrzeby przydzielenia lokalu danej osobie. Ocena ta powinna być oparta na dyspozycjach art. 7 Kpa, nakazującego organowi administracji państwowej dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego i słusznego interesu obywatela.

Obowiązkowemu ubezpieczeniu na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1974 r. w sprawie obowiązkowych ubezpieczeń budynków oraz mienia w gospodarstwach rolnych (Dz. U. Nr 49, poz. 303) podlega także mienie ruchome na działkach o obszarze poniżej 0,5 ha, jeżeli pozostają one w wieczystym użytkowaniu osób fizycznych i znajdują się na nich budynki mieszkalne podlegające obowiązkowemu

Jeżeli przeprowadzenie dowodu z oględzin jest obowiązkowe z mocy przepisów szczególnych, organ administracji nie może odstąpić od ich wykonania tylko dlatego, że strona uważa je za zbędne.

Jeżeli o przydział tej samej części lokalu występują dwie strony o zbieżnych interesach, z powołaniem się jednak na odmienne podstawy prawne żądania, organ administracji powinien - jakkolwiek art. 62 Kpa nie ma w takim wypadku bezpośredniego zastosowania - obie sprawy rozpatrywać łącznie, kierując się zasadami interesu stron oraz szybkości i ekonomiczności działania /art. 7 i art. 12 Kpa/.

Usytuowanie obiektu budowlanego bezpośrednio przy granicy działki, dopuszczone przez par. 13 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/, nie zwalnia organów administracji z obowiązku przestrzegania przepisu art. 5 ust 1 pkt 6 ustawy z dnia 24 października

Opinia urbanistyczna nie jest pojęciem znanym prawu powszechnie obowiązującemu, treść takiej opinii zatem nie może rodzić żadnych skutków prawnych w postępowaniu administracyjnym, a decyzja administracyjna nie może być nią uzasadniana.

Zgodnie z art. 9 Kpa organ prowadzący postępowanie w sprawie lokalowej powinien pouczyć stronę o konieczności ustalenia na drodze sądowej, czy wstąpiła w stosunek najmu na podstawie art. 691 Kc, zwłaszcza gdy strona powołuje się na nieznajomość przepisów prawa.

1. Postępowanie kwalifikacyjne w sprawie przyjęć na I rok studiów jest postępowaniem administracyjnym, którego wynik przesądza o tym, czy ubiegający się o przyjęcie zostanie włączony w poczet studentów danej szkoły wyższej, to znaczy w poczet użytkowników zakładu administracyjnego. 2. Zarządzenie nr 11 Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki z dnia 24 maja 1980 r. w sprawie zasad i trybu przyjęć