W sytuacjach gdy zadeklarowana podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne jest ewidentnie zawyżona i oderwana od rzeczywistych możliwości dochodowych, sądy mają prawo do jej weryfikacji i korekty celem zapewnienia, że świadczenia odpowiadają rzeczywistym dochodom, co zapobiega nieuzasadnionemu korzystaniu z systemu ubezpieczeń społecznych.

W sytuacji objęcia przez pracownika funkcji prezesa jednoosobowego zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zatrudnienie na podstawie stosunku pracy nie wygasa automatycznie; konieczne jest ustalenie, czy nadal występuje podporządkowanie pracownicze oraz czy pracownik faktycznie świadczy pracę lub jest gotowy ją świadczyć, a także czy przeszkody po stronie pracodawcy uniemożliwiają świadczenie

Zasada związania sądu granicami żądania obejmuje zarówno treść żądania, jak i fakty stanowiące jego uzasadnienie, co wymaga dokładnego wyjaśnienia podstawy prawnej przy orzekaniu o odpowiedzialności odszkodowawczej za utracone korzyści.

Przepisy dotyczące wygaśnięcia stosunków pracy w przypadku restrukturyzacji jednostek administracyjnych, które są uzależnione od zgłoszenia nowych warunków zatrudnienia przez pracodawcę, należy traktować jako faktyczne rozwiązanie stosunku pracy, a nie jako jego wygaśnięcie, co podlega sądowej kontroli legalności i zasadności.

Wskaźnik częstości zatrudnionych w warunkach zagrożenia, stosowany przy obliczaniu stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, odnosi się do pracowników narażonych na działanie czynników szkodliwych przekraczających dopuszczalne normy, niezależnie od zastosowania przez pracodawcę środków ochrony indywidualnej.

Zawarcie umowy o pracę lub jej aneksu w celu uzyskania nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych, z naruszeniem zasad współżycia społecznego, skutkuje nieważnością takiej umowy, a nienależnie pobrane na jej podstawie świadczenia podlegają zwrotowi.

W przypadku przestoju budowy niezawinionego przez wykonawcę, koszty związane z utrzymaniem placu budowy mogą być dochodzone na podstawie art. 471 k.c., a nie art. 632 § 2 k.c. Solidarność wierzycieli wymaga wyraźnej podstawy ustawowej lub umownej.

Pracownicy wykonujący pracę w kilku państwach członkowskich UE mogą podlegać ustawodawstwu państwa członkowskiego swojego zamieszkania, jeżeli praca tam wykonywana nie ma charakteru marginalnego, a ich pracodawca prowadzi znaczną część działalności w tym państwie.

Do uznania pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach nie wystarcza zaliczenie stanowiska przez pracodawcę do kategorii pracy w takich warunkach; kluczowe są rzeczywiście wykonywane przez pracownika obowiązki i ich wpływ na organizm pracownika.

Prawomocność wyroku skazującego nie wyklucza możliwości wytoczenia przez osobę trzecią powództwa o obalenie domniemania przewidzianego w art. 45 § 3 k.k., a uprawomocnienie się wyroku karnych nie determinują nieodwracalnie realizacji przepadku mienia będącego we władaniu osoby trzeciej.

Do odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa z tytułu bezprawia normatywnego na tle prawa unijnego wystarczy wykazanie zwykłej bezprawności działania lub zaniechania ustawodawcy, bez konieczności uprzedniego stwierdzenia naruszenia przez właściwe organy.