Mechanizm 'wyzerowania lat służby', przewidziany w art. 15c ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, jest zgodny z konstytucyjnymi zasadami proporcjonalności, natomiast art. 15c ust. 3 i art. 22a naruszają konstytucyjne prawa do zabezpieczenia społecznego i ochrony praw nabytych.

Emeryt lub rencista jest zobowiązany zwrócić nienależnie pobrane świadczenia, jeśli osiąga przychody wykraczające poza dopuszczalne limity, nawet jeśli nie był świadomy skutków finansowych swoich przychodów, o ile był należycie pouczony o konsekwencjach przekroczenia tych limitów.

Podstawę wynagrodzenia pracownika oddelegowanego na drugą kadencję związkową, bez powrotu do wykonywania pracy, powinny stanowić te same składniki, które ustalono przy pierwszym zwolnieniu, aby zapewnić stabilność finansową i godne warunki pełnienia funkcji związkowej.

Zasiłek chorobowy nie przysługuje z tytułu niezdolności do pracy, która powstała w trakcie trwania ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu, jeśli osoba po ustaniu tego tytułu kontynuuje działalność stanowiącą nowy tytuł do ubezpieczenia chorobowego.

Pracownikom, którzy na koszt własny podnieśli kwalifikacje potrzebne na danym stanowisku pracy, przysługuje roszczenie o wzrost wynagrodzenia, jeśli regulamin wynagradzania to przewiduje, a brak precyzyjnych zapisów w regulaminie nie może obciążać pracownika.

Kredytobiorca ma interes prawny w ustaleniu nieważności umowy kredytu hipotecznego, gdy klauzule dotyczące mechanizmu waloryzacji nie były indywidualnie uzgodnione i kształtują prawa oraz obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy, a umowa nie może być utrzymana po eliminacji tych klauzul.

Zaniechanie właściwego organu w postaci niepowiadomienia byłego właściciela o zamiarze użycia wywłaszczonej nieruchomości na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu stanowi delikt, który skutkuje odpowiedzialnością odszkodowawczą Skarbu Państwa, a utrata możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości może stanowić szkodę, za którą odpowiada Skarb Państwa.

Dla skutecznego podniesienia zarzutu przedawnienia konieczne jest szczegółowe ustalenie, czy czynność prawna, która mogłaby przerwać bieg przedawnienia, rzeczywiście dotyczy wierzytelności będącej przedmiotem sporu.

Umowa pożyczki zawarta przed 26 sierpnia 2011 r., która przewiduje możliwość wypłaty i spłaty pożyczki w walucie obcej, nawet z opcją spłaty w złotych, jest umową pożyczki walutowej, a nie denominowanej, i pozostaje ważna mimo eliminacji przeliczników walutowych.

Postanowienia umowy kredytowej, które upoważniają bank do jednostronnego przeliczania wartości kredytu i rat na podstawie zmiennego kursu walut, stanowią główne świadczenia stron i w przypadku uznania ich za abuzywne, skutkują nieważnością umowy kredytowej, gdyż zniszczenie mechanizmu indeksacji uniemożliwia dalsze wykonywanie umowy zgodnie z jej zamierzonym charakterem.

Postanowienia umowy agencyjnej przewidujące zwrot wynagrodzenia i premii w przypadku braku kontynuacji umowy ubezpieczenia nie naruszają art. 7617 k.c., jeżeli dotyczą obowiązków i aktywności agenta, a nie odpowiedzialności za niewykonanie zobowiązania przez klienta.

Klauzule umowy kredytowej, które przyznają przedsiębiorcy nieograniczoną swobodę ustalania kursów waluty, są sprzeczne z dobrymi obyczajami i naruszają interesy konsumenta, co może prowadzić do uznania ich za niedozwolone w rozumieniu art. 385¹ § 1 k.c.

Wykładnia art. 127 ust. 1 Prawa upadłościowego powinna uwzględniać okoliczności konkretnej sprawy, w tym zgodny zamiar stron, cel transakcji oraz zasady współżycia społecznego, przy czym czynność prawną należy oceniać pod kątem obiektywnych mierników rynkowych, a nie tylko subiektywnych intencji stron.

Zarządca przymusowy ustanowiony przed ogłoszeniem upadłości nie powoduje zawieszenia postępowania egzekucyjnego; zawieszenie następuje z dniem ogłoszenia upadłości zgodnie z przepisami szczególnymi prawa upadłościowego.