Klauzule przeliczeniowe i ryzyka walutowego zawarte w umowie kredytowej mogą zostać uznane za abuzywne, jeśli nie są zrozumiałe dla konsumenta i nakładają na niego nieproporcjonalne ryzyko, co skutkuje nieważnością całej umowy.
Lekarz, ujawniając informacje o leczeniu pacjenta rzecznikowi praw pacjenta lub dyrektorowi szpitala w kontekście skarg pacjenta, musi ograniczyć zakres tych informacji do niezbędnego minimum wymaganego do rzetelnego rozpatrzenia skarg, co wynika z art. 40 ust. 2 pkt 6 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.
Klauzule indeksacyjne i przeliczeniowe w umowie kredytowej, które uzależniają wysokość spłaty od waluty obcej bez jednoznacznych zasad przeliczania, mogą zostać uznane za abuzywne, a ich eliminacja pociąga za sobą nieważność umowy, jeśli bank nie spełnił obowiązków informacyjnych dotyczących ryzyka walutowego.
Odstąpienie od umowy o roboty budowlane przez wykonawcę z przyczyn obciążających zamawiającego, gdy roboty zostały w całości zrealizowane, skutkuje prawem wykonawcy do żądania pełnego ryczałtowego wynagrodzenia zgodnie z umową, ponieważ odstąpienie wywiera skutek ex nunc.
Umowa pożyczki, której strony podnoszą zarzuty pozorności, nie może zostać uznana za nieważną bez dokładnego zbadania intencji stron oraz okoliczności jej zawarcia, co wymaga odniesienia do art. 83 § 1 k.c. oraz art. 65 § 2 k.c.
Obowiązek wydania korzyści lub zwrotu jej wartości wywołany uzyskaniem świadczenia nienależnego nie wygasa jedynie z tego powodu, że ten, kto korzyść uzyskał z tego tytułu zużył ją lub utracił.
Naruszenie przez sąd odwoławczy przepisów prawa procesowego, nawet jeśli jest rażące, nie zawsze stanowi kwalifikowane uchybienie wskazujące na bezprawność orzeczenia w rozumieniu art. 4171 § 2 k.c.
Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu walutowego, pozwalające bankowi jednostronnie ustalać kurs waluty, są niedozwolonymi postanowieniami umownymi, które naruszają dobre obyczaje i interesy konsumenta, co skutkuje nieważnością umowy, jeśli ich eliminacja uniemożliwia dalsze obowiązywanie umowy.
Udzielenie przez spółkę zależną poręczenia na wekslu wystawionym przez członka zarządu dominującej spółki z o.o. wymaga zgody zgromadzenia wspólników tej spółki (art. 15 § 2 k.s.h.). Towarzyszący temu interes prawny w ustaleniu nieważności czynności prawnych ustanowienia zabezpieczeń może być dochodzony w drodze powództwa o ustalenie pomimo możliwości wytoczenia powództwa o uzgodnienie treści księgi