W przypadku przestępstw wielokrotnych, takich jak niealimentacja z art. 209 § 1 k.k., czas popełnienia przestępstwa musi być precyzyjnie ustalony, aby można było bez wątpliwości stwierdzić odpowiedzialność karną oskarżonego i wydanie wyroku nakazowego jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy wszystkie okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości.

Podmiot prowadzący działalność powodującą oddziaływanie uciążliwe dla otoczenia i skutkujące utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania (O.) ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą na podstawie art. 129 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska (POŚ) za obniżenie wartości nieruchomości wynikające zarówno z wprowadzenia bezpośrednich ograniczeń, jak i generalnych skutków wprowadzenia tego obszaru, nawet

Art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej są sprzeczne z Konstytucją RP, ponieważ obniżają wysokość świadczeń funkcjonariuszy pełniących służbę po 1990 r., co narusza zasady równości, ochrony praw majątkowych oraz zabezpieczenia społecznego, przez co sądy powszechne są zobowiązane do niezastosowania tych przepisów.

Przepis art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy nie powinien być stosowany do osób, które mimo okresowej służby na rzecz totalitarnego państwa, znaczącą część swojego okresu zatrudnienia przepracowały w ramach demokratycznych struktur państwowych, gwarantując im w ten sposób ochronę konstytucyjnie chronionych praw do emerytury.

Stwierdzenie pełnienia służby na rzecz totalitarnego państwa nie może być dokonane wyłącznie w oparciu o formalną przynależność do wymienionych formacji, lecz wymaga zbadania wszystkich okoliczności sprawy, łącznie z czynami jednostkowymi funkcjonariusza.

W razie zbiegu prawa do emerytur z systemu zaopatrzeniowego i powszechnego, świadczenie wypłaca się zgodnie z wolą ubezpieczonego, który może wybrać świadczenie wyższe, chyba że umyślnie złożył oświadczenie o wyborze niższego świadczenia.

Dla zakwalifikowania pracy jako wykonywanej w szczególnym charakterze na podstawie ustawy o emeryturach pomostowych, należy ocenić rzeczywisty charakter i odpowiedzialność wykonywanych czynności, a nie tylko tytuł stanowiska.

Sprzedawca może dokonać sprzedaży rzeczy na rachunek kupującego na podstawie art. 551 § 2 k.c., w przypadku rzeczy oznaczonych co do gatunku, pod warunkiem uprzedniego wyznaczenia dodatkowego terminu do odbioru rzeczy, chyba że wyznaczenie takiego terminu nie jest możliwe albo rzecz jest narażona na zepsucie, albo z innych względów groziłaby szkoda.