Klauzule indeksacyjne w umowie kredytowej, które umożliwiają jednostronne ustalanie kursu przeliczeniowego przez bank i przerzucają całkowite ryzyko kursowe na konsumenta, są niedozwolone i ich eliminacja skutkuje nieważnością umowy w całości.
O ile na podstawie zgromadzonych dowodów istnieją uzasadnione wątpliwości co do poczytalności oskarżonego w chwili popełnienia czynu lub jego zdolności do prowadzenia obrony, sąd ma obowiązek przeprowadzić dowód z opinii biegłych psychiatrów oraz zapewnić oskarżonemu obrońcę z urzędu, aby umożliwić skuteczne korzystanie z prawa do obrony.
W przypadku przestępstw niealimentacyjnych uprzednie prawomocne skazanie za fragment czynu wyklucza możliwość ponownego skazania za ten sam okres, a dokładne ustalenie czasowych granic czynu jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowej odpowiedzialności karnej.
Cofnięcie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku nie skutkuje jego natychmiastowym uprawomocnieniem; wyrok uprawomocnia się z chwilą wpłynięcia pisma do sądu lub jego nadania pocztą. Ponadto dla sprawców przestępstw seksualnych wobec małoletnich obligatoryjny jest zakaz wykonywania pracy związanej z wychowaniem małoletnich, niezależnie od aktualnego stanu zatrudnienia sprawcy, jako środek prewencyjny
Nienależyta obsada sądu zachodzi także wtedy, gdy w składzie sądu bierze udział osoba powołana na urząd sędziego w sądzie powszechnym na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie obuście zakwestionowanym z uwagi na standardy niezależności i bezstronności, co skutkuje uchyleniem wyroku przez Sąd Najwyższy.
Powaga rzeczy osądzonej uniemożliwia ponowne rozstrzyganie o roszczeniach związanych z odszkodowaniem i zadośćuczynieniem, jeśli uprzednio zostały one prawomocnie rozstrzygnięte na podstawie tej samej podstawy prawnej.
Nie można wydawać nowego wyroku łącznego obejmującego te same skazania, jeśli istnieje już prawomocny wyrok łączny dotyczący tych skazań; wydanie późniejszego orzeczenia jest obarczone bezwzględną przyczyną odwoławczą.
Prawomocne skazanie za przestępstwo popełnione czynem ciągłym stwarza stan materialnej prawomocności, obejmujący także jednostkowe zachowania, które nie zostały objęte opisem czynu przypisanego, co wyklucza możliwość ponownego sądzenia i skazywania za te same czyny w przyszłych postępowaniach.
Postanowienia umowy kredytu waloryzowanego kursem waluty obcej, które przewidują jednostronne ustalanie kursu walut przez bank, rażąco naruszają interesy konsumenta i prowadzą do nieważności umowy.
Status konsumenta nie przysługuje stronom umowy kredytowej, gdy umowa służy bezpośrednio działalności gospodarczej, nawet jeśli nie wszystkie działania były bezpośrednio profesjonalne. Ocena statusu konsumenta powinna być dokonywana z uwzględnieniem celu umowy w momencie jej zawierania.
W przypadku nadzwyczajnej zmiany stosunków, poszkodowany może dochodzić przed sądem podwyższenia sumy gwarancyjnej z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, mimo wejścia w życie nowych przepisów o możliwościach kontynuacji świadczeń, jeżeli wcześniejsze przepisy mogą prowadzić do rażącej straty.
Klauzule umowne w kredycie indeksowanym do waluty obcej, które umożliwiają bankowi jednostronne i nieprzejrzyste ustalanie kursów wymiany oraz nie zapewniają konsumentowi pełnej informacji o ryzyku walutowym, są abuzywne i prowadzą do nieważności umowy.
Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytów denominowanych do waluty obcej, które pozostawiają bankowi swobodę w ustalaniu kursu, są sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają interesy konsumenta, co powoduje nieważność takich umów.
Roszczenie o rentę z tytułu zwiększonych potrzeb musi być oparte na wykazaniu rzeczywistego uszczerbku w dochodach lub poniesionych kosztach związanych z wypadkiem. Interes prawny w ustaleniu odpowiedzialności pozwanego za przyszłe szkody wymaga wykazania rzeczywistej potrzeby takiego ustalenia w konkretnej sprawie, a nie wynika automatycznie z samego zdarzenia.
Postanowienia umowy kredytowej, które nie są sformułowane w sposób jednoznaczny i zrozumiały dla konsumenta, a które pozwalają kredytodawcy na jednostronne określanie kursów walutowych, mogą prowadzić do uznania takich umów za nieważne z uwagi na ich abuzywny charakter zgodnie z art. 385¹ k.c. w kontekście dyrektywy 93/13/EWG dotyczącej nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich.