W umowie ubezpieczenia autocasco, z uwagi na zasadę swobody umów, można określić okoliczności wyłączające odpowiedzialność ubezpieczyciela, ale muszą one być zgodne z art. 827 § 1 k.c. Odpowiedzialność ubezpieczyciela może zostać wyłączona jedynie w przypadku umyślnego działania lub rażącego niedbalstwa ubezpieczającego, a klauzule umowne nie mogą wypaczać istoty umowy ubezpieczenia ani być sprzeczne
Na podstawie art. 85 § 2 k.k., łączeniu podlegają tylko te kary, które nie zostały w całości wykonane.
Przypisanie sprawcy motywacji zasługującej na szczególne potępienie, uzasadniające kwalifikowaną formę zabójstwa, wymaga wykazania, że motywacja ta w sposób rażący odbiega od przyjętych wzorców postępowania, co musi być oceniane w kontekście okoliczności konkretnej sprawy. Brak uzasadnienia dla takiego wniosku jest naruszeniem prawa materialnego.
Skarga nadzwyczajna nie jest zasadna, gdy doręczenie zastępcze nakazu zapłaty nastąpiło pod adresem wskazanym przez stronę w umowie, a zmiana danych osobowych i adresowych nie została zgłoszona sądowi.
W razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, orzeczenie środka karnego w postaci zakazu zajmowania stanowisk lub wykonywania zawodów związanych z opieką lub edukacją małoletnich jest obligatoryjne, niezależnie od tego, czy skazany wykonywał taką działalność.
Karalność przestępstwa zagrożonego karą pozbawienia wolności do lat 3 ustaje po upływie 5 lat od jego popełnienia, o ile nie zachodziły przesłanki wstrzymania lub przedłużenia biegu przedawnienia.
Kara łączna nie może przekraczać sumy kar podlegających łączeniu, co wynika z zasady określonej w art. 86 § 1 k.k., a podczas wydawania wyroku łącznego sąd musi dokładnie uwzględnić wszystkie prawomocne skazania oraz kary jednostkowe i łączne za poszczególne przestępstwa.
W sytuacji, gdy kara pozbawienia wolności została zamieniona na karę aresztu i nie istnieje już w obrocie prawnym, nie jest możliwe włączenie jej do kary łącznej na podstawie przepisów prawa materialnego.
W przypadku przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, sąd jest zobligowany do orzeczenia zakazu zajmowania stanowisk związanych z wychowaniem lub opieką nad małoletnimi, a pominięcie tego obowiązku stanowi rażącą obrazę prawa.
Zgodnie z art. 86 § 1 k.k., przy łączeniu kar ograniczenia wolności górną granicą jest suma jednostkowych kar, co oznacza, że wymiar kary łącznej nie może przekroczyć tej sumy.
W przypadku połączenia środków karnych tego samego rodzaju, w tym będących częściowo dożywotnimi, zasada absorpcji przewiduje orzeczenie środka karnym o najszerszym zasięgu (dożywotni), a kwestie intertemporalne w zakresie kary łącznej wymagają starannej analizy wyroków i przepisów w kontekście ich obowiązywania w czasie, w zgodzie z art. 4 § 1 k.k.
Zawarcie umowy o pracę bez rzeczywistego zamiaru jej realizacji w reżimie pracowniczym, lecz wyłącznie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, stanowi podstawę do stwierdzenia jej pozorności i wykluczenia tytułu do ubezpieczenia społecznego.
Członkostwo w zdelegalizowanej wspólnocie wyznaniowej, której istnienie, cele i ustrój były znane władzom, nie wypełnia znamion tajności w rozumieniu art. 36 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa.
Wykorzystanie konstytucyjnych wolności wyrażania poglądów i zgromadzeń może obejmować działania, które są w konfrontacji z innymi zgromadzeniami, o ile są one pokojowe i nieagresywne, co wyklucza przypisanie takich działań do przestępstwa zakłócania legalnych zgromadzeń.