Śmierć oskarżonego przed wydaniem wyroku skazującego stanowi bezwzględną przyczynę uchylenia orzeczenia i umorzenia postępowania wobec negatywnej przesłanki procesowej, jaką określono w art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k.

Funkcjonariuszowi Służby Celnej, który na podstawie art. 165 ust. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej stał się funkcjonariuszem Służby Celno-Skarbowej pełniącym służbę w jednostkach Krajowej Administracji Skarbowej, a następnie przyjął propozycję zatrudnienia, o której mowa w art. 165 ust. 7 tej ustawy, określającą warunki zatrudnienia

Udział w składzie orzekającym osoby, która po ukończeniu 65 roku życia nie złożyła oświadczenia o chęci kontynuacji orzekania, stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą, wymagającą uchylenia wyroku i ponownego rozpoznania sprawy.

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu hipotecznego – zarówno klauzule ryzyka walutowego, jak i klauzule przeliczeniowe odsyłające do tabel kursowych banku – określają główne świadczenia stron i jako nietransparentne mają charakter abuzywny. Ich eliminacja prowadzi do nieważności umowy w całości, gdyż powoduje upadek mechanizmu indeksacji, ryzyka kursowego i powiązania z LIBOR, zmieniając istotę umowy

Status konsumenta w rozumieniu art. 22¹ k.c. nie zależy od indywidualnych cech osoby fizycznej, takich jak wykształcenie, doświadczenie zawodowe czy prowadzenie działalności gospodarczej, jeżeli z treści umowy i okoliczności jej zawarcia wynika, że osoba ta występowała jako konsument, a nie przedsiębiorca. Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu waloryzowanego do CHF (zarówno klauzule przeliczeniowe

Brak udziału obligatoryjnego obrońcy w postępowaniu odwoławczym, przy braku formalnego postanowienia sądu o ustaniu obrony obligatoryjnej, skutkuje nieważnością postępowania i jest podstawą do uchylenia wyroku w trybie kasacyjnym (art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k.).

Uznanie postanowień kursowych w umowie kredytu indeksowanego do waluty obcej za niedozwolone klauzule umowne prowadzi do nieważności całej umowy kredytu, gdyż w obowiązującym stanie prawnym nie można zastąpić abuzywnych klauzul kursowych innymi sposobami określania kursu waluty wynikającymi z przepisów prawa, zwyczajów lub przekształcić umowy w kredyt złotowy.

Klauzule przeliczeniowe w umowie kredytu denominowanego do waluty obcej, odsyłające do tabel kursowych banku, są abuzywne jako nietransparentne, niezależnie od tego, czy bank wypełnił obowiązki informacyjne wobec konsumenta – abuzywność wynika z treści postanowienia, a nie z okoliczności pozaumownych. Klauzule te określają główne świadczenia stron, gdyż ich eliminacja uniemożliwia ustalenie wysokości

W razie uznania za niedozwolone postanowień umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej określających sposób ustalania kursu waluty (odesłanie do tabel kursowych banku) nie można zastąpić tych postanowień kursem średnim NBP na podstawie art. 358 § 2 k.c. ani innymi przepisami prawa lub zwyczajami. Między klauzulami ryzyka walutowego (przewidującymi indeksację) a klauzulami spreadu (określającymi kurs

Sąd Najwyższy orzekł, że w przypadku skazania za przestępstwo z art. 35 ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt, orzeczenie zakazu posiadania zwierząt jest obligatoryjne, a uchylenie tego środka przez sąd odwoławczy stanowi rażące naruszenie prawa materialnego.

Bezzasadne jest orzeczenie obowiązku naprawienia szkody na rzecz podmiotu prawnego, który przestał istnieć. Sąd musi ustalić rzeczywistego pokrzywdzonego, aby prawidłowo nałożyć taki obowiązek reformatoryjny.

Sąd Najwyższy stwierdza, że nieuprawnione włączenie do kary łącznej kary niewłaściwie sklasyfikowanej prowadzi do uchybienia w świetle art. 85 k.k. Sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania, akcentując potrzebę zgodności wyroku z obowiązującym stanem prawnym.

Sąd Najwyższy uchyla wyrok Sądu Okręgowego i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, uznając brak przesłanek do pełnego ponowienia przewodu sądowego zgodnie z art. 437 § 2 k.p.k., i podkreślając obowiązek reformatoryjnego orzekania przez Sąd odwoławczy.

Stwierdzenie wadliwej obsady sądu z uwagi na udział sędziego powołanego przez KRS ukształtowaną na mocy ustawy z 2017 roku, skutkuje bezwzględną przesłanką odwoławczą i uchyleniem wyroku do ponownego rozpoznania.

Wymierzenie kary łącznej pozbawienia wolności powyżej górnej granicy ustawowej sumy kar jednostkowych stanowi rażące naruszenie przepisów prawa materialnego. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z orzeczonych kar do ich sumy, nie przekraczając określonego pułapu.

Sąd Najwyższy stwierdza, że przy warunkowym umorzeniu postępowania sąd ma obowiązek nałożenia środka kompensacyjnego, gdy wyrządzono krzywdę, a jej skutki nie zostały naprawione; brak takiego rozstrzygnięcia stanowi rażące naruszenie prawa, uzasadniające uchylenie wyroku.