Wygaśnięcie stosunku pracy pracownika w wyniku reorganizacji przedsiębiorstwa, bez przedstawienia mu propozycji dalszego zatrudnienia i bez jasno określonych kryteriów selekcji, narusza zasady równego traktowania pracowników i zakazu dyskryminacji oraz stanowi naruszenie prawa pracy analogiczne do nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę.

Przy ocenie podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy zlecenia w przypadku zbiegu tytułów ubezpieczenia, 'podstawę wymiaru składek' z art. 9 ust. 2c ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych należy rozumieć jako wynagrodzenie wynikające z treści umowy i jej faktycznego wykonywania w danym miesiącu, niezależnie od terminu wypłaty wynagrodzenia.

Wniosek pracownika o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę jest skuteczny również wtedy, gdy jest zawarty implicite w pozwie. Sąd pierwszej instancji powinien z urzędu ocenić okoliczności usprawiedliwiające spóźnienie oraz brak winy pracownika w przekroczeniu terminu i w przypadku stwierdzenia braku winy przywrócić termin na wniesienie powództwa, nawet bez formalnego

Negatywna ocena pracownika administracji skarbowej, związana między innymi z wniesieniem przeciwko niemu aktu oskarżenia do sądu karnego oraz odsunięciem go od wykonywania czynności służbowych, powodująca brak przedłużenia z nim stosunku pracy, nie powinna być oceniona jako dyskryminacja lub nierówne traktowanie w rozumieniu art. 112 i 113 k.p. w sytuacji, gdy inni pracownicy, którzy dopuścili się

System zadaniowego czasu pracy jest jedynym systemem, w którym nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji godzin pracy. Taka ewidencja byłaby zresztą trudna do prowadzenia, biorąc pod uwagę samodzielność pracownika w zakresie organizowania sobie czasu pracy. Pracodawca nie jest zwolniony jednak z prowadzenia całej ewidencji czasu pracy dla pracowników objętych tym systemem. Inne elementy czasu pracy (poza

Zmiana warunków pracy pracownika, dokonana na podstawie jego zgody i podpisania dokumentu określającego nowy zakres obowiązków, stanowi porozumienie stron, a nie wypowiedzenie zmieniające i nie wymaga stosowania formalnej procedury wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy.

Zgodnie z art. 398(3) § 3 k.p.c., skarga kasacyjna nie może opierać się na zarzutach dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów. Podważanie oceny dowodów i ustaleń faktycznych sądu II instancji, nawet pod pozorem błędnej wykładni lub niewłaściwego zastosowania przepisów prawa materialnego, jest sprzeczne z tym przepisem i stanowi podstawę do odrzucenia skargi kasacyjnej.