Karalność występku zagrożonego karą pozbawienia wolności do dwóch lat ulega przedawnieniu po pięciu latach od jego popełnienia, a w przypadku wszczęcia postępowania karnego, okres ten zostaje wydłużony do dziesięciu lat.

Zniesławienie za pomocą środków masowego komunikowania stanowi naruszenie art. 212 § 2 k.k., jeżeli przekracza granice dozwolonej krytyki i nie opiera się na rzetelnie zweryfikowanych faktach. Przestrzeganie standardów dziennikarskich jest kluczowe dla oceny takich działań.

Ocena częściowej niezdolności do pracy w postępowaniu rentowym wymaga uwzględnienia zarówno elementu biologicznego (medycznego), jak i ekonomicznego (zawodowego), przy czym opinia biegłego z zakresu medycyny pracy powinna zawierać kompleksową analizę wpływu schorzeń i ich nasilenia na możliwość wykonywania przez ubezpieczonego pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, nie ograniczając się

Sąd może oddalić skargę nadzwyczajną, jeśli ustali, że sąd niższej instancji prawidłowo zastosował przepisy prawa materialnego w zakresie umów ubezpieczenia, szczególnie przy braku przesłanek do stosowania klauzuli proporcjonalności oraz gdy orzeczenie nie narusza zasad konstytucyjnych.

Klauzule kształtujące mechanizm indeksacji w umowie kredytu indeksowanego do waluty obcej określają główne świadczenia stron i nie mogą być wyodrębnianie na oddzielne elementy. Klauzule przeliczeniowe uprawniające bank do jednostronnego ustalania kursów są nietransparentne i stanowią niedozwolone postanowienia umowne. Po wyeliminowaniu abuzywnych klauzul nie można zastąpić ich przepisami dyspozytywnymi

Niedozwolone postanowienia umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej (CHF), uprawniające bank do jednostronnego ustalania kursu walut przy przeliczaniu świadczeń kredytobiorcy, prowadzą do nieważności całej umowy, jeżeli po ich wyeliminowaniu nie jest możliwe utrzymanie umowy o charakterze zamierzonym przez strony, a świadomy konsument nie wyraża zgody na związanie tymi postanowieniami. W takiej

Klauzule waloryzacyjne w umowie kredytowej denominowanej do waluty obcej, nieuzgodnione indywidualnie i wprowadzające rażącą nierównowagę kontraktową, są abuzywne i bezskuteczne. Po ich usunięciu, umowa nie może być utrzymana w pierwotnej formie.

Wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu określona w umowie konsumenckiej podlega ocenie pod kątem abuzywności, nawet jeśli mieści się w limitach ustawowych, a sąd orzekający ma obowiązek z urzędu badać ważność i niewiążący charakter klauzul umownych naruszających interesy konsumenta.

Klauzule przeliczeniowe w umowie kredytu denominowanego do waluty obcej określają główne świadczenia stron i są ściśle powiązane z klauzulą ryzyka walutowego. Po wyeliminowaniu abuzywnych klauzul przeliczeniowych nie można zastąpić kursów bankowych kursem NBP ani utrzymać umowy jako kredytu złotowego lub czysto walutowego, gdyż prowadziłoby to do niedopuszczalnego zniekształcenia woli stron. Bank ma

Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa, dotycząca zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego, musi być zawsze wynikiem wszechstronnego rozważenia sprawy oraz zawierać szczegółowe uzasadnienie w odniesieniu do interesu wymiaru sprawiedliwości lub ważnego interesu społecznego, zgodnie z art. 69 § 1b PrUSP.

Decyzja odmowy udzielenia płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, podjęta bez odpowiedniego uwzględnienia dokumentacji medycznej i specjalistycznych zaleceń, może być uznana za naruszenie przepisów prawa materialnego.

Abuzywność klauzul indeksacyjnych umowy kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem CHF skutkuje jej nieważnością, gdyż brak możliwości utrzymania umowy bez przekształcenia jej istoty. Ochrona konsumencka wymaga, aby postanowienia umowne były jednoznaczne i zrozumiałe, co w niniejszej sprawie nie zostało spełnione.

Postanowienia umowy kredytu dotyczące mechanizmu indeksacji do CHF, prowadzące do jednostronnego ustalania kursu waluty przez bank, są niedozwolone, co narusza interesy konsumenta i uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie umowy kredytu; sprawa przekazana do ponownego rozpoznania.

Uchylony został nakaz zapłaty wydany z rażącym naruszeniem prawa ochrony konsumenta, z uwagi na niewłaściwe oprocentowanie oraz brak rozpatrzenia nieuczciwego charakteru umownego stosunku prawnego. Skarga nadzwyczajna, wniesiona z uwagi na ochronę praw konsumenta, zasługiwała na uwzględnienie ze względu na sprzeczność z zasadami demokratycznego państwa prawnego.

Sąd Najwyższy oddalił skargę nadzwyczajną, podkreślając, że minimalna wartość przedmiotu zaskarżenia i brak rażącego naruszenia prawa materialnego nie uzasadniają wzruszenia prawomocnego orzeczenia, respektując zasadę res iudicata jako element stabilności systemu prawnego.

Przy rozpatrywaniu zarzutów dotyczących formy zjawiskowej czynu zabronionego, sąd odwoławczy zobowiązany jest do kompleksowej analizy okoliczności faktycznych i dowodowych sprawy, uwzględniając zarówno aspekt intelektualny, jak i wolicjonalny strony podmiotowej, z zachowaniem standardów swobodnej oceny dowodów w oparciu o całokształt ujawnionych w sprawie okoliczności.

Syndyk masy upadłości spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej nie może żądać od członków kasy pokrycia straty bilansowej na podstawie statutu, jeśli przed upadłością brak uchwały walnego zgromadzenia w tej sprawie.

Wyeliminowanie z umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej abuzywnych klauzul dotyczących ustalania kursów walut skutkuje nieważnością całej umowy, a niedopuszczalne jest zastępowanie tych klauzul innymi postanowieniami w celu utrzymania umowy w mocy. Prawo zatrzymania (art. 496 k.c.) nie przysługuje stronie, która może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony.

Zastosowanie prawa zatrzymania w sytuacji wzajemnych świadczeń pieniężnych jest nieprawidłowe; klauzule indeksacyjne w umowach konsumenckich są niedozwolone, a odsetki za zwłokę przysługują od chwili doręczenia wezwania do zapłaty, a nie od wydania wyroku.

W razie stosowania przez przedsiębiorcę nieuczciwej praktyki rynkowej, konsument może żądać unieważnienia umowy i zwrotu świadczeń, nawet jeśli przedsiębiorca nie jest ubezpieczycielem, o ile jego działania wprowadzają w błąd i naruszają interes konsumenta.