Wynagrodzenie zleceniobiorcy, który za zgodą pracodawcy i przy częściowym wykorzystaniu jego sprzętu, wykonuje czynności na rzecz spółki, w której jego pracodawca ma dominujący pakiet udziałów, a zwłaszcza, której jedynym wspólnikiem jest pracodawca zleceniobiorcy, stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne u pracodawcy w myśl art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o

Zasada ukształtowana w art. 112 k.p. nie oznacza automatycznie nakazu równego wynagradzania wszystkich pracowników zatrudnionych na określonym stanowisku, lecz pojawiające się na tym polu różnice muszą wynikać z obiektywnych przesłanek. Wynagrodzenie obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę i charakter, a także inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w

Pracownikowi, którego stosunek pracy wygasł z mocy prawa w związku z likwidacją stanowiska, przysługuje prawo do odszkodowania oraz odprawy emerytalnej, jeżeli niezaproponowanie dalszego zatrudnienia nosi znamiona nierównego traktowania lub dyskryminacji.

Wygaśnięcie stosunku pracy ex lege sprawia, że art. 39 k.p. dotyczący szczególnej ochrony pracownika w okresie przedemerytalnym nie ma zastosowania. Przepis ten, wprowadzający wyjątek od regulacji Kodeksu pracy traktującej wypowiedzenie jako zwykły sposób rozwiązania umowy o pracę, podlega wykładni zawężającej co do zakresu jego zastosowania, który odnosi się tylko do ochrony przed wypowiedzeniem umowy

Nie może stanowić przejawu dyskryminacji płacowej ani naruszenia zasady równego traktowania sędziów w danym sądzie to, że inni sędziowie legitymujący się krótszym stażem stanowiskowym, niesłusznie uzyskali zawyżone wynagrodzenie.

Roszczenie o jednorazowe odszkodowanie w związku z choroba zawodową nie może być po 40 latach dochodzone od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który nie jest następcą prawnym nieistniejącego już przedsiębiorstwa państwowego.

Ostateczna decyzja administracyjna o oddaniu gruntu państwowego w użytkowanie wieczyste, wydana na podstawie ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (tekst jedn.: Dz. U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159 z późn. zm.), stwarzała po stronie adresata tej decyzji w stosunku do Skarbu Państwa roszczenia cywilnoprawne, które ulegały przedawnieniu na zasadach uregulowanych w kodeksie