Sąd odwoławczy ma obowiązek szczegółowo i wszechstronnie odnosić się do zarzutów apelacyjnych, analizując je w kontekście zgromadzonego materiału dowodowego, a brak spełnienia tego obowiązku stanowi rażące naruszenie zasady dwuinstancyjności, co może prowadzić do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Nie można skazać osoby dwukrotnie za ten sam czyn w tym samym okresie, a prawomocne skazanie stanowi bezwzględną przyczynę umorzenia postępowania w razie ponownego orzekania o tym samym czynie.

Orzekanie o obligatoryjnych środkach karnych, takich jak zakaz zajmowania stanowisk związanych z wychowaniem małoletnich, jest konieczne w przypadku skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej na szkodę małoletniego, a sąd odwoławczy ma obowiązek korekty uchybień w tym zakresie, nawet bez podnoszenia zarzutu przez stronę odwołującą się.

Odszkodowanie przysługujące osobie represjonowanej w wyniku bezprawnego pozbawienia wolności za działalność na rzecz niepodległości powinno co do zasady kompensować pełne utracone przez nią zarobki, a nie być ograniczone do kwoty, którą mogła zaoszczędzić.

Na podstawie art. 4779 § 31 k.p.c. sąd odrzuca odwołanie, w którym ubezpieczony podnosi wyłącznie zarzuty przeciwko orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS w kwestiach określonych w art. 14 ust. 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Celem postępowania przed lekarzem orzecznikiem jest nie tylko ustalenie stopnia niezdolności do pracy czy czasu

Art. 4 pkt 7 ustawy o emeryturach pomostowych uzależnia nabycie prawa do emerytury pomostowej od jednorazowego rozwiązania stosunku pracy, nie stawia natomiast wymagania dalszego niepozostawania w zatrudnieniu w dacie złożenia wniosku emerytalnego lub wydania decyzji przez organ rentowy. Warunek rozwiązania stosunku pracy może zaś zostać spełniony w trakcie postępowania sądowego, po stwierdzeniu spełnienia

W postępowaniu o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne pozbawienie wolności, sąd powinien uwzględniać wszystkie okoliczności mające wpływ na poczucie krzywdy poszkodowanego, w tym sytuację osobistą i zawodową, aby ustalona kwota miała adekwatny charakter kompensacyjny.

W postępowaniu o wydanie wyroku łącznego niedopuszczalne jest łączenie kar, z których jedna nie jest prawomocna, a wydany w ten sposób wyrok łączny, obejmujący karę nieprawomocnie orzeczoną, skutkuje naruszeniem przepisów prawa karnego materialnego dotyczących kary łącznej.

W procesach karnych kluczowe jest, aby sądy dokładnie uzasadniały swoje rozstrzygnięcia, szczegółowo odnosząc się do zgromadzonego materiału dowodowego i podnoszonych zarzutów, zgodnie ze standardami wynikającymi z art. 7 k.p.k. i art. 433 § 2 k.p.k.

O pozorności umowy o pracę nie może także świadczyć to, że została zawarta w czasie trwającej ciąży. Dążenie kobiety ciężarnej do uzyskania ochrony ubezpieczeniowej (bez ustalenia wynagrodzenia za pracę na nadmiernie rażąco wysokim poziomie) jest zachowaniem rozsądnym i uzasadnionym, zarówno z osobistego, jak i społecznego punktu widzenia. Między innymi dlatego kobietom ciężarnym przysługuje ochrona