W przypadku rozpoznania odwołania sądu, jego uzasadnienie musi być spójne i logiczne. Akceptacja ustaleń faktycznych przez sąd odwoławczy powinna znaleźć konsekwentne odzwierciedlenie w treści wyroku oraz uzasadnieniu decyzji.

Z art. 24 ust. 5b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych można wywieść, iż należności z tytułu składek nie "wygasają automatycznie". Zawieszenie biegu terminu przedawnienia oznacza, że z chwilą wystąpienia przesłanki powodującej takie zawieszenie termin nie biegnie, a zaczyna biec w dalszym ciągu dopiero po ustaniu przyczyny zawieszenia wskazanej w danym przepisie. Natomiast "automatyczne wygaśnięcie

Podleganie ubezpieczeniom społecznym wspólnika spółki cywilnej zależy od osobistego prowadzenia przez niego w tej spółce pozarolniczej działalności gospodarczej. W systemie ubezpieczeń społecznych wspólnik spółki cywilnej traktowany jest tak jak osoba prowadząca działalność gospodarczą i stąd jego ubezpieczenie zależy od osobistego prowadzenia takiej działalności.

1. Istnieje konieczność zapewnienia każdemu pracownikowi, przynajmniej w stopniu minimalnym, ochrony przed negatywnymi skutkami pogorszenia - z mocy prawa - jego statusu prawnego (przez definitywną utratę zatrudnienia albo zmianę warunków pracy i płacy bez odpowiedniego okresu przejściowego) i w związku z tym, minimalny standard ochrony należy się w szczególności osobom, które z mocy prawa tracą zatrudnienie

Pozorność oświadczenia woli (art. 83 § 1 k.c.) może zatem zachodzić zarówno wtedy, gdy pod pozorowaną czynnością nie kryje się inna czynność prawna (pozorność zwykła), jak i wtedy, gdy pod oświadczeniem pozornym ukrywa się inna czynność prawna (pozorność kwalifikowana). Ważność czynności dysymulowanej (ukrytej pod pozorną czynnością prawną) ocenia się według właściwości tej czynności. W wypadku pozorności

Korzystny dla pracownika wynik sporu o odszkodowanie z art. 45 § 1 k.p. nie przesądza o zasadności równocześnie dochodzonego roszczenia o odprawę pieniężną z art. 8 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy, gdyż przesłanką prawa do tej odprawy nie jest wadliwość wypowiedzenia umowy o pracę (jego niezgodność z przepisami, bądź bezzasadność), ale rozwiązanie stosunku pracy spowodowane przyczynami niedotyczącymi

Ani art. 445 § 1 k.c., ani art. 448 k.c. w związku z art. 24 § 1 k.c. nie stanowią podstawy prawnej do domagania się zadośćuczynienia pieniężnego za ból, cierpienie i rozstrój zdrowia, stanowiące reakcję na cierpienia małżonka doznane w wyniku uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia spowodowanych jego wypadkiem przy pracy.

Niedozwolone postanowienia umowne, w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. nie są wiążące dla konsumenta od momentu zawarcia umowy, co sąd orzekający powinien uwzględnić z urzędu, dlatego zbędne jest wydanie odrębnego konstytutywnego orzeczenia stwierdzającego abuzywność postanowienia umowy lub powołania się na abuzywność klauzuli. Powyższe nie znajduje jednak zastosowania, gdy konsument sprzeciwi się w sposób

Sąd rozpatrujący sprawę w postępowaniu upominawczym powinien ocenić, czy zachodzą wątpliwości, o których mowa w art. 499 pkt 2 k.p.c. Kwestia ta podlega ocenie sądu orzekającego i każda niepewność co do przytoczonych okoliczności, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, powinna być podstawą do odmowy wydania nakazu zapłaty i w konsekwencji, co do zasady prowadzić do wyznaczenia rozprawy.

Urlop dla poratowania zdrowia nie jest tożsamy z okresem niezdolności do wykonywania obowiązków sędziego. W przypadku niezdolności do pełnienia obowiązków orzeczonej przez lekarza, sędziemu przysługuje wynagrodzenie chorobowe. Urlop dla poratowania zdrowia udzielany jest niezależnie od tego, czy wnioskujący jest zdolny do pełnienia obowiązków sędziego czy też nie. Istotą urlopu dla poratowania zdrowia

Zasadę ryzyka w kontekście art. 435 k.c. można stosować do odpowiedzialności przedsiębiorcy za szkody na zdrowiu pracownika, nawet jeśli nie są one wyłącznym rezultatem warunków pracy, a jedynie jednym z czynników przyczyniających się do powstania choroby.

1. Pojęcie „konsument” użyte w art. 76 Konstytucji RP ma charakter autonomiczny i nie może być rozumiane wyłącznie w znaczeniu cywilnoprawnym. Wyrażona w nim norma zapewnia ochronę „wszelkim podmiotom, w szczególności osobom fizycznym” mającym słabszą pozycję wobec profesjonalnego podmiotu. Natomiast, pojęcie „konsument” na gruncie art. 221 k.c. ma węższe znaczenie, ponieważ dotyczy wyłącznie osób