Rażące naruszenie art. 85 § 2 k.k. w postaci bezpodstawnego połączenia kar, które nie powinny być łączone, prowadzi do uchylenia wyroku łącznego, jeżeli doszło do rzeczywistego pogorszenia sytuacji prawnej skazanego, a kary zostały już wykonane, co wyklucza możliwość ponownego rozpoznania sprawy.
Wydanie wyroku nakazowego jest niedopuszczalne, jeśli wątpliwości co do okoliczności czynu i winy oskarżonego nie zostały rozwiane, a materiał dowodowy budzi zastrzeżenia co do pełnej zgodności faktycznej.
Wierzyciel zachowuje po ogłoszeniu upadłości dłużnika legitymację do wytoczenia powództwa o uznanie za czynności prawnej dokonanej przez dłużnika z osobą trzecią za bezskuteczną. Utrata tej legitymacji nie wynika wprost z przepisów prawa upadłościowego. Takiego skutku nie sposób również wyprowadzić z tych przepisów ani przy zastosowaniu wykładni językowej, ani historycznej lub celowościowej.
Obrona obligatoryjna, wynikająca z powzięcia wątpliwości co do poczytalności oskarżonego, trwa przez całe postępowanie karne, aż do wydania postanowienia sądu umożliwiającego jej ustanie. Brak obecności obrońcy podczas czynności sądowych, gdy jego udział jest obligatoryjny, stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą.
Dla przypisania odpowiedzialności karnej z art. 180a k.k. konieczne jest istnienie wykonalnej decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami w dacie czynu. Zatrzymanie prawa jazdy, bez cofnięcia uprawnień, nie spełnia tego wymogu.
Przesłanka wiedzy zubożonego co do braku podstawy do świadczenia wymaga ścisłej interpretacji, co oznacza, że wątpliwości odnośnie do obowiązku spełnienia świadczenia nie mogą być utożsamiane z jego pozytywną wiedzą o braku powinności spełnienia świadczenia, nawet gdy wątpliwości w tej materii są poważne. W efekcie, odmiennie niż w odniesieniu do pozycji prawnej wzbogaconego, z wiedzą w rozumieniu
Niestanowczego wypowiedzenia umowy pożyczki pieniężnej nie wyłącza art. 75c Prawa bankowego, który nakłada na bank obowiązki polegające na wezwaniu kredytobiorcy, gdy ten opóźnia się ze spłatą zobowiązania, do zapłaty i wyznaczenia mu terminu nie krótszego niż 14 dni roboczych wraz z pouczeniem o możliwości złożenia w terminie 14 dni roboczych wniosku o restrukturyzację zadłużenia.
Oskarżony pozbawiony wolności, który wyraził wolę osobistego uczestnictwa w rozprawie odwoławczej, powinien być na nią sprowadzony, a odstąpienie od tego powinno następować jedynie w wyjątkowych przypadkach, aby nie naruszać jego prawa do obrony i rzetelnego procesu.
Osobom bliskim poszkodowanego, który w wyniku czynu niedozwolonego doznał rozstroju zdrowia lub uszczerbku na zdrowiu, nie przysługuje w związku z tym zdarzeniem własne, samoistne roszczenie o zadośćuczynienie za ich rozstrój zdrowia.