W sytuacji, gdy spółka w toku postępowania apelacyjnego nie posiada organu reprezentacyjnego (zarządu), postępowanie to jest dotknięte nieważnością na mocy art. 379 pkt 2 k.p.c., co obliguje do jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

W przypadku, gdy uwarunkowania polityczne uniemożliwiają skuteczne dochodzenie roszczeń, można mówić o siły wyższej, zgodnie z konstrukcją "zawieszenia wymiaru sprawiedliwości".

Roszczenia wynikające z art. 36 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nawet jeśli są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, podlegają dziesięcioletniemu terminowi przedawnienia.

Artykuł 316 § 1 k.p.c. wyraża jedną z podstawowych zasad orzekania, nakazującą sądowi uwzględnienie stanu faktycznego i prawnego (stanu rzeczy) istniejącego w chwili zamknięcia rozprawy (stan sprawy może bowiem w toku procesu ulegać zmianom). Zarzucając naruszenie tego przepisu skarżący powinien zatem wykazać, że sąd błędnie oparł rozstrzygnięcie na faktach aktualnych w innym czasie - poprzedzającym

W przypadku międzynarodowej sprzedaży towarów, prawo właściwe jest prawem państwa, w którym sprzedawca ma miejsce zwykłego pobytu, co oznacza konieczność stosowania przepisów Konwencji dotyczącej umów międzynarodowej sprzedaży towarów (art. 8 Konwencji), nawet jeśli normy prawa międzynarodowego prywatnego nie wskazują na to prawo umawiającego się państwa.

Również względy społeczne wymagają, by zarówno pracownik, jak i pracodawca bez zbędnej zwłoki dowiedzieli się, czy sporny stosunek pracy ma trwać nadal, czy też może być uważany za rozwiązany.

Podstawę prawną roszczeń pracownika, którego stosunek pracy wygasł na podstawie przepisów ustawowych przewidujących taki skutek w wyniku nieprzedstawienia nowych warunków pracy i płacy przez pracodawcę publicznego utworzonego w wyniku zmian organizacyjnych w strukturze aparatu państwa stanowi art. 67 w związku z odpowiednio stosowanym art. 56 § 1 k.p. W toku postępowania sądowego z powództwa pracownika

Pozbawienie pracownika szczególnie chronionego ochrony prawnej na podstawie art. 8 k.p. uzasadniać może tylko wyjątkowo jego naganne zachowanie.

Związek czasowy lub funkcjonalny między rozwiązaniem stosunku pracy a przejściem na emeryturę zostaje zachowany w pewnych wypadkach także wtedy, gdy spełnienie warunków uzyskania emerytury nastąpiło po rozwiązaniu stosunku pracy, jeśli spełnienie wszystkich przesłanek nabycia prawa do emerytury nie nastąpiło w dniu rozwiązania stosunku pracy, lecz w niedalekiej przyszłości po tej dacie.

Pracodawca samorządowy ma prawo do przeniesienia pracownika na inne stanowisko w ramach restrukturyzacji, jednakże zgodnie z art. 23 ustawy o pracownikach samorządowych, takie przeniesienie musi być rzeczywistą reorganizacją, obejmującą likwidację istniejącego stanowiska i utworzenie nowego, a nie tylko pozorną likwidacją bez stworzenia nowego stanowiska.

Przy ustalaniu ważności tytułu do ubezpieczenia społecznego na terytorium danego państwa członkowskiego, instytucje odpowiedzialne za wydawanie dokumentów A1 mają duże pole swobody, a ustawodawca unijny nie określił szczegółowej formy porozumienia. Wobec tego, wspólne porozumienie może przyjąć różne formy, takie jak poinformowanie instytucji właściwej miejsca świadczenia pracy o braku ważnego tytułu

Art. 233 § 1 k.p.c. nie może stanowić uzasadnionej podstawy skargi kasacyjnej ani samodzielnie ani w powiązaniu z innymi przepisami. Granice apelacji wyznaczają ramy, w których sąd drugiej instancji powinien rozpoznać sprawę na skutek jej wniesienia. Określają je sformułowane w apelacji zarzuty i wnioski, które implikują zakres zaskarżenia, a w konsekwencji kognicję sądu odwoławczego, a także złożone

W przypadku umów ratalnych regulujących spłatę należności niepodlegających umorzeniu, niewielkie przekroczenie terminu spłaty ostatniej raty ze względu na szczególne okoliczności, takie jak choroba dziecka, nie może stanowić podstawy do odmowy umorzenia zaległości składkowych, zgodnie z art. 1 ust. 12 i ust. 10 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych

W świetle art. 57 ust. 1 pkt 1 Ustawy Prawo energetyczne, przedsiębiorstwo energetyczne, niezależnie od obowiązku zatwierdzenia taryfy przez Prezesa URE, może obciążać odbiorcę paliw lub energii ryczałtową opłatą za nielegalny pobór paliw lub energii, jeżeli taryfa ta jest stosowana jako wzorzec umowny zgodnie z ogólnymi zasadami prawa cywilnego i przepisami ustawy, nawet po wygaśnięciu decyzji o zatwierdzeniu