Wyeliminowanie ryzyka kursowego, charakterystycznego dla umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej i uzasadniającego powiązanie stawki oprocentowania ze stawką LIBOR, jest równoznaczne z tak daleko idącym przekształceniem umowy, że należy ją uznać za umowę o odmiennej istocie i charakterze, choćby nadal chodziło tu tylko o inny podtyp czy wariant umowy kredytu. Oznacza to z kolei, że po wyeliminowaniu

Umowy kredytu denominowanego i kredytu indeksowanego, choć nie są definiowane w przepisach prawa, stanowią rodzaje umów kredytowych, w których kwoty są związane z walutą obcą, co różni je od kredytów walutowych, gdzie kwoty są wyrażane i spłacane w walucie obcej. Definicja tych umów opiera się na sposobie wyrażenia kwoty kredytu, a nie na walucie, w jakiej spłacane są raty kredytowe.

1. Emisja przez Narodowy Bank Polski monet kolekcjonerskich z wykorzystaniem dzieł artysty bez uzyskania zgody jego prawnych spadkobierców stanowi naruszenie praw autorskich. 2. Prawa autorskie są chronione niezależnie od charakteru i formy wykorzystania dzieła, a środki płatnicze, choć wyłączone z ochrony prawa autorskiego, nie mogą być podstawą do naruszania praw do dzieł objętych tą ochroną. Ponadto

Przy ocenie odpowiedzialności deliktowej osoby prawnej w przypadku naruszenia powszechnego obowiązku przestrzegania zasad uczciwości, lojalności kontraktowej i dobrych obyczajów, nie można opierać się wyłącznie na art. 415 k.c., który nie stanowi samodzielnej podstawy odpowiedzialności deliktowej osoby prawnej, lecz należy uwzględniać także przesłanki określone w art. 430 k.c., odnoszące się do odpowiedzialności

W ramach oceny prawidłowości wykonywania prawa przez uprawnionego, sąd bierze pod uwagę kontekst, w którym prawo to jest realizowane, włączając w to normy społeczne. Przy ocenie, czy zachowanie strony jest zgodne z zasadami lojalności kontraktowej, należy brać pod uwagę całość faktów istotnych dla danej sprawy.

Wyeliminowanie z umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej klauzuli przeliczeniowej, jako postanowienia określającego główne świadczenia stron, powoduje, że nie jest możliwe określenie zgodnego z wolą stron rozmiaru wzajemnych świadczeń, a przede wszystkim wysokości zobowiązania konsumenta względem banku. Nie istnieje więc konsens w zakresie głównych świadczeń, który z perspektywy art. 3851 §

1. Uznanie długu w istocie nie kreuje odrębnego stosunku zobowiązaniowego. Jego skutek materialny ogranicza się do przerwania biegu przedawnienia (art. ‎123 § 1 pkt 1 k.c.), zaś procesowy sprowadza się do tego, że na dłużnika, który uznał dług przenosi się ciężar wykazania w ewentualnym sporze sądowym, że dług nie istnieje. Uznanie długu nie stoi zatem na przeszkodzie wykazaniu, że zobowiązanie, z

Przeniesienie prokuratora w stan spoczynku w trybie art. 70 § 1 usp w związku z art. 62a ust. 1 ustawy o prokuraturze, chociaż obligatoryjne, nie następuje z mocy prawa, lecz w wyniku decyzji właściwego organu – Krajowej Rady Prokuratury. Realizacja przez Krajową Radę Prokuratury należącej do niej kompetencji w zakresie przeniesienia prokuratora w stan spoczynku konstytutywnie określa sytuację prawną

W kontekście ubezpieczeń społecznych, legitymowanie się przez ubezpieczonego statusem pracownika rzeczywiście świadczącego pracę w ramach stosunku pracy jest ważniejsze niż samo posiadanie umowy o pracę, przystąpienie do ubezpieczenia i opłacanie składek z tego tytułu. Oznacza to, że ważne jest, aby stosunek pracy faktycznie był realizowany poprzez wykonywanie pracy, a nie tylko formalnie istniał,

Nietezowane

Uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę jest istnienie przeciwwskazań lekarskich do wykonywania pracy na określonym stanowisku, przy czym obowiązek przeniesienia pracownika na inne stanowisko na podstawie art. 230 § 1 i art. 231 k.p. istnieje tylko wtedy, gdy pracodawca ma obiektywną możliwość zaoferowania takiej pracy, odpowiedniej do kwalifikacji pracownika.

Chęć uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie powinna być negatywnie oceniana, jednakże przystąpienie do ubezpieczenia społecznego wymaga faktycznego zatrudnienia i opłacania składek, a umowa o pracę nie jest samą w sobie wystarczającym dowodem na faktyczne istnienie stosunku pracy.

„Interes wymiaru sprawiedliwości” i „ważny interes społeczny”, o których mowa w art. 69 § 1b p.u.s.p., to pojęcia niedookreślone, których wypełnienie konkretną treścią ustawodawca pozostawił Krajowej Radzie Sądownictwa wskazując jedynie, że za pozytywnym ustaleniem, iż zachodzą one w konkretnej sprawie, mogą przemawiać racjonalne wykorzystanie kadr sądownictwa powszechnego lub potrzeby wynikające z

Nietezowane