Ukształtowana na przestani ostatnich lat linia orzecznictwa w zakresie wykładni art. 129 ust. 2 i 136 ust. 3 p.o.ś. była błędna, ponieważ abstrahowała od kanonów odpowiedzialności odszkodowawczej. Tworzono również nieostre pojęcia w postaci: "stygmatyzacji jako subiektywnego elementu kształtowania ceny rynkowej", "ścieśnienia wyłącznego władztwa", "otwarcia legalnej drogi przyszłego zwiększania ruchu

Orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest podstawowym dokumentem dla podjęcia przez Krajową Radę Sądownictwa uchwały w przedmiocie przeniesienia sędziego w stan spoczynku, a jego uzyskanie jest niezbędnym elementem postępowania zainicjowanego wnioskiem o przeniesienie sędziego w stan spoczynku. Choć samo orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych de iure

Wątpliwości interpretacyjne, niedające się usunąć za pomocą ogólnych reguł, powinny być rozstrzygane zgodnie z regułą in dubio contra proferentem, a więc na niekorzyść strony, która zredagowała tekst umowy wywołujący wątpliwości i powinna ponieść związane z tym ryzyko.

Zarzut uchybienia procesowego, które nie tylko nie ma istotnego wpływu na wynik sprawy, ale w ogóle nie ma żadnego wpływu, nie może stanowić podstawy uzasadnionej skargi kasacyjne.

W sprawach dotyczących nieuczciwej konkurencji kluczowe znaczenie ma dokładna analiza pojęć oraz określenie, czy sposób oznaczania produktów przez pozwanego może wprowadzać konsumentów w błąd co do ich pochodzenia, składu czy innych istotnych cech, co wymaga wnikliwej oceny zarówno okoliczności faktycznych, jak i definicji używanych pojęć.

Zgodnie z art. 61 § 1 pkt 2 p.u.s.p. sędzią sądu rejonowego może być wyłącznie ten, kto jest nieskazitelnego charakteru. Posłużenie się przez ustawodawcę określeniem „wyłącznie”, jednoznacznie wskazuje na znaczenie tego kryterium dla prawidłowości pełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu rejonowego. A contrario żadna osoba nieposiadająca nieskazitelnego charakteru nie może być sędzią sądu rejonowego

Członkowie najbliżej rodziny nie powinni być pozbawieni ochrony prawnej w związku ze śmiercią podczas służby ich męża i ojca jako funkcjonariusza policji, jeżeli do jego śmierci doszło w wyniku czynu niedozwolonego, stwierdzonego prawomocnym wyrokiem karnym. Podstawę prawną uwzględnienia ich roszczeń mogą stanowić alternatywnie art. 446 § 3 i 4 k.c. (per analogiam), albo art. 448 k.c. w związku z art

Deklaracje rozliczeniowe, jak i ustalony na ich podstawie stan konta płatnika nie kreują ani obowiązku ubezpieczenia, ani nie decydują o wysokości „należności z tytułu składek” zdefiniowanych w art. 24 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (składki oraz odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne, koszty upomnienia i dodatkowa opłata).

Jeżeli dochodzone pozwem roszczenie wynika z weksla in blanco, stanowiącego zabezpieczenie wierzytelności głównej, wynikającej z umowy zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem, zapewnienie ochrony określonej w Dyrektywie 93/13 wymaga, aby sąd rozpoznał sprawę przy uwzględnieniu konsumenckiego charakteru stosunku podstawowego.

W przypadku, gdy dochodzone pozwem roszczenie wynika z weksla in blanco, stanowiącego zabezpieczenie wierzytelności głównej wynikającej z umowy zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem, zapewnienie ochrony określonej w Dyrektywie 93/13 - i wprowadzonych w ramach jej implementacji do polskiego porządku prawnego przepisach art. 3851-3853 k.c. - wymaga, aby sąd rozpoznał sprawę przy uwzględnieniu

Konsekwencją stwierdzenia, że dane postanowienie umowne ma charakter niedozwolony w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. jest działająca ex lege sankcja bezskuteczności niedozwolonego postanowienia, połączona z przewidzianą w art. 3851 § 2 k.c. zasadą związania stron umową w pozostałym zakresie.

Roszczenie o zapłatę wyprzedza roszczenia o ustalenie, a to ostatnie nie blokuje żądania wyrównania wynagrodzenia zanim ono ulegnie przedawnieniu. Wytoczenie powództwa o ustalenie (które nie podlega przedawnieniu) nie przerywa biegu terminów przedawnienia roszczeń o świadczenia wynikające z ustalonego stosunku pracy (art. 295 § 1 pkt 1 k.p.). Samo orzeczenie ustalające stosunek pracy nie przesądza

1. Wymienione w art. 52 § 1 pkt 1 k.p. ciężkie naruszenie musi dotyczyć podstawowego obowiązku pracownika. Ocena, czy naruszenie obowiązku jest ciężkie powinna uwzględniać stopień winy oraz zagrożenie lub naruszenie interesów pracodawcy. W użytym w powołanym przepisie pojęciu „ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych” mieszczą się trzy elementy. Są to: 1. bezprawność zachowania pracownika

Ubezpieczony powinien wskazać dokumenty do wyliczenia podstawy wymiaru, a w przypadku ich braku przy niespornym okresie zatrudnienia możliwe jest tylko przyjęcie minimalnego wynagrodzenia (art. 15 ust. 2a ustawy o emeryturach i rentach). O ile zatem na podstawie zeznań świadków można ustalić sam okres ubezpieczenia, to na podstawie zeznania zainteresowanego ubezpieczonego nie można ustalić podstawy

1. Oddalenie na podstawie art. 8 k.p. roszczenia o przywrócenie do pracy może mieć miejsce wyjątkowo, w okolicznościach szczególnie rażącego naruszenia obowiązków pracowniczych lub obowiązujących przepisów prawa. 2. Nawet gdy występuje przeszkoda prawna do wykonywania dotychczasowego zatrudnienia to w przypadku pracownika szczególnie chronionego należałoby uwzględniać co do zasady powództwo realizujące

Podstawą do powstania obowiązku ubezpieczenia w oparciu o powyższe przepisy jest faktyczne wykonywanie działalności pozarolniczej, co oznacza, że wykonywanie tejże działalności, to rzeczywista działalność zarobkowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Sam wpis do ewidencji stwarza obalane domniemanie czy działalność była podjęta i prowadzona.

1. Nie zasługuje na aprobatę i stanowi nadużycie prawa praktyka pracodawcy polegająca na zastrzeganiu sobie możliwości uznaniowego decydowania o przyznaniu i wysokości świadczenia nazwanego „premią uznaniową”, którego to warunki uzyskania były skonkretyzowane i przedstawione pracownikowi, a ponadto wynikały również z przyjętej, wieloletniej praktyki pracodawcy. 2. Świadczenie pieniężne nazwane w zakładowych