Z chwilą wniesienia sprzeciwu na podstawie art. 64e P.p.s.a., kontrola sądowa ogranicza się do zgodności decyzji z art. 138 § 2 K.p.a. Brak podstaw do zawieszenia postępowania administracyjnego, jeśli wynik postępowania przed sądem cywilnym nie ma materialnoprawnego wpływu na sprawę główną.

Wydatki udokumentowane fakturami poświadczającymi nieprawdę, a więc odnoszące się do czynności pozornych, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie każdy wydatek udokumentowany fakturą może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu — konieczne jest, by miał on rzeczywisty, gospodarczo uzasadniony związek z prowadzoną działalnością i został faktycznie poniesiony w celu osiągnięcia przychodu.

Spółka komandytowa, wypłacając w ciągu roku podatkowego zaliczki na poczet zysków komplementariuszowi, nie jest płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego, gdyż podatek ten obliczany jest wyłącznie od faktycznych zysków osiągniętych po zakończeniu roku podatkowego.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., obejmuje całe działki ewidencyjne zawierające infrastrukturę kolejową udostępnianą przewoźnikom kolejowym, niezależnie od ich częściowego zajęcia przez omawianą infrastrukturę.

Zaskarżenie kasacyjne nie skutkuje uchyleniem wyroku WSA; postępowanie ws. zwrotu nieruchomości umorzone prawidłowo jako bezprzedmiotowe w świetle ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Nowelizacja ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, wprowadzająca umorzenie postępowań wszczętych po 30 latach od doręczenia decyzji, nie narusza Konstytucji RP, a umorzenie takie jest zgodne z jej postanowieniami, mając na celu stabilizację porządku prawnego.

Posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, ponosi odpowiedzialność wskazaną w art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy o grach hazardowych, nawet jeśli twierdzi, że oddał lokal w dalsze posiadanie, którego fakt zawarcia nie został wykazany w postępowaniu sądowym.

Posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, ponosi odpowiedzialność administracyjną za urządzanie gier hazardowych, nawet jeśli lokal jest przedmiotem dalszego posiadania zależnego.

W przypadku braku wyraźnej podstawy normatywnej, zastępca organu administracyjnego nie posiada kompetencji do udzielania upoważnień do wydawania decyzji administracyjnych, co stanowi o rażącym naruszeniu prawa i skutkuje nieważnością decyzji.

Skarga kasacyjna nie spełniała wymogów formalnych ani merytorycznych, a tym samym została oddalona; potwierdzono legalność działań organu oraz brak naruszeń prawa w zakresie oceny dowodów dotyczących wydobycia kopaliny bez koncesji.

Podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest powierzchnia użytkowa budynku, wskazana w ewidencji gruntów, jeżeli nie ma dowodów jej sprzeczności z przepisami podatkowymi; możliwe jest weryfikowanie takich danych przy podważeniu ich zgodności z przepisami ustawy podatkowej.

Podatnicy mają prawo retrospektywnie zmieniać stawki amortyzacyjne w podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie nierozliczonych zobowiązań podatkowych, gdyż art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. nie wyklucza takich działań, o ile nie doszło do przedawnienia.

Dopuszczalne jest nałożenie kar pieniężnych na podmiot, który poprzez zjawisko "parkowania akcji" zaniechał obowiązków informacyjnych oraz wezwaniowych, naruszając art. 87 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o ofercie publicznej, co potwierdził NSA w swoim rozstrzygnięciu.

Koszty uzyskania przychodów mogą być uznane tylko wtedy, gdy są udokumentowane rzeczywistymi fakturami za wykonane usługi. Faktury wystawione przez nierzetelne firmę, która faktycznie nie świadczyła usług, nie stanowią podstawy odliczeń podatkowych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, iż interpretacja art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej i art. 115a ustawy o Policji przez WSA była ostatecznie prawidłowa, a zaskarżony wyrok odpowiadał zasadom prawa.

Art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą nie może wpływać na wysokość ekwiwalentu według zasad sprzed listopada 2018 r. Komendant Wojewódzki Policji nie mógł bezpodstawnie pomijać norm prawnych dotyczących zasad ustalania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej z 2020 r. nie modyfikuje zasad ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop według przelicznika konstytucyjnego wskazanego w art. 115a ustawy o Policji.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policjantów powinien być ustalony zgodnie z przepisami obowiązującymi przed 6 listopada 2018 r., lecz z wyłączeniem niekonstytucyjnego przelicznika 1/30, zgodnie z wykładnią uwzględniającą wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 r.

Sąd uznał, że wyrok WSA w Lublinie oraz postanowienia Inspektora Sanitarnego są zgodne z prawem, potwierdzając wymagalność obowiązku szczepień, co podważa zasadność zarzutów skargi kasacyjnej dotyczących niezgodności z prawem postępowania egzekucyjnego.

Skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w sprawie odmowy lokalizacji zjazdu z drogi krajowej nie jest zasadna, gdyż brak podstaw do uchylenia decyzji uzasadnionej kryteriami bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Opłaty dodatkowe za parkowanie nie mogą pełnić funkcji sankcji bez upoważnienia ustawowego; nakładanie takich opłat przez samorząd jest niezgodne z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej oraz zasadami konstytucyjnymi.

Nie jest zasadna odmowa wyrównania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, co uprawnia do stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu po 1 października 2020 r. Wyrok odpowiada prawu mimo częściowo błędnego uzasadnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie koliduje z prawnymi normami określającymi zasady ustalania ekwiwalentu, uznając skargę kasacyjną Komendanta za bezzasadną i oddalając ją.