Skarga kasacyjna dotycząca solidarnej odpowiedzialności członka zarządu za zaległości dofinansowania unijnego jest oddalona z uwagi na brak uzasadnionych zarzutów co do wykładni i zastosowania prawa przez sądy niższej instancji.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, brak jednoznacznych postanowień nie pozwala na odstąpienie od ustawowej definicji budynku mieszkalnego jednorodzinnego zgodnie z art. 3 pkt 2a Prawa budowlanego, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Uchwała sankcjonująca istnienie istniejącej zabudowy na sąsiedniej działce w ramach planu miejscowego może naruszać interes prawny właściciela działki sąsiedniej, wpływając na zakres jego praw ochronnych wynikających z prawa sąsiedzkiego, co wymaga merytorycznego rozpoznania skargi.

Skarga kasacyjna W. G. na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził prawidłowość formułowania odpowiedzialności solidarnej osoby trzeciej na podstawie ustawy o finansach publicznych przy zachowaniu przewidzianych warunków proceduralnych.

Dochody uzyskiwane przez wspólnotę mieszkaniową z wynajmu części powierzchni dachu pod maszt telekomunikacyjny są przychodami z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, korzystającymi ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.

W sprawie o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, istnienie obowiązku alimentacyjnego po stronie rodzeństwa nie wyklucza możliwości uzyskania świadczenia, jeżeli zachodzi konieczność osobistej opieki nad osobą wymagającą wsparcia. Dowody zakresu samodzielności nie mogą podważać treści orzeczenia o niepełnosprawności.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że Urząd Patentowy RP nie dokonał właściwej oceny renomy znaku "Pitbull", co skutkowało niewłaściwą odmową uznania sprzeciwu. W sprawach dotyczących renomy należy uwzględniać wszystkie przedstawione dowody w sposób kompleksowy, opierając się wyłącznie na kryteriach ilościowych.

Brak interesu prawnego skarżącego jako reaktywowanego stowarzyszenia wyklucza możliwość stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych dotyczących majątku zlikwidowanego podmiotu. Oddalenie skargi kasacyjnej było uzasadnione niewykazaniem przez skarżącego tożsamości prawnej z likwidowanym stowarzyszeniem.

Wykazanie nowych, istotnych dowodów nieznanych organowi przy wydaniu decyzji ostatecznej, spełniających wymogi z art. 240 § 1 pkt 5 o.p., umożliwia wznowienie postępowania podatkowego ze względu na ich potencjalny wpływ na odmienne rozstrzygnięcie.

Sąd utrzymał w mocy decyzję Wojewódzkiego Sądu, uznając brak podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej jako rażąco naruszającej prawo, podkreślając iż decyzja nie może stać się przedmiotem ponownego merytorycznego badania.

Wymagalność obowiązku szczepień ochronnych nie została wyeliminowana przez wyrok Trybunału Konstytucyjnego, zaś organy administracji prawidłowo zastosowały aktualne przepisy w dacie orzekania, co uzasadniało oddalenie skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Należności wypłacone pracownikom za czas urlopu i choroby mogą stanowić koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezależnie od faktycznego czasu pracy.

Skarga kasacyjna podlega oddaleniu, albowiem zarzut błędnej wykładni art. 13 ust. 1 ustawy o wywłaszczeniu był bezzasadny, jako że przepis ten nie stanowił podstawy prawnej w rozstrzyganej sprawie.

Brak certyfikatu rezydencji wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia z „podatku u źródła” zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, co skutkuje prawidłowym obciążeniem płatnika odpowiedzialnością za nieodprowadzony podatek.

Obowiązek szczepień ochronnych małoletnich jest wymagalny na podstawie rozporządzeń Ministra Zdrowia; postępowanie egzekucyjne było prawidłowe mimo wcześniejszych niezgodności w szczegółowych przepisach określających obowiązek; wyrok TK nie znosi obowiązku szczepień, a jedynie formę jego ogłoszenia.

Decyzja ustalająca opłatę adiacencką na osobę będącą następcą prawnym właściciela nieruchomości jest zgodna z prawem, nawet przy braku faktycznego wybudowania infrastruktury technicznej, gdy jest ona jedynie planowana w uchwale scaleniowej.

Sprostowanie decyzji administracyjnej polegające na poprawieniu oczywistej omyłki pisarskiej dotyczącej powierzchni działki jest dopuszczalne, jeśli wadliwość zapisu wynika z błędu w postrzeganiu standardów geodezyjnych oraz znajduje bezpośrednie potwierdzenie w materiale sprawy, nie zmieniając merytorycznego rozstrzygnięcia decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził brak podstaw do przyznania Polskim Kolejom Państwowym prawa własności nieruchomości z mocy prawa, uznając, że przynależała ona do gminy na skutek komunalizacji. Zarząd nieruchomością nie może być domniemany, wymaga formalnego tytułu prawnego.

Kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów jest wartość bilansowa udziałów na dzień ich zbycia, co wyklucza odwołanie do wartości historycznej wydatków poniesionych na nabycie udziałów, jak wynika z art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f.

Nie stanowi rażącego naruszenia prawa skierowanie decyzji administracyjnej do zmarłego współwłaściciela nieruchomości, którego spadkobiercy są nieustaleni, jeśli odszkodowanie za tę nieruchomość złożono do depozytu sądowego. Orzeczenie o stwierdzeniu nieważności takich decyzji z tego powodu jest niezasadne, gdyż postępowanie przygotowawcze uzasadniało ich wydanie.

Wykładnia art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. nie wymaga faktycznego zamieszkania w nabytym lokalu, aby uzyskać zwolnienie podatkowe na cele mieszkaniowe. Istotne jest jedynie poniesienie wydatków na cel określony w zamkniętym katalogu, a wymóg zamieszkania naruszałby zasadę zaufania do państwa i wymóg jasności prawa.

W kontekście ustalania warunków zabudowy, rozumienie frontu działki nie odnosi się do całej granicy przylegającej do drogi, a tylko do odcinka zapewniającego komunikację. Organy administracyjne mają prawo odstępować od wcześniejszych błędnych stanowisk, jeżeli jest to zgodne z prawem.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, kierując się ustawowym obowiązkiem ochrony gruntów rolnych o najwyższej klasie bonitacyjnej, słusznie odmówił zmiany ich przeznaczenia na cele nierolnicze, mimo przeciwnych opinii innych organów, a Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził prawidłowość tej decyzji.

Stwierdza się, że zaskarżone postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie różnicy między zasiłkiem dla opiekuna a świadczeniem pielęgnacyjnym za lata 2019–2020 jest prawidłowe, gdyż uprzednio została zakończona tożsama sprawa, skutkiem czego jest res iudicata.