Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną R. Sp. z o.o. w sprawie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego, uznając, że brak było naruszeń przepisów powszechnie obowiązujących uzasadniających zmianę orzeczenia sądu I instancji. Wyrok wydany zgodnie z art. 184 p.p.s.a.

Skarga kasacyjna musi szczegółowo określać naruszone przepisy oraz sposób ich naruszenia; brak takiej precyzji skutkuje jej oddaleniem przez sąd kasacyjny.

Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza zasadność orzeczenia o odpowiedzialności skarżącego za naruszenie dyscypliny finansów publicznych z powodu niewłaściwego zabezpieczenia zamówienia publicznego zgodnie z wymaganiami prawa zamówień publicznych.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż organy mogą dochodzić zwrotu dotacji oświatowych uznanych za pobrane w nadmiernej wysokości, pomimo pierwotnej decyzji o ich przyznaniu, co zgodne jest z przepisami o finansach publicznych.

W przypadku zidentyfikowania przeszkód lotniczych na terenach będących własnością Skarbu Państwa, za ich usunięcie odpowiada właściciel nieruchomości, niezależnie od przyczyn powstania przeszkód, zgodnie z art. 874 Prawa lotniczego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalając skargę kasacyjną, stwierdza konieczność stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu poprzedzającym nowelizację, z wyłączeniem części uznanej za niekonstytucyjną przez Trybunał Konstytucyjny, zapewniając zgodność z wyrokiem Trybunału.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż obowiązujące przepisy o ekwiwalencie pieniężnym za niewykorzystany urlop należy interpretować w sposób prokonstytucyjny, uwzględniając wyrok Trybunału Konstytucyjnego, co uprawnia do oddalenia kasacji organu administracyjnego.

Podstawą orzeczenia jest uznanie, że zaskarżone decyzje naruszały art. 115a ustawy o Policji w związku z art. 9 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach przez zastosowanie przepisów w sposób niezgodny z Konstytucją, przy jednoczesnym wymogu stosowania prokonstytucyjnej wykładni wynikającej z wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

Zasady usytuowania miejsc sprzedaży napojów alkoholowych, określone w uchwale rady gminy na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, są zgodne z prawem lokalnym i nie naruszają zasad techniki prawodawczej, nawet jeśli powielają pewne aspekty regulacji ustawowej.

Przypadki szczególnie uzasadnione, jak naruszenie nietykalności cielesnej ucznia przez dyrektora szkoły, uzasadniają natychmiastowe odwołanie z funkcji kierowniczej bez wypowiedzenia w myśl art. 66 ust. 1 pkt 2 Prawa oświatowego.

Automatyczne doładowanie konta w systemie e-Toll oraz jego ewentualne awarie nie zwalniają użytkownika drogi z obowiązku wniesienia opłaty z konta przedpłaconego przed przejazdem. Brak środków na takim koncie prowadzi do nałożenia kary pieniężnej.

Nieuiszczenie opłaty elektronicznej za przejazd płatnym odcinkiem drogi, spowodowane brakiem środków na koncie typu przedpłaconego w systemie e-TOLL, uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, nawet przy występujących problemach z automatycznym doładowaniem konta z karty płatniczej.

Dane o wynagrodzeniach redaktorów publicznej spółki mogą stanowić informację publiczną, jeżeli ich działalność ma związek z funkcjami publicznymi, co wymaga szczegółowej analizy każdej osoby. Odmowa ujawnienia tych danych musi uwzględniać możliwość ich zgody na naruszenie prywatności.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowił, że prawidłowe wykonanie wyroku przez organ administracyjny oznacza rzeczywiste podjęcie działań w zakresie udzielenia informacji publicznej, niezależnie od kwestii anonimizacji, która nie definiuje istnienia bezczynności organu w rozumieniu art. 154 § 1 p.p.s.a.

Nie wykazanie szczególnych okoliczności uniemożliwiających spełnienie warunków do uzyskania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku wyklucza możliwość przyznania tego świadczenia na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej.

Bezczynność organu w postaci Rektora uczelni w zakresie udostępnienia informacji publicznej podlega ocenie w trybie Ustawy o dostępie do informacji publicznej, o ile przepisy szczególne nie wyłączają jej zastosowania w całości, co nie miało miejsca w niniejszej sprawie.

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym skreślenia z listy doktorantów, organ administracji jest zobowiązany do formalnej weryfikacji oceny śródokresowej pod względem jej prawidłowości proceduralnej i legislacyjnej. Niedopełnienie tego obowiązku przez organ stanowi istotne naruszenie procedury administracyjnej, uzasadniające uchylenie decyzji o skreśleniu.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego utrzymuje w mocy uchylenie decyzji o odmowie ustalenia warunków zabudowy. Uwzględnienie nowopowstałej, legalnej zabudowy w dalszych analizach jest wymagane dla prawidłowego spełnienia przesłanki "dobrego sąsiedztwa" oraz przestrzegania przepisów procesowych.

Skarga kasacyjna musi precyzyjnie wskazywać naruszone przepisy oraz ich wpływ na wynik sprawy; brak precyzji skutkuje oddaleniem skargi i utrzymaniem w mocy orzeczenia sądu wojewódzkiego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną D.K., stwierdzając, że prawidłowo ustalono utratę obywatelstwa polskiego przez jego przodków z dniem wejścia w życie ustawy z 1951 r., ze względu na ich narodowość ukraińską i stałe zamieszkanie za granicą. Skarga kasacyjna była nieusprawiedliwiona.

Skarga kasacyjna A. Sp. z o.o. na decyzję Prezesa ARiMR o odmowie uznania za organizację producentów owoców i warzyw nie ma uzasadnionych podstaw, gdyż przyjęta ocena prawna i faktyczna jest prawidłowa oraz spełnia wymogi przepisów prawa unijnego i krajowego.

NSA stwierdził, że prawidłowe było nałożenie kary pieniężnej na A.K. za brak przekazywania geolokalizacji pojazdu środka transportu, gdyż nie wystąpiły przesłanki uzasadniające jej odstąpienie. Kara spełnia funkcję prewencyjną, a organy słusznie oparły decyzję na ustawie o systemie monitorowania przewozów.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że namiotowy tunel foliowy kwalifikowany jako obiekt budowlany nie stanowił rażącego naruszenia Prawa budowlanego, uzasadniając oddalenie skargi kasacyjnej.

Nieujawnienie przez podatników niektórych budynków w informacji podatkowej nie stanowi "nowej okoliczności faktycznej" uzasadniającej wznowienie postępowania zgodnie z art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej, gdyż organ podatkowy miał dostęp do danych ewidencyjnych już w postępowaniu zwykłym.