Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że dowody zgromadzone w postępowaniu administracyjnym były wystarczające do ustalenia, iż nośnik reklamowy znajdował się w pasie drogowym, co uzasadniało nałożenie administracyjnej kary pieniężnej na spółkę za zajęcie tego pasa bez zezwolenia.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skuteczne nabycie prawa użytkowania wieczystego z dniem 5 grudnia 1990 r. wymaga przedłożenia przez wnioskodawcę jednoznacznych dokumentów potwierdzających zarząd nieruchomości, co nie miało miejsca w tej sprawie. Skarga kasacyjna została oddalona.

Pracodawca ma prawo do dofinansowania wynagrodzenia pracownika z niepełnosprawnością, jeśli posiada wiedzę o jego statusie w dniu zatrudnienia, nawet bez formalnego orzeczenia. Brak fizycznego orzeczenia nie wyklucza efektu zachęty, jeśli świadomość niepełnosprawności istniała wcześniej.

W postępowaniu o przywrócenie terminu na złożenie wniosku strona obowiązana jest uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminowi. Okoliczności uprawdopodobniające brak winy muszą być szczegółowo wskazane i wynikać z materiału dowodowego sprawy. Brak precyzyjnego uzasadnienia uzasadnia odmowę przywrócenia terminu.

Starosta Piaseczyński dopuścił się rażącej przewlekłości w postępowaniu administracyjnym o zwrot nieruchomości, co uzasadnia oddalenie jego skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Bezczynność organu administracji w postępowaniu o ustalenie odszkodowania za działki przejęte pod drogi publiczne, po wyczerpaniu negocjacji cywilnoprawnych, stanowi rażące naruszenie prawa i uzasadnia ustalenie odszkodowania w trybie administracyjnym.

"Zakres uzgodnienia z Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej, przewidziany w art. 124 ust. 1b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1990 ze zm., dalej:"ugn"), nie obejmuje oceny przesłanek dopuszczalności wydania w sprawie decyzji w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania nieruchomości na podstawie art. 124 ust. 1 ugn w zw. z art. 33 ust.

Decyzja Ministra Sprawiedliwości o powołaniu J. C. na stanowisko komornika sądowego została uznana za zgodną z prawem. Powołanie oparte było na rzetelnej ocenie przesłanek ustawowych, a zarzuty proceduralne dotyczące obsady sędziowskiej oraz pozbawienia prawa do obrony okazały się niezasadne.

Dla celów dofinansowania wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego kluczowa jest wcześniejsza wiedza pracodawcy o niepełnosprawności, a nie posiadanie formalnego orzeczenia w momencie nawiązania stosunku pracy. Pracodawca może spełnić warunek efektu zachęty, znając niepełnosprawność pracownika przed jego zatrudnieniem.

Nieprzedstawienie dokumentów potwierdzających prawo własności uniemożliwiło Skarżącej skuteczne żądanie wszczęcia postępowania nieważnościowego; brak legitymacji procesowej uzasadnia odmowę wszczęcia tegoż postępowania.

Formalna świadomość pracodawcy o niepełnosprawności pracownika przed jego zatrudnieniem, poparta oświadczeniem, uprawnia do dofinansowania płacowego, nawet przy późniejszym dostarczeniu orzeczenia. Spełnienie efektu zachęty nie wymaga formalności w dniu zatrudnienia.

Cofnięcie zezwolenia na prowadzenie apteki A. Sp. z o.o. było uzasadnione z uwagi na brak rękojmi należytego prowadzenia apteki, wynikający z naruszenia zasad obrotu lekami."

Uchwała Rady Miasta Białystok określająca warunki odstąpienia od ustalenia opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej, wprowadzając zamknięty katalog przesłanek, nie narusza zasad prawnych i konstytucyjnych oraz pozostawia organom administracyjnym luz decyzyjny.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zarzut naruszenia zasady czynnego udziału strony, zawarty w art. 10 § 1 k.p.a., nie został należycie wykazany, wobec czego skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw i podlega oddaleniu.

NSA uznał, że warunkiem dofinansowania wynagrodzeń jest faktyczne poniesienie kosztów płacy, tj. dokonanie przelewu na ZUS, nie zaś formalne księgowanie przez ZUS. Uchylono zaskarżony wyrok oraz decyzję administracyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził brak zasadności skargi kasacyjnej, wskazując, że nieprzedstawienie formalnego orzeczenia o niepełnosprawności przy zatrudnianiu nie dyskvalifikuje wiedzy o niepełnosprawności jako podstawy efektu zachęty.

Pracodawca może uzyskać dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego w ramach efektu zachęty, gdy jest świadomy niepełnosprawności pracownika przed jego formalnym zatrudnieniem, nawet jeśli orzeczenie przedstawiono później.

Organ egzekucyjny jest zobowiązany do zbadania prawidłowości realizacji zajęcia, w tym ochrony środków wyłączonych z egzekucji, co podlega kontroli w ramach skargi na czynności egzekucyjne. NSA podtrzymał decyzję WSA, podkreślając konieczność zapewnienia ochrony prawnej dłużnikom.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził zakaz pełnienia przez ten sam organ podwójnej roli jako decyzyjnego i składającego odwołanie, co uznaje się za niedopuszczalne procesowo.

NSA uznał, że pracodawca nie ma obowiązku opłacenia wszystkich składek za dany okres, aby uzyskać dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, lecz jedynie musi pokryć składki dotyczące tych pracowników w terminie.

Zaskarżona decyzja organów administracji naruszając art. 153 p.p.s.a., nie uwzględniła oceny prawnej i wytycznych wyrażonych w uprzednim prawomocnym wyroku sądowym, co uzasadnia uchylenie decyzji i nakazuje ponowne rozpatrzenie sprawy przez właściwe organy administracji z uwzględnieniem tych wytycznych.

Brak formalnego orzeczenia o niepełnosprawności w dniu zatrudnienia nie wyklucza przyznania dofinansowania, gdy pracodawca posiada wiedzę o niepełnosprawności w momencie nawiązania stosunku pracy, a obowiązujące przepisy w ramach efektu zachęty zostały spełnione.

Posiadanie formalnego orzeczenia o niepełnosprawności w momencie zatrudnienia nie jest niezbędne dla uznania efektu zachęty, jeśli pracodawca posiada wiedzę o niepełnosprawności pracownika.

Realizacja celu wywłaszczenia obejmuje infrastrukturę towarzyszącą. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że spełnienie celu wywłaszczenia wyklucza zwrot nieruchomości, nawet przy późniejszym odmiennym jej użytkowaniu. Oddalenie skargi kasacyjnej wynikało z prawidłowego uznania celu wywłaszczenia jako zrealizowanego.