Przedłużenie terminu zwrotu różnicy podatku VAT jest skuteczne tylko w zakresie nieprzerwanej ciągłości decyzji organów podatkowych; w razie przerwania tej ciągłości, konieczna jest ponowna ocena dopuszczalności przedłużenia.

Zakwestionowane faktury wystawione przez S. sp. z o.o. były 'pustymi fakturami' w rozumieniu art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, mimo dobrowolnego uiszczenia przez Spółkę podatku, co nie niwelowało nałożonego obowiązku zapłaty wykazanego VAT. Skargę kasacyjną oddalono.

NSA uznał, iż brak winy w uchybieniu terminu wymaga wykazania, że przedstawiciel ustawowy dołożył należytą staranność, a depresja czy stan epidemii nie stanowiły wystarczających okoliczności dla przywrócenia terminu zgłoszenia SD-Z2.

Skarga kasacyjna nie została uwzględniona wobec stwierdzenia, że zarzuty proceduralne i materialnoprawne dotyczące doręczenia i wprowadzenia do obrotu prawnego decyzji administracyjnej z 1961 r. nie mają podstaw. Art. 2 ust. 2 ustawy nowelizującej zgodnie z Konstytucją wprowadza 30-letni termin wpływający na umorzenie postępowania po doręczeniu lub ogłoszeniu decyzji.

W przypadku radnego utrata biernego prawa wyborczego następuje przy braku stałego zamieszkiwania w gminie, co skutkuje wygaśnięciem mandatu, jeżeli uchwała o wygaśnięciu mandatu oparta jest o dowody wskazujące na faktyczny brak zamieszkania w danej gminie.

Prokurator Generalny jest wyłącznym organem administracyjnym właściwym do wydania decyzji w sprawie dodatku wyrównawczego prokuratorom wojskowym przeniesionym do jednostek powszechnych, mimo likwidacji wojskowych jednostek prokuratury.

Przedawnienie zobowiązania podatkowego na podstawie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej następuje z końcem piątego roku od zakończenia roku podatkowego, a zawieszenie terminów z art. 15zzr ustawy COVID-19 nie ma w tym przypadku zastosowania.

Bocznica kolejowa, udostępniana przewoźnikom kolejowym, może korzystać ze zwolnienia od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.o.l., niezależnie od szerokości torów, na zasadzie literalnej wykładni przepisu i bez zawężania jego zakresu.

Odmawia się uwzględnienia skargi kasacyjnej, potwierdzając nieważność uchwały Zarządu Powiatu Proszowickiego z racji proceduralnych uchybień, w tym braku uzasadnienia i naruszenia prawa do wypowiedzenia się przez zainteresowanego, co skutkuje utrzymaniem wyroku I instancji w mocy.

Doręczenie decyzji administracyjnej na adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej jest skuteczne, nawet jeśli przedsiębiorca wskazał w CEIDG inny adres do doręczeń, pod warunkiem niezgłoszenia odmiennego adresu w toku postępowania administracyjnego.

Skuteczność doręczenia dokumentu elektronicznego do podmiotu publicznego, będącego stroną postępowania, jest osiągnięta z chwilą uzyskania urzędowego poświadczenia przedłożenia (UPP), a nie z chwilą pobrania dokumentu i jego potwierdzenia podpisem elektronicznym.

Dla przyznania dotacji na bieżącą działalność gospodarczą, przeważający kod PKD powinien odzwierciedlać rzeczywistą działalność na wskazany dzień. Zasada ta wynika z oceny legalności, proporcjonalności oraz równości prawa w kontekście przepisów pomocowych związanych z COVID-19.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w procesie ustalania przeważającej działalności gospodarczej nie można ograniczać się do danych REGON, a organ administracyjny musi uwzględniać także inne dowody, utrzymując tym samym wyrok WSA oraz oddalając skargę kasacyjną ZUS.

Stawka 30% dodatkowego zobowiązania podatkowego, o której mowa w art. 112b ust. 1 ustawy o VAT, ma charakter stawki maksymalnej, ustalanej proporcjonalnie do okoliczności naruszenia, w tym jego przyczyn, rozmiarów i skutków oraz stopnia zawinienia podatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, potwierdza, że brak należytej staranności przy wypełnianiu wniosku o płatność rolnośrodowiskową wyklucza uznanie działania w dobrej wierze, jak określa art. 4 rozporządzenia 809/2014.

Skarga kasacyjna wniesiona przez A. Z., dotycząca odmowy prawa do zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, została oddalona z uwagi na brak wykazania zgodności przedmiotu działalności gospodarczej z wymaganiami rozporządzenia jako przeważającej, co uniemożliwiało zastosowanie przewidzianych przepisów o zwolnieniu.

Nałożenie niepodatkowego zobowiązania budżetowego w podatku od towarów i usług nie wymaga przeprowadzenia odrębnego postępowania administracyjnego zgodnie z KPA, a kontrola sądowa uznaje proporcjonalność nałożonej sankcji 30%.

Obowiązek szczepień ochronnych nałożony przez tytuł wykonawczy wystawiony na podstawie przepisów ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych pozostaje wymagalny mimo wyroku Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającego częściową niekonstytucyjność przepisów wykonawczych, nie uzasadniając uchylenia postanowień organów administracyjnych.

Organ interpretacyjny odmawiający wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej z powołaniem się na brak kompleksowości wniosku, zobowiązany jest wezwać stronę do sprecyzowania wniosku w celu jego merytorycznego rozpoznania.

Skarga kasacyjna na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zostaje oddalona; doręczenia uznano za prawidłowe, a uchybienie terminu stanowiło podstawę prawną rozstrzygnięcia Głównego Inspektora Transportu Drogowego.

Uchwała Zarządu Powiatu Łomżyńskiego rozwiązująca stosunek pracy z Dyrektorem ZDP bez wypowiedzenia z winy pracownika została uznana za niezgodną z prawem. Skarżącemu niezapewniono prawa do wyjaśnień, co naruszyło zasadę sprawiedliwego postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z uwagi na nielogiczne i sprzeczne uzasadnienie, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania, celem prawidłowej oceny zgodności z prawem decyzji Prezesa UODO w zakresie realizacji obowiązków informacyjnych według RODO.

NSA przyjął, że uchwała o odwołaniu dyrektora musi respektować prawo do obrony, co obejmuje możliwość złożenia wyjaśnień i uzasadnienie decyzji, zgodnie z zasadami demokratycznego państwa prawnego.

Przedsiębiorstwo nie może uchylać się od odpowiedzialności za stwierdzone naruszenia ustawy o transporcie drogowym poprzez powoływanie się na niezależne działania pracowników, gdy nie zapewniło prawidłowej organizacji i dyscypliny pracy umożliwiającej przestrzeganie przepisów o transporcie.