Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobie, której bliski krewny pozostaje w związku małżeńskim z osobą wymagającą opieki, chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych nie zakreśla żadnych ram czasowych co do wykazania rezygnacji lub niepodejmowania zatrudnienia z powodu konieczności sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, a ocena spełnienia przesłanek określonych w tym artykule powinna być dokonywana na dzień złożenia wniosku o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie sprawującej faktyczną, całodobową opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, jeśli z tego powodu osoba ta nie podejmuje żadnego zatrudnienia, niezależnie od istnienia rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji. Teza od Redakcji

Skarga kasacyjna, aby została uwzględniona, musi być prawidłowo sformułowana, zawierać konkretne przepisy prawa materialnego, które zdaniem skarżącego zostały naruszone, oraz jasno i precyzyjnie uzasadniać, na czym polegało to naruszenie i jaka powinna być właściwa interpretacja prawa.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, gdy istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy między rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym. Brak takiego związku wyklucza możliwość przyznania świadczenia. Teza od Redakcji

Ocena projektu dofinansowanego ze środków europejskich dokonana przez organ administracyjny bez rzetelnego uzasadnienia wyczerpania alokacji musi zostać uznana za dokonana z naruszeniem prawa, a brak wykazania faktycznego rozdysponowania środków uprawnia do ponownego rozpatrzenia sprawy.

Interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego musi uwzględniać specyfikę przejęcia odwrotnego i nie powinna ograniczać się do lakonicznego uzasadnienia; musi wskazywać, dlaczego w świetle określonych przepisów pogląd wnioskodawcy jest wadliwy oraz na czym polega prawidłowa kwalifikacja prawna sytuacji faktycznej przedstawionej przez wnioskodawcę.

Jako kryterium przy ocenie winy w uchybieniu terminu procesowego należy przyjąć obiektywny miernik staranności strony dbającej należycie o swoje interesy, a przywrócenie terminu nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Przywrócenie może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminowi nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego

Związek nieruchomości z działalnością gospodarczą może wynikać z faktycznego jej wykorzystywania w działalności gospodarczej, co odróżnia się od pojęcia fizycznego zajęcia gruntu na prowadzenie tej działalności, które wymaga rzeczywistego, bieżącego użytkowania nieruchomości, a nie jedynie potencjalnej możliwości jej przyszłego wykorzystania. Teza od Redakcji

"Rażące naruszenie prawa", o którym stanowi art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, to naruszenie mające charakter oczywisty, przejawiający się w tym, że treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu. Istnienie tej sprzeczności da się ustalić przez proste ich zestawienie, a więc wówczas, gdy dochodzi do przekroczenia prawa w sposób jasny i oczywisty. Teza od Redakcji

Sądy administracyjne mają kompetencję do badania, czy instytucji wszczęcia postępowania karno-skarbowego nie użyto jedynie instrumentalnie, w celu nierozpoczęcia lub zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Moment uprawomocnienia się orzeczenia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku jest kwalifikowany jako ponowny moment powstania obowiązku podatkowego, gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania. W konsekwencji, w sytuacji prawnej określonej w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zastosowanie znajduje, wynikający z art. 68 § 1 Ordynacji podatkowej, 3-letni termin przedawnienia. Teza