Bezczynność organu administracyjnego w zakresie rozpatrzenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej, która polega na nieudzieleniu odpowiedzi na wszystkie żądane informacje, może stanowić rażące naruszenie prawa materialnego, jeżeli organ nie podejmie stosownych działań w określonym terminie oraz nie udzieli wyczerpujących wyjaśnień wnioskodawcy.

Podmioty takie jak spółki akcyjne Skarbu Państwa, w sprawach dotyczących odmowy udostępnienia informacji publicznej, mogą odpowiednio stosować wewnętrzne pełnomocnictwa i przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, nawet jeśli osoby podpisujące decyzje nie są ich bezpośrednimi pracownikami w rozumieniu KPA.

Dla przyznania odszkodowania za działkę wydzieloną pod drogę publiczną na podstawie art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami konieczne jest nie tylko uzyskanie ostatecznej decyzji podziałowej, ale również przejście własności na rzecz podmiotu publicznego, które powinno być ujawnione w księdze wieczystej.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Informacja publiczna przetworzona to taka informacja, którą organ zobowiązany musi wytworzyć poprzez wykonanie ponadstandardowych czynności, wymagających zaangażowania znacznych środków i nakładów pracy. Żądanie takiej informacji musi być poparte wykazaniem szczególnej istotności dla interesu publicznego.

Stwierdzenie błędów w dokumentacji geodezyjnej nie stanowi nowej okoliczności faktycznej ani nowego dowodu, który uzasadniałby wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego ostateczną decyzją (art. 145 § 1 pkt 8 k.p.a.).

Przejście własności działki pod drogę publiczną zgodnie z art. 98 ust. 1 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami następuje z mocy prawa, jednak wymaga ujawnienia w księdze wieczystej dla skuteczności roszczenia o odszkodowanie.

Przejście działek wydzielonych pod drogi na własność gminy z mocy prawa, wskutek decyzji podziałowej, nie może stanowić podstawy do odszkodowania, jeśli podział został dokonany z inicjatywy i na rzecz właściciela będącego jednostką publiczną, a nie podmiotu prywatnego.

Przepisy art. 98 ust. 1 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz art. 12 specustawy drogowej uprawniają do odszkodowania jedynie za działki, które formalnie przechodzą na własność podmiotów publicznych; działki będące już własnością podmiotu publicznego w chwili podziału nie mogą stanowić podstawy do przyznania odszkodowania nawet, jeśli są użytkowane jako drogi publiczne.

Odmowa udostępnienia informacji publicznej w postaci noty dyplomatycznej na wniosek uprawnionego podmiotu jest uzasadniona, gdy nota ta jest objęta tajemnicą korespondencji dyplomatycznej zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego oraz Konwencją wiedeńską o stosunkach dyplomatycznych.

Uzyskanie żądanych informacji publicznych może wymagać przetworzenia posiadanych dokumentów, jednak decyzja odmowna musi zawierać precyzyjne uzasadnienie wskazujące na powody, dla których informacje te należy uznać za przetworzone, w tym szczegółowe wykazanie konieczności przeprowadzenia dodatkowych analiz i obliczeń.

Relacja pomiędzy przepisem art. 67a § 1 i przepisem art. 67b § 1 Ordynacji podatkowej sprowadza się do następującej konstrukcji: finansowe wsparcie wskazane w przepisie art. 67b § 1 o.p., będzie mogło być danemu przedsiębiorcy udzielone dopiero wtedy, gdy organ rozpatrujący wniosek o udzielenie ulgi oceni, że jej udzielenie jest uzasadnione wystąpieniem, chociażby jednej z przesłanek zawartych w przepisie

Jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, będące w posiadaniu odpadów, mają obowiązek uzyskania wpisu do rejestru BDO oraz prowadzenia ewidencji odpadów, zgodnie z przepisami ustawy o odpadach.