Nieprzestrzeganie procedur higieniczno-sanitarnych przez podmiot leczniczy podczas pandemii SARS-CoV-2 + stanowi naruszenie zbiorowych praw pacjentów, jeśli praktyka prowadzi do ograniczenia lub pozbawienia ich praw do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością.
Brak uzasadnienia uchwały gminnej określającej maksymalną liczbę zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych stanowi istotne naruszenie procedury, uniemożliwiające kontrolę legalności i uzasadniające stwierdzenie nieważności uchwały w całości.
W sprawach dotyczących przedawnienia zobowiązania z tytułu wpłat na Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zawiadomienie o zastosowaniu środka egzekucyjnego po jego faktycznym użyciu, ale przed upływem terminu przedawnienia, przerywa jego bieg.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając wniesienie zarzutów do tytułów wykonawczych za niedopuszczalne z uwagi na upływ terminu siedmiodniowego, wynikającego z przepisów obowiązujących przed nowelizacją ustawy o postępowaniu egzekucyjnym.
Skuteczność doręczenia korespondencji elektronicznej wymaga potwierdzenia odbioru. Przyjęcie, że data wysłania e-maila kreuje doręczenie, nie znajduje oparcia w regulaminie TISE. Uchybienie doręczeniu skutkuje niemożnością wykluczenia złożenia wniosku w terminie.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje za zasadne nałożenie kary pieniężnej za niedopełnienie obowiązków wynikających z ustawy SENT, potwierdzając, że przedstawienie nieprawidłowych danych w zgłoszeniach SENT nie uprawnia do miarkowania kary ani jej uchylenia.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że ocenie sądu administracyjnego podlega jedynie zgodność z prawem decyzji o odmowie wydania zaświadczenia, a nie legalność wcześniejszej korekty zaświadczenia, która musi zostać zaskarżona oddzielnie, co skutkuje uchyleniem wyroku WSA i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek przyczynowy między rezygnacją z pracy a koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą niepełnosprawną. Brak takiego związku wyklucza prawo do świadczenia, nawet przy wykazanej opiece.
Prawomocna decyzja administracyjna stwierdzająca, że nieruchomość nie przeszła na Skarb Państwa w trybie dekretu PKWN, uzasadnia interes prawny dawnych właścicieli do zainicjowania postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej. Przyznanie wpisu w księdze wieczystej nie wyłącza automatycznie takiego interesu.
Opiekun osoby niepełnosprawnej, będący emerytem, może nabyć prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli z uwagi na sprawowaną opiekę zaprzestaje pobierać emeryturę i nie podejmuje zatrudnienia, niezależnie od wieku emerytalnego.
Decyzja organu administracji publicznej w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego została wydana z naruszeniem przepisów procesowych, co skutkowało uchyleniem wyroku sądu I instancji przez Naczelny Sąd Administracyjny i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.
Nałożenie administracyjnej kary pieniężnej na M. sp. z o.o. za gospodarowanie odpadami niezgodnie z zezwoleniem było uzasadnione. Decyzja organu była związana i oparta o obiektywną odpowiedzialność, mimo podnoszonych przez skarżącą zastrzeżeń co do przedawnienia i wysokości kary.
Nieprzeprowadzenie wymaganej liczby pomiarów jakości ścieków, zgodnie z warunkami pozwolenia wodnoprawnego, uzasadnia administracyjne kary pieniężne. Niedopełnienie wymogu jest równoważne z przekroczeniem warunków pozwolenia, niezależnie od oceny znikomej wagi naruszenia.
Informację publiczną można uznać za 'przetworzoną', jeśli wymaga istotnego zaangażowania organu; udostępnienie jej wymaga wykazania interesu publicznego.
Prawo do informacji publicznej może ulec ograniczeniu, jeżeli kontrakty dotyczą prywatnych osób niepełniących funkcji publicznych, a ich treść stanowi tajemnicę przedsiębiorcy, w szczególności gdy ujawnienie treści umów mogłoby naruszyć interesy handlowe stron.
W postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe spółki, członek zarządu powinien mieć możliwość podważenia ustaleń faktycznych i kwalifikacji prawnych zawartych w decyzji wymiarowej wobec spółki. Przeprowadzenie dowodu przeciwdowodowego jest warunkiem skutecznej obrony.
Nieruchomości należące faktycznie do PKP, bez udokumentowanego prawa zarządu w 1990 r., podlegają komunalizacji na rzecz gminy, jako że pozostają w domenie rad narodowych i organów administracji stopnia podstawowego.
Skarżąca kasacyjnie P. sp. z o.o. niewłaściwie realizowała obowiązki pomiarowe wynikające z pozwolenia wodnoprawnego, co uzasadniało nałożenie administracyjnej kary pieniężnej, pomimo braku wykazania znikomej wagi naruszenia prawa. NSA oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość decyzji organów administracyjnych.
Spółka K. S.A., realizując zadania publiczne na zlecenie Skarbu Państwa, nie mogła skutecznie powołać się na tajemnicę przedsiębiorcy jako podstawę odmowy udostępnienia informacji publicznej dotyczącej kosztów transportu maseczek i certyfikatów, gdzie zadania te były poza zakresem jej działalności gospodarczej.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że w przypadku braku szczególnych okoliczności dotyczących sytuacji rodziny, organy administracyjne mogą odmówić umorzenia nienależnie pobranego świadczenia, nawet jeśli ze względu na trudną sytuację materialną umorzone zostały odsetki.
Odmowa przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z powodu istnienia innych zobowiązanych alimentacyjnie osób, nie jest zgodna z art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r., jeśli wnioskodawca faktycznie sprawuje stałą opiekę wymagającą rezygnacji z zatrudnienia. NSA uchyla postanowienie WSA oraz decyzje niższych instancji.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargi kasacyjne na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, stwierdzając, iż wyrok ten, mimo nieprawidłowości uzasadnienia, jest zgodny z prawem, umacniając zasadę odpowiedzialności na gruncie przepisów akcyzowych i właściwości organu.
Odwołanie podatkowe, które nie spełnia wymogów art. 222 Ordynacji podatkowej w zakresie określenia zarzutów, istoty i zakresu żądania oraz dowodów, może zostać pozostawione bez rozpatrzenia po wezwaniu do uzupełnienia braków i w przypadku ich nieuzupełnienia w wyznaczonym terminie przez organ odwoławczy.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA oraz postanowienia organu administracyjnego z uwagi na naruszenie przepisów dotyczących interesu prawnego i błędne zastosowanie znowelizowanych przepisów K.p.a., co wymaga ponownego rozpoznania sprawy.