Art. 15 zzzzzn2 ust. 1 pkt 5 ustawy o COVID-19 znajduje zastosowanie również do terminów prawa podatkowego przewidzianych w art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej, chroniąc podatników przed negatywnymi skutkami uchybienia terminom w okresie pandemii, a wezwania do uzupełnienia braków formalnych powinny być formułowane precyzyjnie i jednoznacznie, aby nie rodziły negatywnych konsekwencji dla podatnika. Teza

Termin na złożenie wniosku o wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 240 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej należy liczyć od dnia powzięcia wiadomości o wydaniu decyzji, a nie od dnia faktycznego zapoznania się z jej treścią.

Oddalenie skargi kasacyjnej uzasadnione jest brakiem podstaw do stwierdzenia naruszeń proceduralnych oraz błędów w ocenie prawnej przez sąd pierwszej instancji, co potwierdza zgodność zaskarżonego postanowienia z normami prawa.

Zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi krajowej, jeżeli lokalizacja ta zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego, zgodnie z art. 29 ust. 1 i ust. 4 ustawy o drogach publicznych oraz warunkami technicznymi określonymi w przepisach wykonawczych.

Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przeciwdziałania narkomanii uchwalony przez radę gminy na podstawie delegacji ustawowych ma charakter aktu wewnętrznego i nie stanowi aktu prawa miejscowego.

Wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla części działki ewidencyjnej jest dopuszczalne, jeśli wynika to ze szczególnych uwarunkowań, a zarzut naruszenia prawa do czynnego udziału w postępowaniu może być skutecznie podnoszony jedynie przez stronę, której to naruszenie dotyczy.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznie nieważności rozstrzygnięcia indywidualnego wydanego na podstawie tego aktu; konieczne jest przeprowadzenie odpowiedniego trybu wzruszenia takiego rozstrzygnięcia zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznego stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia administracyjnego wydanego na jego podstawie; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu weryfikacji takiego rozstrzygnięcia.

Samo dysponowanie prawem własności działki sąsiadującej z działką inwestycyjną nie jest wystarczającą podstawą do uznania właściciela tej działki za stronę w postępowaniu administracyjnym dotyczącym pozwolenia na rozbiórkę budynku, jeśli nie wykazano konkretnego interesu prawnego wynikającego z norm prawa materialnego.

Obsługa komunikacyjna inwestycji polegającej na budowie budynku, która nie przylega fizycznie do pasa drogowego, ale planowana jest przez zjazd z drogi krajowej, wymaga uzgodnienia z zarządcą drogi zgodnie z art. 53 ust. 4 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z art. 35 ust. 3 ustawy o drogach publicznych.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego, który stanowił podstawę wydania rozstrzygnięcia administracyjnego, nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności tego rozstrzygnięcia - wymaga wznowienia postępowania i oceny wpływu stwierdzenia nieważności aktu normatywnego na decyzje podjęte na jego podstawie.