Organizacja społeczna ma prawo do dopuszczenia do udziału w postępowaniu administracyjnym na prawach strony przed jego zakończeniem, a decyzja wydana bez rozpoznania zażalenia na odmowę dopuszczenia prowadzi do możliwości jej wzruszenia poprzez ponowne rozpoznanie sprawy.

Skargę kasacyjną oddala się, potwierdzając konieczność przeprowadzenia pełnego postępowania w pierwszej instancji zgodnie z przepisami prawa procesowego, w tym ocenę przedsięwzięcia w kontekście przepisów o ochronie środowiska.

Art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy nie ogranicza prawa obywateli Ukrainy do uzyskania świadczeń pielęgnacyjnych, co nakazuje wykładnia zgodna z celem wspierania obywateli Ukrainy legalnie przebywających w Polsce w kontekście systemu świadczeń rodzinnych.

W przypadku braku dowodu doręczenia lub ogłoszenia decyzji administracyjnej, nie można zaniechać merytorycznego rozpoznania wniosku o stwierdzenie jej nieważności. Uchwała o uchyleniu likwidacji spółki ma znaczenie decydujące przy ocenie legitymacji do wniesienia żądania wszczęcia postępowania administracyjnego.

Odmowa przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w przypadku, gdy inne osoby zobowiązane do alimentacji mogą partycypować w opiece nad osobą wymagającą pomocy, nie narusza przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych ani Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Operat szacunkowy, stosując zasadę korzyści, właściwie określa wartość rynkową nieruchomości pod linię kolejową, a skarga kasacyjna nie przedstawia zarzutów zasadnych, co uzasadnia jej oddalenie.

Zobowiązanie do wymierzenia grzywny, za niewykonanie wyroku zobowiązującego do rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej, jest uzasadnione, gdy działania organu wykazują rażące naruszenie prawa poprzez brak działania w określonym przez wyrok terminie.

Oddalenie skargi kasacyjnej; funkcjonariusz Policji winny naruszenia dyscypliny służbowej poprzez nieobecność w wyznaczonym miejscu służby; postępowanie sądu administracyjnego zgodne z prawem i proceduralnie poprawne.

Decyzja o przedłużeniu okresu zawieszenia funkcjonariusza Służby Więziennej musi być doręczona przed upływem terminu poprzedniego zawieszenia, aby wywołać skutki prawne.

NS uchyla zaskarżony wyrok WSA z powodu błędnej oceny prawnej, co uniemożliwia weryfikację stanowiska sądu i wymaga ponownego rozpoznania sprawy z uwzględnieniem precyzyjnego określenia charakteru żądanych informacji oraz proceduralnych obowiązków spółki.

Sąd kasacyjny potwierdził zgodność z prawem działań Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w zakresie udostępnienia informacji publicznej, stwierdzając brak przesłanek dla uznania bezczynności organu w świetle obowiązujących przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Odwołanie dyrektora szkoły w trybie art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe wymaga spełnienia przesłanki "szczególnie uzasadnionych przypadków". Dopuszczalne jest tylko w sytuacjach o wyjątkowym, nadzwyczajnym charakterze, wskazujących na niemożność dalszego pełnienia funkcji kierowniczej ze względu na zagrożenie interesu publicznego.

Spółka, w której Skarb Państwa ma pozycję dominującą, jest zobowiązana do udostępnienia informacji publicznej, niezależnie od sfery jej działalności, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p.

Przekazanie decyzji administracyjnej zgodnie z treścią wyroku sądu jest wystarczającym działaniem wykonawczym, niezależnie od formalnej kwestii doręczenia, co umożliwia uznanie za spełniony obowiązek wywiązania się z wyroku sądu administracyjnego.

NSA stwierdził, że decyzja Ministra Rozwoju i Technologii w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia własności nieruchomości zajętej pod drogę publiczną była przedwczesna i naruszała prawo z uwagi na brak należytej oceny materiału dowodowego, w tym pominięcie istotnych danych z ewidencji gruntów.

Decyzja rektora o skreśleniu z listy studentów z uwagi na brak postępów w nauce jest prawidłowa, gdy odbywa się na podstawie regulaminu uczelni i przy zachowaniu kompetencji rektora oraz reżimu oceny wiedzy studenta.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał nieważność postępowania z powodu naruszenia prawa do obrony strony, wynikającego ze zmiany trybu postępowania bez powiadomienia stron, i uchylił wyrok WSA przekazując sprawę do ponownego rozpoznania.

Niewykonanie prawomocnego wyroku przez organ administracji publicznej stanowi rażące naruszenie prawa i uzasadnia nałożenie grzywny na podstawie art. 154 p.p.s.a., gdy działania organu są sprzeczne z treścią wiążącego obowiązku sądowego.

Organ administracyjny obowiązany jest do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w zakresie statusu nieruchomości podlegającej przekształceniu, w szczególności w przypadku nieruchomości częściowo uznanych za drogi publiczne, celem ustalenia ich przynależności i zgodności z faktycznym stanem prawnym.

Decyzje o naliczeniu opłat z tytułu zarządu gruntem mogą stanowić wystarczający dowód w postępowaniu uwłaszczeniowym dla stwierdzenia posiadania prawa użytkowania wieczystego. Skargi kasacyjne przeciwko decyzjom ograniczającym dowody w tej formie są zasadne.

W przypadku niedopełnienia terminu do zgłoszenia SD-Z2, organ podatkowy nie jest zobligowany do wzywania strony do uzupełnienia wniosku, jeśli nie zawiera on okoliczności usprawiedliwiających uchybienie terminu; brak formalny wniosku nie wpływa na tok postępowania, a podlega ocenie według staranności strony.

Posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, podlega karze pieniężnej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy o grach hazardowych, niezależnie od częściowej dzierżawy lokalu innemu podmiotowi. Zarzuty proceduralne skargi kasacyjnej muszą być precyzyjnie sformułowane.

Sąd uznał, że organizowanie gier hazardowych bez wymaganych zezwoleń, traktowanych jako gry zawierające element losowości, podlega sankcjom zgodnie z ustawą o grach hazardowych, a przeprowadzony eksperyment jest zgodny z wymogami dowodowymi.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza stanowisko o rażącej bezczynności Prezydium NRA w rozpoznaniu zażalenia oraz przyznanie rekompensaty finansowej, uznając, że niepodjęcie działań przez ponad 6 lat stanowiło awersję do obowiązków administracyjnych.