W razie upływu 12-miesięcznego zawieszenia funkcjonariusza w czynnościach służbowych, możliwe jest jego zwolnienie na podstawie art. 96 ust. 2 pkt 7 ustawy o Służbie Więziennej, jeśli wymaga tego interes publiczny. Przesłanka uznaniowości decyzji nie wyłącza potrzeby wykazania braku dowolności w jej podjęciu.

Zwolnienia podatkowe dla infrastruktury kolejowej dotyczą jedynie przypadku faktycznego udostępnienia tej infrastruktury przewoźnikom kolejowym, co wyklucza ich zastosowanie do infrastruktury nieczynnej, na której zawieszono ruch kolejowy.

Plan miejscowy może wprowadzać ograniczenia dotyczące lokalizacji infrastruktury telekomunikacyjnej, jeśli służą one ochronie wartości takich jak krajobraz i architektura, nie stanowiąc naruszenia zasad konstytucyjnych ochrony działalności gospodarczej.

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje stanowisko, że działalność gospodarcza prowadzona na działce przeznaczonej pod zabudowę jednorodzinną i usługi nieuciążliwe narusza miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a nakazanie jej zaprzestania jest zgodne z prawem.

Włączenie nieruchomości do gminnej ewidencji zabytków, ograniczając własność, musi być proporcjonalne do osiągnięcia celów publicznych i oparte na rzeczywistej analizie wartości zabytkowej, z uwzględnieniem interesu społecznego.

W sprawach o wypłatę odszkodowania z tytułu wywłaszczenia nieruchomości, brak dostatecznych dowodów bezpośrednich dotyczących faktycznej wpłaty do depozytu sądowego uniemożliwia przyjęcie skutecznego wykonania zobowiązania wobec uprawnionego wierzyciela, uzasadniając konieczność weryfikacji ustaleń faktycznych przez organy administracyjne.

Zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego, art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT winien być interpretowany zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT, a zwolnienie z VAT przysługuje usługom szkoleniowym prowadzonym przez podmioty uznane za mające cele publiczne.

Utworzenie sztucznych warunków do uzyskania korzyści sprzecznej z celami prawa unijnego stanowi podstawę odmowy przyznania płatności, przy wykazaniu woli stworzenia takich warunków, niezależnie od innych celów działania.

W razie stwierdzenia niedostatecznego przeprowadzenia postępowania dowodowego w decyzjach kasatoryjnych, sąd administracyjny winien skontrolować prawidłowość decyzji, uwzględniając także problematykę przedawnienia zobowiązań podatkowych. Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok pierwszej instancji i wskazuje na konieczność ponownego rozpoznania przez sąd.

Wszczęcie postępowania karnoskarbowego nie miało charakteru instrumentalnego, lecz uzasadniało zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych, co wymaga dalszej oceny zasadności zarzutów skargi w zakresie kosztów uzyskania przychodów z nieruchomości.

Skarga kasacyjna podjęta przez M.K. dotycząca zobowiązania z podatku dochodowego za 2013 rok zostaje oddalona. Działania organów podatkowych i uzasadnienia sądu pierwszej instancji były prawidłowe, a zarzuty powtórzone w skardze kasacyjnej nie podważyły wcześniejszych ustaleń.

Zarówno Działalność Przenoszona, jak i Pozostała Działalność w Spółce Dzielonej stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p., co wyklucza powstanie przychodu opodatkowanego u Wspólników i Spółki Dzielonej na skutek podziału.

Podjęcie decyzji przez Naczelny Sąd Administracyjny polega na oddaleniu skargi kasacyjnej T.K., utrzymującym w mocy wyrok WSA w Poznaniu oraz odmowę przywrócenia terminu do wniesienia odwołania z uwagi na brak uprawdopodobnienia przesłanek usprawiedliwiających nieodwołanie.

W zakresie zasadności decyzji o odmowie przyznania płatności, kierowanej na podstawie art. 60 rozporządzenia 1306/2013, utworzenie sztucznych warunków musi wykazać subiektywną wolę wnioskodawcy obejścia prawa, co nie wymaga wyłączności dla uzasadnienia odmowy.

Zakwestionowanie operatu szacunkowego w kontekście wywłaszczeniowego odszkodowania wymaga zarzutu naruszenia przepisów postępowania administracyjnego, a nie wyłącznie prawa materialnego, dla skutecznego podważenia oceny dowodowej dokonanej przez organ.

Nie dochodzi do naruszenia legalności decyzji scaleniowej, gdy słuszne interesy uczestników są uwzględniane, a projekt spelnia wymogi prawa o scalaniu gruntów oraz gdy udziały społeczne są zrównoważone w stopniu zgodnym z kolektywnym interesem rolniczym.

Zwolnienie z opodatkowania gruntów, budynków i budowli wchodzących w skład infrastruktury kolejowej wymaga ich faktycznego udostępnienia przewoźnikom kolejowym; nie wystarczy ich potencjalne wykorzystanie.

Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego cudzoziemcowi zależy nie tylko od adnotacji "dostęp do rynku pracy", ale od ogólnego prawa do legalnego zatrudnienia w Polsce, co wyklucza ograniczoną wykładnię przepisów odnoszących się do świadczeń rodzinnych.

Osoba nieobciążona obowiązkiem alimentacyjnym, jak np. wujek, nie jest uprawniona do świadczenia pielęgnacyjnego zgodnie z art. 17 ust. 1 i 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych. Przepisy wyraźnie wiążą prawo do świadczenia z obowiązkiem alimentacyjnym.

Skuteczne doręczenie decyzji administracyjnej w trybie art. 43 KPA dorosłemu domownikowi powoduje rozpoczęcie biegu terminu do wniesienia odwołania, a domniemanie doręczenia nie zostaje obalone przez samą okoliczność nieprzekazania decyzji adresatowi.

Przywrócenie terminu do wniesienia odwołania nie jest możliwe, gdy skarżący nie uprawdopodobni braku winy w uchybieniu terminu. Doręczenie do rąk domownika wywołuje skutki doręczenia stronie (art. 43 k.p.a.); niedbalstwo domownika nie wyłącza odpowiedzialności adresata.

W przypadku stwierdzenia stworzenia sztucznych warunków dla uzyskania płatności, organ może odmówić ich przyznania, nawet w sytuacji, gdy działa się formalnie zgodnie z przepisami. Działania D.D. zostały uznane za sprzeczne z celami wspólnej polityki rolnej UE.

Przyznanie płatności bezpośrednich do działek rolnych wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa jest uzależnione od legitymowania się tytułem prawnym do danej działki, co nie narusza prawa unijnego ani konstytucyjnych zasad równości, konkurencji oraz proporcjonalności.

Do uznania zaistnienia sztucznych warunków do uzyskania pomocy rolnej nie jest konieczne wykazanie, że wyłącznym celem działania beneficjenta było uzyskanie nienależnych płatności, lecz wystarczy, że działania te były sprzeczne z celami przewidzianymi w uregulowaniach unijnych.