Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 maja 2025 r. oddalił skargę kasacyjną, podtrzymując uznanie odpowiedzialności likwidatora spółki z o.o. za powstałe podczas likwidacji zaległości podatkowe, niezależnie od kwestionowanej procedury dowodowej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż decyzja o nałożeniu kar pieniężnych na przewoźnika za naruszenia przepisów transportowych, w tym stanu technicznego pojazdu i czasu pracy kierowcy, była zgodna z prawem oraz utrzymanie jej przez WSA było właściwe. Skarga kasacyjna została oddalona.

Uchwała organu samorządowego dotycząca wysokości opłat za usuwanie i przechowywanie pojazdów, ustalona w oparciu o maksymalne stawki bez rzetelnej analizy kosztów, narusza art. 130a ust. 6 ustawy Prawo o ruchu drogowym, co skutkuje jej nieważnością.

Kwestia skuteczności doręczenia danej decyzji ostatecznej, szczególnie gdy dotyczy wcześniejszych prawomocnych wyroków odrzucających możliwość przywrócenia terminu do jej zaskarżenia, nie może stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności tej decyzji mimo upływu terminu określonego w art. 249 § 1 pkt 1 O.p.

Oddalenie skargi kasacyjnej z powodu zgodności z prawem decyzji odmawiającej wymeldowania, gdyż dobrowolność opuszczenia lokalu była obligatoryjną przesłanką wymeldowania, a brak zgody właściciela na pobyt osoby zameldowanej nie stanowił wystarczającej podstawy.

Członek zarządu spółki z o.o. ponosi odpowiedzialność za jej zaległości podatkowe, jeżeli nie wykaże, że we właściwym czasie złożył wniosek o ogłoszenie upadłości albo że zaniechanie to nastąpiło bez jego winy.

Sankcja administracyjna nałożona zgodnie z art. 22 ustawy SENT, za nieprzekazywanie danych geolokalizacyjnych, jest zgodna z prawem. Odstąpienie od kary jest niezasadne, gdy brak jest wykazania ważnego interesu przewoźnika lub interesu publicznego, a obowiązki monitoringu stanowią narzędzie ochrony tego interesu.

Sąd oddala skargę kasacyjną, uznając za prawidłowe ustalenia, że P. Sp. z o.o. stworzyła sztuczne warunki dla uzyskania płatności ONW, co wyłącza ją z kręgu beneficjentów wsparcia. Poprzez logiczną i spójną ocenę dowodów potwierdzono brak naruszeń proceduralnych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalając skargę kasacyjną J. K., uznał za prawidłowe ustalenia odnośnie wysokości opłaty eksploatacyjnej za wydobycie kopaliny i brak podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej.

NSA oddala skargę kasacyjną A. Sp. z o.o. potwierdzając legalność nałożonej kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia, uznając brak przesłanek do odstąpienia od kary zgodnie z art. 189f k.p.a.

Decyzja stwierdzająca przejście prawa własności na Skarb Państwa musi zawierać aktualne oznaczenie nieruchomości według danych geodezyjno-katastralnych w celu umożliwienia wpisu w księdze wieczystej. Brak takich danych prowadzi do naruszenia prawa.

Sprzedaż działki rolnej przez osobę fizyczną prowadzącą gospodarstwo rolne nie podlega opodatkowaniu VAT, jeżeli sprzedający nie podejmuje aktywnych działań inwestycyjnych lub marketingowych, a działania związane z przyszłą zabudową wynikają wyłącznie z inicjatywy i na koszt nabywcy.

W kontekście refundacji podatku VAT za paliwa gazowe, istotne jest jedynie faktyczne zgłoszenie urządzenia grzewczego do CEEB, bez względu na datę zgłoszenia. Literalna interpretacja ustawy ograniczająca refundację do wcześniejszych zgłoszeń narusza zasady konstytucyjne, w tym zasadę równości, co uzasadnia korzystanie z wykładni funkcjonalnej.

Organ egzekucyjny, dokonując zajęcia wierzytelności pieniężnej, nie ma obowiązku wskazywania w zawiadomieniu, jakiej konkretnie wierzytelności dotyczy zajęcie, co jest zgodne z ustawą o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej nie musi zawierać pełnej indywidualizacji ani tytułu prawnego, by było skuteczne, o ile spełnia formalne wymagania określone w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (u.p.e.a.).

w przypadku braku definicji określonego wyrażenia językowego użytego w tekście przepisu prawa, zastosowanie znajduje dyrektywa wykładni z użyciem znaczeń przyjmowanych w języku potocznym. Na gruncie państwa prawa nie jest dopuszczalne nadawanie wyrażeniom językowym przepisów prawa powszechnie obowiązującego znaczeń ustalonych przez organy administracyjne w aktach prawa wewnętrznego, gdyż byłoby to

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop dla policjanta zwolnionego przed 6 listopada 2018 r. powinien być ustalany według zasad wynikających z art. 115a ustawy o Policji z wyłączeniem części uznanej za niekonstytucyjną, co obliguje do zastosowania współczynnika 1/21 dla okresów przed tą datą, zgodnie z wyrokiem TK.

Wysokość ekwiwalentu za niewykorzystany urlop dla policjantów zwolnionych przed 6 listopada 2018 r. powinna zostać obliczona zgodnie z art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu sprzed jego derogacji przez TK, jednak uwzględniając konstytucyjną wykładnię derogacyjną.

Bezczynność organu administracji publicznej, objawiająca się niezałatwieniem sprawy w przewidzianym terminie i skutkująca rażącym naruszeniem prawa, uzasadnia wymierzenie grzywny oraz stwierdzenie obowiązku wydania decyzji w określonym czasie.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zaskarżenie przez A. Sp. z o.o. wyroku WSA było bezzasadne, a nałożenie kary pieniężnej przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, w tym skrócenie okresu odpoczynku, było prawidłowe, przy uwzględnieniu szczegółowych zasad obliczania wysokości tej kary.

Nieruchomość wywłaszczona na cel publiczny, jakim była budowa osiedla mieszkalnego i infrastruktury miejskiej, nie podlega zwrotowi spadkobiercom byłych właścicieli, jeżeli całość terenu została adekwatnie zagospodarowana w ramach realizacji tego celu, mimo późniejszych modyfikacji zagospodarowania.

Kościoły stosujące szczegółowe zasady ochrony danych mogą korzystać z odrębnego organu, o ile spełnia wymogi RODO. Prezes UODO nie ma właściwości do rozpatrzenia skarg dotyczących danych przetwarzanych przez Kościół, gdy KIOD działa jako organ niezależny.

Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie III SA/Gl 918/21 uznał, że informacja publiczna przetworzona wymaga wykazania szczególnie istotnego interesu publicznego. Skarga kasacyjna dot. błędnej kwalifikacji odmowy jako naruszenia praw materialnych jest niezasadna.

Oddalenie skargi kasacyjnej z powodu braku dostatecznego uzasadnienia naruszenia prawa materialnego i proceduralnego w kontekście odmowy przyznania płatności rolnośrodowiskowej na skarżącą spółkę jako następcę prawnego, oraz potwierdzenie prawidłowości uzasadnienia sądu niższej instancji.