Uchwała Rady Miasta Katowice nr XXII/551/20 w przedmiocie strefy płatnego parkowania, spełnia wymogi ustawy o drogach publicznych oraz prawa miejscowego, a opłaty dodatkowe za parkowanie są zgodne z prawem i nie wymagają decyzji administracyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając prawidłowość ustaleń Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz organów administracyjnych, dotyczących braku zasadności wymeldowania małoletniego M.Z. z miejsca pobytu stałego. Przesłanka dobrowolności opuszczenia lokalu jest kluczowa dla decyzji o wymeldowaniu.
Czynność egzekucyjna polegająca na zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego jest dopuszczalna, mimo braku rachunku w banku wskazanym przez organ, a jej nieskuteczność nie przesądza o wadliwości formalnej zastosowanego środka egzekucyjnego.
Sztuczne stworzenie warunków dla uzyskania płatności rolnej narusza zasady wspólnej polityki rolnej, jeśli podstawowym celem takiego działania jest uzyskanie zwiększonej płatności, co uzasadnia odmowę ich przyznania przez ARiMR.
Zawieszenie postępowania administracyjnego w związku z toczącym się postępowaniem komunalizacyjnym dotyczącym własności nieruchomości stanowiącej pas drogowy jest uzasadnione jako zagadnienie wstępne warunkujące nałożenie kary pieniężnej za jego zajęcie.
Skarżący błędnie obliczył opłatę eksploatacyjną za I półrocze 2016, co uzasadniało ingerencję organu. Brak dostatecznych dowodów na obalenie rzetelności operatu skutkował utrzymaniem decyzji o wysokości opłaty. Skarga kasacyjna została oddalona jako niezasadna.
Tworzenie sztucznych warunków dla uzyskania płatności w systemie wsparcia rolniczego stanowi naruszenie prawa, jeśli są one skierowane na uzyskiwanie korzyści niezgodnie z celami regulacji prawnych, co uzasadnia odmowę przyznania płatności przez organ administracyjny.
Sąd administracyjny uznał, że utworzenie przez T. Sp. z o.o. i podmioty powiązane sztucznych warunków dla uzyskania nienależnych unijnych płatności było sprzeczne z celami prawa wspólnotowego, co uzasadniało odmowę ich przyznania.
Obowiązek szczepień ochronnych jest ważny i wymagalny, mimo wyroku TK odraczającego derogację przepisów. NSA oddala skargę kasacyjną uznając, że decyzje administracyjne były zgodne z prawem i właściwe proceduralnie.
Skarga kasacyjna została oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że Dyrektor KIS prawidłowo oparł interpretację na przedstawionym stanie faktycznym. Nie ma podstaw do zarzutów o naruszenie zasady zaufania ani wykładni przepisów o zwolnieniu z VAT.
Zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia uzasadnia nałożenie obligatoryjnej kary, nawet w przypadku posiadania pierwotnego, wygasłego zezwolenia. Odstąpienie od tej kary jest wykluczone, a same przepisy ustawy o drogach publicznych determinują jej wysokość. Organy administracji działają w reżimie obowiązkowego nakładania kar w takich sytuacjach.
Cofnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w przypadku stwierdzenia sprzedaży osobie nieletniej jest obligatoryjne, niezależnie od incydentalności zdarzenia czy winy przedsiębiorcy, zgodnie z art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy o wychowaniu w trzeźwości.
Skarga kasacyjna C. S.A. na decyzję Prezesa UKE dotyczącą ustalenia kwoty udziału w pokryciu Dopłaty 2011 jest niezasadna, jako że zobowiązanie nie podlega przedawnieniu, a postępowanie WSA było prawidłowe.
Przy powołaniu w tytule wykonawczym decyzji organu odwoławczego, utrzymującego w mocy decyzję pierwszej instancji, istotny jest obowiązek wynikający z decyzji ostatecznej. Oznaczenie podstawy prawnej egzekucji nie wpływa na byt postępowania egzekucyjnego.
Zastosowanie przez organ egzekucyjny środków egzekucji w postaci zajęcia innej wierzytelności pieniężnej Skarżącej jest dopuszczalne i zgodne z prawem, nawet przy wadliwości doręczeń, jeżeli uchybienia te nie wpływają istotnie na sytuację prawną zobowiązanego.
Oddalenie skargi kasacyjnej z powodu zgodności czynności egzekucyjnej z ustawą o egzekucji administracyjnej; brak rachunku w banku nie wpływa na nieważność zajęcia.
Obowiązek cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych powstaje w przypadku jednorazowej sprzedaży alkoholu osobie nieletniej, niezależnie od subiektywnych okoliczności zdarzenia i pomimo ewentualnych błędów proceduralnych. Cofnięcie obejmuje wszystkie rodzaje zezwoleń, jakimi przedsiębiorca dysponuje.
Wiążące są prawomocne wyroki administracyjne ustalające brak skutków prawnych wniosku wspartego nieudowodnionym zarzutem nieprawidłowego doręczenia wcześniejszej decyzji podatkowej, w świetle art. 170 P.p.s.a.
Informacje przetworzone wymagają wykazania szczególnego interesu publicznego; ich udostępnienie przy nadmiernym nakładzie pracy i wnioski wniesione seryjnie mogą wskazywać na nadużycie prawa dostępu do informacji publicznej. Skarga kasacyjna oddalona.
Przetwarzanie danych osobowych wnioskodawcy przez B. S.A. w W. było bezprawne, gdyż brak było uregulowanej podstawy prawnej do przetwarzania danych osoby, która nie zawarła umowy kredytowej z bankiem.
Odpowiedzialność osoby zobowiązanej do ponoszenia opłat za pobyt członka rodziny w domu pomocy społecznej wymaga rzetelnego ujawnienia sytuacji majątkowej. W przypadku braku współpracy z organami, decyzja administracyjna opiera się na dostępnych informacjach, a skarga kasacyjna nie przerywa skutków decyzji końcowej.
Skarga kasacyjna oddalona. W przypadku uchylenia decyzji przez organ odwoławczy na podstawie art. 138 § 2 k.p.a., brak ustalenia istotnych dla sprawy faktów uzasadnia kasatoryjne przekazanie jej do ponownego rozpoznania przez organ I instancji.
Organ podatkowy, wydając interpretacje indywidualne, obligowany jest do dokonania pełnej analizy przepisów prawa materialnego i wykazania ich zastosowania do opisanego stanu faktycznego. Niedokonanie takiej analizy skutkuje naruszeniem rygorów art. 14c Ordynacji podatkowej, co uzasadnia uchylenie zaskarżonej interpretacji.
Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż skarga kasacyjna M. S. nie zasługuje na uwzględnienie. Stwierdza, że postępowanie karne nie było wykorzystywane instrumentalnie, a oszustwo karuzelowe wyklucza prawa skarżącego do odliczenia podatku naliczonego. Potwierdza zasadność decyzji organów podatkowych.