Brak efektywnego opodatkowania dochodów z dywidend u odbiorcy nie wyklucza zastosowania zwolnienia z podatku u źródła, o ile odbiorca nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego od całości dochodów (art. 22 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p.).

Próba uzyskania płatności poprzez sztuczne kreowanie okoliczności, w którym to przypadku podmiot gospodarczy działa jako jeden organizm z intencją obejścia przepisów, nie stanowi działania zgodnego z prawem, co uzasadnia odmowę przyznania wsparcia.

Obowiązek udostępnienia informacji publicznej może wiązać się z pobraniem opłat przez organ, jeśli udostępnienie informacji generuje dodatkowe koszty, nawet gdy wnioskodawcą jest radny działający w ramach mandatu, chyba że istnieje inny prawnie określony tryb dostępu do informacji.

Podmiot działający na obszarze objętym płatnościami unijnymi, który sztucznie multiplikuje struktury gospodarcze dla zwiększenia wsparcia rolniczego, działa wbrew celom wspólnej polityki rolnej. Działania zmierzające do obejścia limitów płatności, mające na celu uzyskanie nienależnych korzyści finansowych, są niedopuszczalne.

Przepisy art. 28b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią podstawy prawnej do zwrotu odsetek za zwłokę. Stwierdzanie nadpłaty z tytułu takich odsetek znajduje postawę w regulacjach Ordynacji podatkowej.

Radnemu nie przysługuje bezpłatny dostęp do informacji publicznej na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, gdy informacje mogą być uzyskane w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, podlegającej opłacie w razie poniesienia przez organ dodatkowych kosztów ich udostępnienia.

NSA uchyla wyrok WSA, uznając naruszenie art. 141 § 4 P.p.s.a. z uwagi na brak należytego uzasadnienia, co uniemożliwiło właściwą ocenę legalności decyzji administracyjnej dotyczącej podatku VAT za 2016 r.

Przepisy RODO nie mają zastosowania do danych osobowych przetwarzanych w celach archiwalnych przez IPN, poza Bazą Materiału Genetycznego. Regulacje ustawy o IPN zapewniają pełne ramy prawne dla ochrony danych archiwalnych.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla zaskarżony wyrok WSA z uwagi na sprzeczności w uzasadnieniu i sentencji oraz przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, nakazując przemyślane rozstrzygnięcie zakresie ochrony tajemnicy przedsiębiorcy wobec udostępnienia informacji publicznej.

Informacje o adwokacie dotyczące jego działalności publicznej, poza oceną końcową ze studiów, stanowią informację publiczną. WSA właściwie uznał, że Okręgowa Rada Adwokacka dopuściła się bezczynności. Skarga kasacyjna rady została oddalona przez NSA.

Podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych dostaw towarów, gdy wystawcy nie prowadzili działalności gospodarczej, a podatnik miał lub powinien mieć świadomość oszustwa.

Spółka komandytowa nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek wypłacanych komplementariuszowi na poczet udziału w zysku przed zakończeniem roku podatkowego. Podatek ten może być obliczony dopiero po ustaleniu dochodu spółki.

Naczelny Sąd Administracyjny utrzymuje, że tworzenie sztucznych warunków przez spółki powiązane w celu uzyskania dopłat rolnych jest sprzeczne z art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 i należy traktować je jako jedno gospodarstwo, co uniemożliwia przyznanie płatności.

Skarżąca spółka sztucznie stworzyła warunki uzyskania płatności, co naruszyło zasady prawa wspólnotowego oraz systemów wsparcia bezpośredniego, uzasadniając odmowę przyznania płatności na gruncie art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

Skarżąca spółka, T. Sp. z o.o., wraz z powiązanymi podmiotami, sztucznie stworzyła warunki do uzyskania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych, co skutkowało odmową ich przyznania na mocy art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

Działania mające na celu sztuczne tworzenie warunków do uzyskiwania korzyści unijnych, nawet bez wyłączności tego celu, są sprzeczne z celami wspólnej polityki rolnej (art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013), co wyłącza możliwość przyznania płatności rolniczych.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy wznowienia postępowania podatkowego została oddalona z uwagi na brak nowych, istotnych dowodów oraz przesłanek uzasadniających wznowienie zgodnie z art. 240 § 1 Ordynacji Podatkowej.

Oddalenie skargi kasacyjnej spółki na wyrok stwierdzający jej bezczynność w rozpatrzeniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej, uznając, że późniejsze jej spełnienie nie unieważnia uprzedniego naruszenia terminów.

Sprzedaż działek przez skarżącego nie była opodatkowana VAT, ponieważ dzierżawa ich walorów nie przekształciła działań w działalność gospodarczą.

Samo posiadanie faktury nie daje podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli faktura ta nie dokumentuje rzeczywistego zdarzenia gospodarczego; w przypadku ustalenia, że wystawca faktury nie dokonał dostawy towarów, podatnikowi odmawia się prawa do odliczenia VAT, zwłaszcza gdy wykazano jego świadomość udziału w oszustwie podatkowym.

Skarga kasacyjna B.N. została oddalona przez NSA jako bezzasadna. Organy podatkowe prawidłowo określiły stan faktyczny, uznając sprzedaż doładowań za krajową, co uzasadniało opodatkowanie stawką VAT 23%. Procedury dowodowe oraz kwestia przedawnienia zostały przeprowadzone zgodnie z prawem.

Podatnik, świadomie korzystający z faktur nierzetelnych, nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 u.p.t.u. Faktury wystawiane przez niezarejestrowane podmioty nie stanowią podstawy do odliczeń.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż wymierzenie kary dyscyplinarnej funkcjonariuszowi ABW za wyjazd zagraniczny bez wymaganej zgody jest zgodne z przepisami art. 82 ustawy o ABW oraz AW, a skarga kasacyjna nie wskazuje na naruszenie prawa, zatem zostaje oddalona.

Działania organów podatkowych i WSA nie wykazały dostatecznie przesłanek nadużycia prawa przez P. spółka z o.o. S.K.A. NSA uchyla decyzję organów oraz wyrok WSA, zarządzając ponowne rozpatrzenie sprawy pod kątem braku nadużycia lub świadomego udziału w oszustwie.