Zaistniała zmiana przeznaczenia gruntów dopuszcza się poprzez decyjze na warunki zabudowy, nawet gdy miejscowy plan utracił moc. Zarzuty dotyczące naruszeń proceduralnych oraz materialnoprawnych, w tym brak decyzji środowiskowych, okazały się bezzasadne.
NSA utrzymał w mocy decyzje odmowy udzielenia ochrony międzynarodowej, uznając, że zgromadzony materiał dowodowy oraz przeprowadzona ocena były prawidłowe, a skarżący nie przedstawił wiarygodnych dowodów na istnienie realnego zagrożenia w kraju pochodzenia.
Ochrona międzynarodowa może być odmówiona, jeśli brak jest dostatecznych dowodów na istnienie przymusu opuścić kraj pochodzenia z powodu prześladowań; ocena dowodów przeprowadzona przez organy musi być oparta na zasadach logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja organu zobowiązująca cudzoziemca do powrotu, bez możliwości odwołania, jest zgodna z prawem, a cudzoziemiec otrzymał właściwe pouczenia, zarówno pisemne jak i ustne, w zrozumianym języku.
Zawieszenie postępowania w sprawie ustalenia odszkodowania na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. jest uzasadnione do czasu ustalenia kręgu uprawnionych spadkobierców. Takie działanie nie narusza art. 21 i 64 Konstytucji RP, jeśli służy ochronie praw wszystkich byłych współwłaścicieli lub ich następców prawnych.
Osoba posiadająca ostateczną decyzję administracyjną stwierdzającą, że nieruchomość nie podlegała dekretowi o reformie rolnej, ma interes prawny w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej.
Skarga kasacyjna na wyrok WSA w Poznaniu dotyczący ochrony zwierząt została oddalona przez NSA, jako że nie wykazano naruszenia przepisów postępowania ani błędnego zastosowania prawa materialnego.
Nabycie przez państwowe osoby prawne prawa użytkowania wieczystego z mocy prawa wymaga formalnego wykazania prawa zarządu nad nieruchomością. Archiwalne wpisy w księdze wieczystej nie stanowią dowodu uwłaszczenia w przypadku braku stosownych decyzji administracyjnych.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga kasacyjna nie wykazała istotnych naruszeń proceduralnych ani materialnych prawa uzasadniających zmianę ewidencji gruntów i budynków, co skutkowało oddaleniem skargi kasacyjnej.
Skarga kasacyjna P. S.A. na decyzję dotyczącą opłat zmiennych za ścieki została oddalona. Skarżący nie wykazał prawidłowości podstaw kasacyjnych. Brak uzasadnienia dla zwolnienia z opłat z tytułu korzystania z wód kopalnianych i zasolonych.
Sąd administracyjny rozpoznaje skargi na interpretacje indywidualne wyłącznie w granicach zarzutów skargi oraz powołanej w niej podstawy prawnej, z uwzględnieniem art. 57a P.p.s.a.
Nieuzasadnione jest stosowanie analogii w prawie admin. w celu odmowy świadczeń socjalnych osobom objętym środkami zabezpieczającymi; art. 13 ust. 1 u.p.s. dotyczy wyłącznie kar pozbawienia wolności.
Regulamin ustalający sposób ustalania opłat za usługi odprowadzania wód opadowych musi być regulowany przez akty prawa miejscowego wydane przez organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego, a nie zatwierdzany przez organy wykonawcze.
Zwolnienie od podatku rolnego nie przysługuje, gdy nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze licytacji komorniczej. Sprzedaż licytacyjna nie spełnia warunku umowy sprzedaży w rozumieniu art. 535 Kodeksu cywilnego, co wyklucza jej uznanie za podstawę zwolnienia.
Wyrokując w sprawie I GSK 501/23, Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził związanie powołując wyrok NSA, uznając prawidłowość stanowiska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, że części techniczne co do zasady nie stanowią budowli w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Opłata zmienna za wprowadzanie ścieków do wód nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 20 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze oraz art. 279 pkt 3 ustawy Prawo wodne, jeżeli wody nie spełniają przesłanek dla kwalifikacji jako wody kopalniane bądź zasolone objęte zwolnieniem.
Uchwała Rady Miasta nie jest aktem prawa miejscowego, lecz subdelegacją uprawnień wykonawczych, nie kreując bezpośrednio obowiązków dla odbiorców. Skarga kasacyjna jest niezasadna. Uchwała została prawidłowo wydana zgodnie z art. 4 ust. 2 u.g.k.
Opiekun prawny, który przed złożeniem wniosku o jednorazową zapomogę z tytułu urodzenia dziecka utracił ten status na rzecz przysposabiających, nie jest uprawniony do uzyskania tego świadczenia.
Postanowienie określające wysokość nieprzekazanej wierzytelności było zgodne z prawem mimo argumentów o przedawnieniu i umorzeniu postępowania; skarżąca spółka bezpodstawnie uchylała się od przekazania zajętej kwoty.
Podstawą oddalenia skargi kasacyjnej było wykazanie, że decyzja organu w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2023 r. była prawidłowa w świetle obowiązujących przepisów dotyczących przedłużenia terminu przedawnienia i wykorzystania zwolnień podatkowych dla zarejestrowanych zabytków.
Zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 4 u.ś.r., obowiązek zwrotu nienależnie pobranych świadczeń powstaje z chwilą uchylenia decyzji administracyjnej przyznającej świadczenie. Obowiązek ten nie zależy od świadomości lub winy beneficjenta.
Przedmiotem decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej jest przede wszystkim wykreowanie uprawnienia inwestora do realizacji inwestycji na określonym terenie. Jeżeli inwestor rezygnuje ze swojego uprawnienia i jest oczywiste, że decyzja w tym zakresie nie zostanie wykonana, a nieruchomość stała się zbędna dla realizacji inwestycji drogowej, to bezprzedmiotowa staje się kwestia odszkodowania
Skarżąca nie wykazała braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi egzekucyjnej - oddalenie skargi kasacyjnej. Zastosowanie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz procedurze administracyjnej było prawidłowe.
Warunkiem pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów lub usług, do którego doszło w warunkach oszustwa podatkowego, jest wykazanie, że podatnik ten wiedział lub przy dochowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o oszukańczym charakterze transakcji, w której bierze udział.