Zestawienie dwusłowne "DESIGN ANATOMY" nie spełnia przesłanki odróżniającej dla znaku towarowego w świetle art. 1291 ust. 1 pkt 2 i 3 p.w.p., gdyż jego zdolność odróżniająca jest niewystarczająca, a ogólne sformułowanie oznaczenia nie zdobyło wymaganego statusu wtórnej zdolności odróżniającej w obrocie.
Decyzja o nakazie rozbiórki częściowo zawalonego budynku inwentarskiego, oparta na art. 67 ust. 1 Prawa budowlanego, z uwagi na zagrożenie bezpieczeństwa, została uznana za zgodną z prawem przez sądy administracyjne. Brak podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji i zarzuty proceduralne skargi uznano za bezzasadne.
Podmiot wykonujący przewóz drogowy ponosi obiektywną odpowiedzialność za naruszenia przepisów transportowych, chyba że wykaże nadzwyczajne okoliczności uniemożliwiające kontrolę nad zachowaniem pracowników.
Kary pieniężne nałożone na podstawie ustawy o transporcie drogowym są uregulowane odrębnie i wyłączają stosowanie przepisów działu IVa k.p.a. dotyczących odstąpienia od wymierzenia kary (art. 189a § 2 k.p.a.), chyba że zachodzą nadzwyczajne okoliczności opisane w art. 92c u.t.d.
Informacje o nagrodach przyznanych pracownikom Najwyższej Izby Kontroli nie są chronione tajemnicą kontrolerską ani nie podlegają ograniczeniu ze względu na prywatność osób pełniących funkcje publiczne, co uzasadnia ich udostępnienie jako informacji publicznej.
Dla skutecznego uniknięcia zarzutu bezczynności organ zobowiązany jest, już na etapie wniosku, do jednoznacznego wskazania braku informacji publicznej i uzasadnienia tego stanowiska.
O umowy o dzieło decyduje ich rzeczywisty przedmiot i wykonanie, nie zaś nazwa umowy. W razie wątpliwości, umowy określające prace jako świadczenie usług podlegają przepisom o zleceniu, co uzasadnia obowiązek ubezpieczeniowy.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach musi być zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku stwierdzenia niezgodności, organ ma obowiązek wydać decyzję odmowną.
Zaskarżony wyrok pozostaje w mocy, gdyż zarzuty skargi kasacyjnej nie znalazły uzasadnienia w świetle wcześniejszych prawomocnych rozstrzygnięć sądów administracyjnych. Sąd uznaje zgodność z prawem działania organu, w szczególności w kontekście naliczania odsetek w tytułach wykonawczych.
W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów techniczno-budowlanych przy zatwierdzeniu projektu budowlanego, przeprowadzona analiza musi ocenić, czy naruszenie ma charakter rażącego pogwałcenia prawa. Rażące naruszenie kwalifikuje decyzję do stwierdzenia jej nieważności, co wymaga rzetelnej oceny szczegółowych okoliczności faktycznych i prawnych.
Odstępstwa od zatwierdzonego projektu budowlanego, nawet w przypadku budowy sprzed 1995 r., wymagają postępowania naprawczego w trybie art. 50 i 51 Prawa budowlanego, jeżeli zmiany mają charakter istotny, zgodnie z oceną sądu administracyjnego.
Wykreślenie z rejestru podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 3 ustawy o VAT stanowi czynność materialno-techniczną, niewymagającą decyzji administracyjnej, jednak powinno zostać poprzedzone wezwaniem do złożenia wyjaśnień.
W sprawie nie zachodzą przesłanki do odstąpienia od nałożenia kary na przewoźnika na podstawie art. 24 ust. 3 u.s.m., mimo zarzutów dotyczących jego sytuacji ekonomicznej. Kara jest uzasadniona dla sprawnego działania systemu monitorowania transportu towarów.
Stwierdzenie nieważności uchwały Rady Miejskiej dotyczącej zmiany zasad naliczania ekwiwalentów dla strażaków OSP, jako istotne naruszenie prawa według art. 15 ust. 2 u.o.s.p., przekraczające kompetencje ustalone w prawie ustawowym.
Zaniechanie należytego wyjaśnienia stanu faktycznego, brak wystarczających dowodów na utratę nieposzlakowanej opinii przez skarżącego oraz naruszenie "ważnego interesu służby" uniemożliwiają zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że w przypadku stwierdzenia rażących nieprawidłowości w rejestrze odpadów, a w szczególności przy wielokrotnym fałszowaniu dokumentacji, marszałek województwa uprawniony jest do wykreślenia podmiotu z rejestru, nawet wbrew twierdzeniom o braku poważnych negatywnych skutków faktycznych.
W planach miejscowych dopuszcza się wyznaczenie dróg wewnętrznych zamiast publicznych, gdy spełnione są przesłanki lokalne i planistyczne; budowa takich dróg nie narusza prawa własności, jeśli integruje się z szerszym systemem drogowym i uwzględnia racjonalne gospodarowanie publiczne.
Umowa o świadczenie usług polegająca na wygłoszeniu autorskich wykładów podlega przepisom o zleceniu; nie stanowi umowy o dzieło, co uzasadnia obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego wykładowcy (art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) uśoz).
Umowy o świadczenie usług w postaci świadczenia wykładów, seminariów nie mogą być kwalifikowane jako umowy o dzieło i podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.
Umowy o przygotowanie i wygłoszenie wykładów, choć indywidualizowane, nie mają cech umowy o dzieło. Umowy te, uznane za świadczenie usług stosowane na podstawie zlecenia, uzasadniają obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego.
Umowy zawarte pomiędzy stronami należy zakwalifikować jako umowy o świadczenie usług, co skutkuje podleganiem obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Naczelny Sąd Administracyjny, przyznając zasadność skardze kasacyjnej, uchyla zaskarżony wyrok i decyzję, wskazując, że nałożenie obowiązku przekazania danych pasażerów lotów wewnątrzunijnych bez konkretnego zagrożenia narusza przepisy unijne, a szczególnie dyrektywę 2016/681.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, według stawek dla nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą, podlegały nieruchomości spółki U. sp. z o.o., mimo przejściowego braku możliwości prowadzenia działalności w wyniku obostrzeń pandemicznych, o ile nieruchomość była majątkiem gospodarczym zgodnie z u.p.o.l.
Organizacja społeczna, ubiegająca się o dopuszczenie do udziału w postępowaniu administracyjnym na prawach strony, musi wykazać interes społeczny uzasadniający ten udział. Ogólne argumenty dotyczące ochrony środowiska są niewystarczające bez wykazania konkretnych działań lub zagrożeń.