Powtarzalne czynności, które są wymagane do starannego działania i nie prowadzą do powstania indywidualnego, niepowtarzalnego dzieła, należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło, co wiąże się z obowiązkiem objęcia wykonawcy ubezpieczeniem zdrowotnym.

Umowy o wykonywanie powtarzalnych czynności, stanowiących część procesu produkcyjnego, które nie mają indywidualnego charakteru, nie mogą być kwalifikowane jako umowy o dzieło, lecz jako umowy o świadczenie usług, podlegające przepisom dotyczących umowy zlecenia i obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

W przypadku budynków zlokalizowanych w zabudowie śródmiejskiej, zgodnie z §§ 3 pkt 1 i 60 ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, dopuszczalne jest ograniczenie wymaganego czasu nasłonecznienia do 1,5 godziny, a spełnienie tego warunku może być oparte na analizach nasłonecznienia i

W przypadku połączenia spółek przed wejściem w życie nowelizacji ustawy - Prawo farmaceutyczne, sukcesja zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych następuje z mocy prawa na podstawie art. 494 § 2 kodeksu spółek handlowych, a zmiana przepisów prawa farmaceutycznego wyłączająca sukcesję nie ma zastosowania do zdarzeń prawnych, które miały miejsce przed jej wejściem w życie.

Posiadanie prawnego tytułu do dysponowania nieruchomością na cele budowlane przez inwestora, na podstawie umowy zawartej z poprzednim właścicielem, jest wystarczające do uzyskania pozwolenia na budowę, o ile następcy prawni nie rozwiązali tej umowy.

Umowa dotycząca przygotowania i wygłoszenia wykładu, która nie określa szczegółowo ram jakościowych i indywidualnych cech wykładu, stanowi umowę o świadczenie usług, a nie umowę o dzieło, w związku z czym podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Nawiezienie materiału ziemnego na działkę znajdującą się w obszarze Natura 2000, prowadzące do zniszczenia siedliska przyrodniczego, uzasadnia nakazanie przez organy ochrony środowiska podjęcia działań naprawczych w celu przywrócenia pierwotnego stanu siedliska, a organy administracji prowadzące postępowanie, na podstawie art. 11 p.p.s.a., były związane ustaleniami prawomocnego wyroku skazującego za

Sprzeciw organu administracyjnego wobec przemieszczenia odpadów winien być oceniany w kontekście terminu wydania i wysłania decyzji, a nie jej faktycznego doręczenia, przy czym skuteczny sprzeciw może się opierać na wewnętrznych przepisach prawa krajowego, pod warunkiem ich zgodności z prawem Unii Europejskiej oraz odpowiedniego notyfikowania zamiaru wprowadzenia zakazów dotyczących przemieszczania